روز و هفته‌ای نیست که آقای همتی، رئیس‌کل اسبق بانک مرکزی که روزی سودای ریاست جمهوری را هم در سر داشت، تیغ تیز انتقادهای خود را به صورت دولت‌مردان نکشد. البته بر نفس این انتقادها هیچ‌گونه ایراد و اشکالی هم وارد نیست؛ انتقاد یک حق است و چه بهتر از زاویه دید و دریچه فردی مطرح شود که روزی بر کرسی قدرت و ریاست نشسته و این، باعث باورپذیری آن انتقادها و راهکارهای مطرح‌شده میشود.
ضمن آنکه دولت‌مردانی هم که امروز در قامت متولیان قوه مجریه مسئولیت اداره کشور را عهده‌دارند، با علم و آگاهی کامل از مشکلاتی که پیش پایشان پدیدار میشود، وارد این کارازار شدند و باید با گوش شنوا و چشمانی باز پذیرای انتقادهای مطرح شده به دولت از سوی هر گروه و جریان باشند.
اما نکته اصلی جایی است که آقای رئیس‌کل اسبق، در جایگاه یک مدعی دست به انتقادی می‌زند که خروجی آن، عدم باورپذیری انتقادها و راهکارهایی است که عبدالناصر همتی طرح می‌کند. همتی مدعی چیزی است که خود از داشتن آن عاجز است؛ او به دنبال کارنامه و عملکرد مفید از دولت فعلی است که خود، روزی در قامت ریاست چند ساله بر بانک‌مرکزی از دستیابی به آن عاجز مانده بود.
همتی امروز در واکنش به صحبت‌های سید ابراهیم رئیسی که گفته بود «ما در کشور، ذخایر، نیروی انسانی و ظرفیت‌های گوناگون زیادی داریم و فقر، فساد و زد و بند زیبنده کشور و ملت نیست» اظهار کرده: «آقای رئیس جمهور؛ شما بالاترین مقام اجرایی کشور هستید. گزاره باید و نباید را قبلی‌ها هم داشته‌اند. بهتر است بفرمایید دولت شما در ۲۰ ماه مسئولیت خود، در خصوص معضلاتی که ذکر کردید، چه توفیق و دستاوردی داشته است؟ چه کسی باید پاسخگوی روند فزاینده فقر و فساد باشد؟»
و حالا ما از آقای رئیس‌کل سابق بانک مرکزی می‌پرسیم که شما در مدت 34 ماه جلوس بر کرسی ریاست بانک مرکزی چه کردید؟ خروجی و بیلان کاری شما چه بوده؟ کارنامه جنابعالی قابل دفاع است یا سر تا سر آن روایتی است از سقوط آزاد پول ملی؟ آیا بزرگترین جهش نرخ ارز در دوره شما صورت نگرفت یا این را هم تقصیر دلواپسان و کارشکنان می‌اندازید؟ این آشفتگی‌های امروز و سقوط ریال برای ما ناآشنا نیست. در دوره جنابعالی بود که این را تجربه کردیم و دلار 9 هزار تومانی را تا 32 هزار تومان هم رساندید. حال این مرثیه‌ها و روضه‌ها را برای چه کسی می‌خوانید؟
هیچ کدام از انتقادها و توصیههایتان باورپذیر نیست؛ چیزی که باورپذیر و قابل لمس است، فرصت‌جویی شماست. مترصد فرصتی هستید که از این آب گل‌آلود شاید بهره‌ای ببرید، به دنبال پاک کردن کارنامه خود از ذهن مردمی هستید که شاید چندان حافظه تاریخی خوبی نداشته باشند. پس بر ماست که عملکرد فاجعه‌بارتان را که تفاوت زیادی با دیگران ندارد بازگو کنیم تا این مونولوگ‌های تکراری کمتر جدی گرفته شوند.
