استاد نوری، آواز ایرانی را از اسماعیل مهرتاش فرا گرفت. سپس به سراغ اساتید هنرستان عالی موسیقی رفت و با یادگیری تئوری این هنر و نوازندگی پیانو، کوله بار تجربیاتش را سنگین‌تر کرد و به تدریج به سبک منحصر به فرد خودش رسید. سبکی که به سختی می‌توانیم آن را زیر شاخه‌ای از شاخه‌هایی مثل پاپ، کلاسیک و… بدانیم.
اجرای ترانه‌های محلی آذری، گیلکی، شیرازی و… مثل «جان مریم»، «شالیزار»، «واسونک»، «جمعه بازار» به یادگار ماندند چند صد اثر و ترانه و شعر، نشان میدهد که استاد نوری، هنرمندی مثال زدنی بود و هست!
