دانشمندان با استفاده از سال‌ها داده‌های مدارگرد شناسایی مریخ ناسا (MRO) که از سال ۲۰۰۶ به دور سیاره سرخ در حال چرخش است، وجود رسوبات نمک کلریدی را که از آب جاری به جا مانده است، ترسیم کردند.
آنها با مطالعه ده‌ها تصویر از رسوبات نمک که توسط طیف‌سنج تصویربرداری شناسایی فشرده برای مریخ (CRISM) فضاپیما گرفته شده بود، سن کمتری را برای رسوبات نمک با استفاده از روش «شمارش دهانه» تفسیر کردند. هر چه یک منطقه جوان‌تر باشد، دهانه‌های کمتری باید داشته باشد، با تنظیماتی برای جنبه‌هایی مانند جو سیاره که به دانشمندان اجازه می‌دهد سن آن را تخمین بزنند.
نتایج جدید بر اساس مشاهدات، وجود آب در مریخ را از ۳ میلیارد تا ۲ میلیارد سال پیش تغییر داد که این می‌تواند پیامدهایی برای حیات در مریخ و به‌طور گسترده‌تر، تاریخ زمین‌شناسی سیاره داشته باشد.
لزلی تامپری، معاون پروژه MRO در آزمایشگاه رانش جت ناسا، در بیانیه‌ای گفت: «بخشی از ارزش MRO این است که دیدگاه ما از سیاره در طول زمان جزئیات بیشتری پیدا می‌کند. هر چه تعداد بیشتری را با ابزار خود نقشه‌برداری کنیم، بهتر میتوانیم تاریخ مریخ را درک کنیم.»
دانشمندان همچنین با استفاده از دوربین زمینه زاویه باز MRO و نماهای زوم شده ارائه شده توسط آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا (HiRISE) نقشه‌های ارتفاعی را ایجاد کردند که می‌تواند دهانه‌هایی به کوچکی مریخ‌نورد استقامت را شناسایی کند.
مواد معدنی نمک برای اولین بار ۱۴ سال پیش توسط یک فضاپیمای متفاوت به نام «اودیسه مریخ» (Mars Odyssey) شناسایی شد، اما مزیت MRO این است که ابزارهایی با وضوح بالاتر نسبت به همراه قدیمی (و هنوز عملیاتی) خود در مدار دارد.
دانشمندان در سال‌های اخیر مطالعات متعددی را برای ارزیابی وسعت جریان آب در مریخ، هم از نزدیک از طریق ماموریت‌های سطحی و هم با استفاده از داده‌های مداری، انجام داده‌اند. همین چند روز پیش، تصور وجود یک مخزن مشکوک زیرزمینی آب در قطب جنوبی مریخ با استفاده از تفاسیر جدید داده‌ها از بین رفت.
