این روزها کلیپی از سخنان زیاد نخاله در مورد شیعه توسط برخی چهره‌ها همچون یاشار سلطانی در فضای مجازی در حال انتشار است که در آن اینگونه نمایانده می شود که گویی دبیرکل جهاد اسلامی فلسطین به نفی تشیع پرداخته است. حقیقت ماجرا اما چیست؟
در همین زمینه، مهدی مسائلی در صفحاتش در فضای مجازی در فرسته‌ای با عنوان « حرکت جهاد اسلامی فلسطین و تشیع » نوشت: هر وقت اسرائیل در فلسطین جنایت تازه می‌آفریند، عده‌ای یادشان می‌افتد که باید بر سُنی‌بودن فلسطینی‌ها تأکید کنند.
اخیرا نیز فیلمی از آقای زیاد نَخاله دبیرکل جهاد اسلامی فلسطین دست به دست می‌شود که وی در مصاحبه با شبکه الجزیره بر سُنی‌بودن این حرکت تأکید می‌کند و می‌گوید: در قوانین و اساسنامه‌ی ما آمده است که جهاد اسلامی، حرکتی اسلامی و سنی است و اعضای جهاد اسلامی اینگونه هستند. اگر کسی می‌خواهد شیعه باشد، باشد ولی در نزد ما این موضوع نیست.
این صحبت‌ها به گونه‌ای تقطیع و ترجمه شده است که گویا آقای نخاله می‌خواهد به نفی تشیع بپردازد و آن را امری مذموم می‌داند. ولی باید دید این صحبت‌ها در پاسخ به چه سؤال و شبهه‌ای مطرح شده است.
توضیح این‌که: در میان گروه‌های مبارز فلسطینی حرکت جهاد اسلامیِ فلسطین از همان ابتدای تأسیس آن توسط شهید دکتر فتحی شقاقی، از انقلاب اسلامی ایران حمایت می‌کرد و گروهی وحدت‌گرا بود که دفاع از تشیع در برابر تندروهای سنی یکی از رویکردهای اصلی آن بود. کتاب‌های« امام خمینی راه‌حل اصلی و جایگزین» و «شیعه و سنی غوغای ساختگی» مواضع مؤسس این حرکت را نمایش می‌دهد. نزدیکی مواضع سیاسی گروه جهاد اسلامی با ایران در جریان جنگ ایران و عراق و تحولات دهه‌های اخیر همیشه وجود داشته است و از این جهت، این اتهام درباره آنها وجود دارد که جزئی از مجموعه نظام جمهوری اسلامی یا گروهی ذیل سپاه قدس هستند. همچنین این گروه متهم است که دارای تفکرات شیعی است و افراد در آن شیعه می‌شوند. مصاحبه الجزیره با زیاد نَخاله نیز با سؤالات و شبهاتی از این دست روبرو بود، از ایرانی بودن این حرکت گرفته تا شیعه بودن آن. در چنین فضایی دبیرکل جهاد اسلامی با این سخنان می‌خواهد شبهه ترویج تشیع را از گروه جهاد اسلامی نفی کند. زیرا همان‌گونه که سُنی شدن یک شیعه در جمع شیعیان بازخورد منفی زیادی دارد، شیعه شدن یک سنی در فلسطینی که قاطبه آن اهل‌سنت هستند، یک ضد تبلیغ برای گروه جهاد اسلامی است.
زیاد نَخاله در این مصاحبه بر هم‌گرایی سیاسی و دینی با ایران تأکید می‌کند و از طرفی به شبهه وابستگی به ایران و شیعی بودن پاسخ می‌دهد.
پس باید ببینیم این سخنان در چه مقام و جایگاهی بیان شده است و فریب تقطیع و ترجمه نادرست عده‌ای را نخوریم.
منو
