یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تجمع ویروس کرونا در ریه‌ها پشت نرخ مرگ و میر شدید در همه گیری است. به گفته محققان، عفونت‌های همزمان مانند ذات‌الریه باکتریایی یا واکنش بیش از حد سیستم دفاعی بدن نقش مهمی در افزایش خطر مرگ دارند.
مطالعه جدید با هدایت محققان دانشکده پزشکی گروسمن NYU نشان داد که افرادی که بر اثر کووید-۱۹ فوت کرده‌اند به طور متوسط ۱۰ برابر ویروس یا بار ویروسی در مجاری تنفسی تحتانی خود مانند بیماران مبتلا به بیماری شدید که از بیماری نجات یافته‌اند، داشته‌اند. در همین حال محققان هیچ شواهدی دال بر عفونت باکتریایی ثانویه به عنوان عامل مرگ و میر پیدا نکردند، اگرچه هشدار دادند که این ممکن است به دلیل دوره‌های مکرر آنتی بیوتیک‌هایی باشد که به بیماران وخیم داده می‌شود.
عمران سلیمان، نویسنده و سرپرست این مطالعه و استاد دانشگاه، می‌گوید: یافته‌های ما نشان می‌دهد که عدم موفقیت بدن در مقابله با تعداد زیادی از ویروس‌های آلوده کننده ریه تا حد زیادی مسئول مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ در همه گیری است.
او تاکید می‌کند دستورالعمل‌های فعلی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، استفاده از داروهای ضد ویروسی مانند رمدسیویر را برای بیماران شدید در هنگام تهویه مکانیکی توصیه نمی‌کند، اما سلیمان می‌گوید نتایج مطالعه NYU نشان می‌دهد این داروها ممکن است همچنان یک ابزار ارزشمند در درمان این بیماران باقی بمانند.
علیرغم نگرانی‌های قبلی مبنی بر اینکه ویروس ممکن است سیستم ایمنی بدن را به حمله به بافت ریه بدن واداشته و منجر به سطوح خطرناک التهاب شود، محققان هیچ شواهدی مبنی بر اینکه این عامل اصلی مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ در گروه مورد مطالعه است، پیدا نکردند، در حقیقت، سلیمان تاکید می‌کند قدرت پاسخ ایمنی متناسب با میزان ویروس در ریه‌هاست.
به گفته محققان، ویروس کرونا تاکنون جان بیش از ۴ میلیون نفر را در سراسر جهان گرفته است. به طور قابل توجهی، کارشناسان مرگ و میر بالایی را که در سایر بیماری‌های همه گیر ویروسی مانند آنفلوآنزا اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ و آنفلوآنزای خوکی در سال ۲۰۰۹ مشاهده شده است، به یک عفونت باکتریایی ثانویه نسبت می‌دهند. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا مشکلی مشابه مردم را مبتلا به کووید-۱۹ کرده است یا خیر.
به گفته سلیمان این مطالعه جدید که ۳۱ اوت در مجله Nature Microbiology منتشر شد، برای روشن کردن نقش عفونت‌های ثانویه، بار ویروسی و جمعیت سلول‌های ایمنی در مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ طراحی شده است. او می‌گوید این تحقیقات دقیق‌ترین نظرسنجی را در مورد محیط مجاری هوایی تحتانی در بیماران مبتلا به کروناویروس ارائه می‌دهد.
برای انجام تحقیقات، محققان نمونه‌های باکتریایی و قارچی را از ریه ۵۸۹ زن و مرد که در مراکز NYU Langone در منهتن و لانگ آیلند بستری بودند، جمع آوری کردند. کلیه تهویه مکانیکی مورد نیاز برای زیرمجموعه‌ای از ۱۴۲ بیمار که روش برونکوسکوپی را برای پاکسازی مجاری هوایی خود دریافت کردند، محققان میزان ویروس موجود در مجاری تنفسی تحتانی خود را تجزیه و تحلیل کردند و با مطالعه قطعات کوچکی از کد ژنتیکی میکروب‌ها، میکروب‌های موجود را شناسایی کردند. نویسندگان مطالعه همچنین نوع سلول‌های ایمنی و ترکیبات واقع در مجاری هوایی تحتانی را مورد بررسی قرار دادند.
در بین یافته‌ها، این مطالعه نشان داد که افرادی که فوت کردند به طور متوسط ۵۰ درصد کمتر از نوعی ماده شیمیایی ایمنی که کروناویروس را هدف قرار می‌دهد در مقایسه با بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که از این بیماری جان سالم به در بردند، تولید کردند. این پروتئین‌های سفارش شده که بخشی از سیستم ایمنی سازگار بدن هستند، زیرمجموعه‌ای از سلول‌ها و مواد شیمیایی را با یادآوری حمله به میکروب‌های تازه برخورد شده، بدن را برای مواجهه در آینده آماده می‌کند.
لئوپولودو سگال،نویسنده ارشد مطالعه، می‌گوید: این نتایج نشان می‌دهد که یک مشکل در سیستم ایمنی سازگار مانع از مبارزه موثر آن با ویروس کرونا می‌شود. اگر بتوانیم منبع این مسئله را شناسایی کنیم، ممکن است بتوانیم یک درمان موثر را پیدا کنیم که با تقویت سیستم دفاعی بدن مفید واقع شود.
او هشدار می‌دهد که محققان فقط بیماران مبتلا به کروناویروس را که در دو هفته اول بستری خود زنده ماندند مورد مطالعه قرار دادند. او می‌گوید ممکن است عفونت‌های باکتریایی یا واکنش‌های خود ایمنی نقش بیشتری در مرگ و میر کووید-۱۹ ایفا کنند که زودتر رخ می‌دهد.
سگال می‌گوید تیم تحقیقاتی قصد دارد نحوه تغییر جامعه میکروب‌ها و پاسخ ایمنی در ریه‌های بیماران کروناویروس را در طول زمان مشاهده کند.
