عطیه فکری – با توجه به کثرت اخبار مربوط به مناطق زلزله‌زده در داخل و خارج ایران به راحتی می‌توان به مقایسه رفتار و عملکرد سلبریتی‌های ایرانی و خارجی در همدردی و کمک به هموطنانشان پرداخت و متوجه تفاوت‌های عمیق آن‌ها در حس ناسیونالیسم و ارق ملی شد.
تهمینه میلانی، کارگردان و تهیه‌کننده سینمای ایران با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام ابراز همدردی با زلزله‌زده‌های ترکیه و سوریه کرد ولی چندی پیش در واکنش به زلزله خوی با انتشار عکس یک کودک آواره افغانستانی که هیچ ربطی به ایران نداشت نوشته بود: مردم خوی را دریابید!
یکی دیگر از تفاوت‌های سلبریتی‌های ایرانی و خارجی می‌توان به ماجرای کنسرت اخیر رضا صادقی که اعلام کرده بود، میخواهد درآمد حاصل از کنسرت را صرف مردم مناطق زلزله‌زده خوی کند ولی بسیاری به او فحاشی و توهین کرده بودند که میخواهد “عادی سازی” کند تا مردم دیگر در پی اعتراض و آشوب‌های خیابانی نباشند، در صورتی که به عنوان یک هنرمند بهترین کاری بود که می‌توانست برای کمک به هموطنان سیل‌زده کند.
نقطه مقابل آن ولکان دمیرل، فوتبالیست ترکیه‌ای است که با گریه از همه میخواهد که به مردم کشورش کمک کنند. یک سلبریتی که با اقبال و توجه مردم خودش را بالا می‌کشد اگر در مواقع بحران اقدام مفیدی نکند پس کی و کجا باید خودش را خرج مردمش کند؟
فیلمی هم از بوراک آشپز معروف ترکیه‌ای منتشر شده است که با گریه می‌گوید ارتش اعلام بسیج کند و همگی بریم کمک مردم، مردم در این سرما دوام نمیارند. این آشپز مشهور غذا را هم در رستوران‌هایش رایگان کرده است. سلبریتی‌ها و افراد مشهور ترکیه که در نهایت دلسوزی برای کمک به مردم کشورشان قدم برمی‌دارند را با امثال تهمیه میلانی که فرصت را غنیمت شمرده تا با نشر اکاذیب مردم را خشمگین و عاصی کند، مقایسه کنید!
