سید جواد نقوی، کارشناس سیاسی، در خصوص سیل سیستان و بلوچستان و تحقیر بلوچستان توسط معاندین و سلبریتی‌ها در یادداشت خود نوشت: عمده روایت هایی که مردم سیستان است ، قضاوت درباره انها است، همه و همه می خواهند به مردم سیستان کمک کنند و مردم و انسان های سیستان و بلوچستان را منتظر کمک و محتاج نشان می دهند ، چه کسی گفته است مردم در این اُستان محتاج نگاه معصومانه دیگران هستند؟
هیچکس نمی تواند منکر مشکلاتی که استان سیستان و بلوچستان شود و سیل و زلزله این روزها هم قطعا وظیفه دولت و دستگاه حاکمیتی است که تمام توان خود را برای انها بگذارند اما چرا هرانچه از این منطقه به تصویر کشیده می شود نوعی ضعف است؟
اُپوزسیون که تکلیفش مشخص اگر صد هزار نفر کشته شوند، خوشحال هم می شود تا فقط ثابت کند ، که حکومت بی عرضه است و قطعا از واشتگتن و لندن فهم ذهن انسان هایی که در این شهر زندگی می کنند را ندارد و تکلیفش مشخص است.
اما مثلا تصور کنید همین کودک معصوم با این لباس خاص محلی در کنار مثلا پدرش در یکی از مناطق بالا شهر تهران یا سایر کلان شهر ها قدم بزند یا پدرش با دسته های بسته گوشه خیابانی نماز بخواند ؛ تصور می کنید همین اه و حسرتی که برای این مردم در همین اینستاگرام شکل می گیرد ، انجا هم تکرار می شود ؟ یا به حضور این کودک و مثلا پدرش را به اصطلاح بی کلاسی قلمداد می کنند؟ پاسخ با شما
اما انچه از این منطقه مدام در حال مخابره یا تصویر سازی است ، این نکته است که انسان هایی محتاج و یا عجیب در گوشه ای به دنبال کمک هستند و وظیفه مرکز نشین ها و سلبریتی ها که اخیرا تبدیل به بنگاه خیریه شده اند ، نشان دادند این است که این افراد محتاج کمک هستند و وظیفه حکومت کمک به این مردم است.
این تصویر یعنی تحقیر این مردم ، که در کل فضای مجازی در حال بازنشر است ، این مردمان این دیار اصلا محتاج کمک و فکر کردن دیگران نیستند و انچه لازم دارند ، پذیرش است انها را در عرصه مجازی برای فحش و ناسزا به حکومت می پذیرند بسیاری اما در عرصه میدان بعید می دانم پذیرشی در واقعیت باشد.
مردم سیستان تبدیل شده اند به نشانی برای غم و حسرت و لایک خوردن و اثبات ناکارامدی و نوعی نمایش انسان های به اصطلاح دلسوز در عرصه مجازی بدون انکه در جامعه انسانی مورد پذیرش واقعی باشند.
انچه از تحقیر این مردم به اصطلاح باب شده است نه برای خود این مردم است ، بلکه قصد دارند اثبات کنند این مردم در ظلم هستند تا امتیازی در شهر های خودشان به ارمغان بیاورند.
کاش به جای اه و ناله با تصاویر این شهر ، کمپینی شکل می گرفت که نظام بودجه ریزی عادلانه تری برای این شهر شکل بگیرد
