سلاح ورزی رئیس پیشین برکنار شده اتاق بازرگانی ایران که این روزها به دنبال راهی برای بازگشت به اتاق بازرگانی ست در توئیت اخیر خود با یک گاف مشهود واکنش های بسیاری را در پی داشته است.
مسعود براتی در واکنش به این توئیت نوشت:
اتاق بازرگانی عضو هیات سرمایه‌گذاری خارجی است و اینکه کسی که مدعی ریاست بر اتاق بازرگانی بود نمی‌داند که طبق قانون تشویق سرمایه‌گذاری خارجی، منشأ خارجی سرمایه باید اثبات شود تا به عنوان سرمایه‌گذاری خارجی محسوب شود، قابل توجه است. همون بهتر که برکنار شد.
سید احسان حسینی نیز در توئیت خود نوشت:
آقای سلاح‌ورزی واقعا بدیهیات را نیز نمی‌دانند! ۱-انعقاد قرارداد به صورت «دلاری» سالیان طولانی در صنعت نفت برقراره و اتفاق جدیدی نیست. ۲-سرمایه‌گذاری داخلی جزو آمار سرمایه‌گذاری مصوب معتبر خارجی محسوب نمیشه. ۳-معطل خارجی نماندن و هدایت بانک‌ها به بخش مولد پسندیده است نه مذموم.
کاربر دیگری در یک رشته توئیت می نویسد:
*سطح نادانی مدعی ریاست اتاق بازرگانی!*
قراردادهای نفت سالهاست با سرمایه‌گذار داخلی و سرمایه‌گذار خارجی به دلایل مختلف دلاری، منعقد می‌شود. این نوع قرارداد که با سرمایه‌گذاران و شرکت‌های داخلی بوده نیز به همین منوال سابق است.
*نوچگان صندلی و پست*
یکی از مزیت‌های جذب سرمایه‌گذاران داخلی، استفاده از ظرفیت مالی و فنی بخش خصوصی برای اقتصاد کشور است. اینکه سرمایه‌گذاران پرقدرت داخلی، پیام مثبت به بازار می‌دهند که ریسک بازار را می‌پذیرند تا کشور توسعه یابد، یکی از نقاط قوت این قراردادهاست.
یک اتفاق مهم و نیک دیگر، «هدایت اعتبار» است.سرمایه بانک‌های داخلی به جای ورود به بازارهای مخرّب مثل مسکن و ارز و ..به مولدترین و پربازده ترین بخش اقتصاد کشور هدایت شد (۶ بانک/ پروژه آزادگان و…). هدایت اعتبار به جای سوداگری،به نفع توسعه کشور رقم خورد که دغدغهٔ اقتصاددانان است.
عدم فهم حسین سلاح‌ورزی نسبت به سرمایه‌گذاری داخلی و هدایت اعتبار و ارزش دلاری این پروژه‌ها خیلی عجیب است! فردی را با این سطح از ناتوانی عقلی و مدیریتی،به عنوان ریاست اتاق بازرگانی قالب کرده بودند که خوشبختانه قوه عاقله نظام،اجازه نداد این نادان‌ها در جایگاه مهم اتاق بمانند!
