اندیشکده راهبردی تبیین یادداشتی تحلیلی درباره بحران جنگ اوکراین منتشر کرد.
با گذشت حدود شش ماه از آغاز نبرد اوکراین، پاسخ این پرسش که روسیه تا چه زمانی به نبرد ادامه خواهد داد، تا حدی می‌تواند سناریوهای آینده این جنگ را روشن‌تر سازد. بنابراین می‌توان از چند محور به ارزیابی این مسأله پرداخت.
اراده سیاسی
با توجه به ساخت سیاسی متمرکز کرملین، مخالفت‌های احتمالی در عرصه عمومی نمی‌تواند خللی در اراده رهبران برای ادامه جنگ ایجاد کند. متغیر مؤثر، پشتیبانی نخبگان سیاسی و اقتصادی روسیه است که شاید تنها یک شکست بزرگ و غیرقابل جبران بتواند موجب شکاف و اختلاف‌نظر پیرامون تداوم نبرد شود.
تجهیزات و نیروی انسانی
روسیه در مرحله دوم جنگ سعی کرده نیروها و تجهیزات سنگین را بر مناطق محدودتری در شرق اوکراین متمرکز کند. خلأ عقب‌نشینی از مناطق دیگر را نیز با حملات موشکی جبران کند. اگر توان بازسازی برخی تجهیزات آسیب‌دیده و دور زدن تحریم‌های تسلیحاتی را افزایش دهد، امکان ادامه نبرد در بازه طولانی‌تر را دارد.
تحریم اقتصادی
اگر اتحادیه اروپا آنگونه که تصمیم گرفته، تا پایان سال 2023 از واردات انرژی روسیه بی‌نیاز شود، ضربه جدی به درآمدهای ارزی مسکو خواهد زد. اما ممکن است روسیه نیز بتواند مشتری‌های پایداری بیابد. چین و هند محتمل‌ترین گزینه‌ها هستند. ولی نوع مناسبات هند با غرب و ورود نفت ایران به بازار پس از احیای احتمالی توافق هسته‌ای نیز بر این مسأله تأثیرگذار است.
به نظر می‌رسد روسیه برای تداوم طولانی‌مدت نبرد نیازمند یک بازه تنفس برای تجدید قوا باشد. تصرف کامل دونباس و پیشنهاد آتش‌بس پس از الحاق احتمالی برخی مناطق می‌تواند زمینه چنین تنفسی باشد. ولی بعید است اوکراین، آمریکا و اتحادیه اروپا با چنین پیشنهادی موافقت کنند.
