«امروز جنگ‌های صلیبی به پایان رسید» این جمله‌ای است که «ادموند آلنبی» ژنرال ارتش انگلیس هنگام ورود به بیت‌المقدس به زبان آورد. ۱۰۶ سال پیش دقیقا در چنین روزی (نهم آبان ۱۲۹۶ شمسی – ۳۱ اکتبر ۱۹۱۷ میلادی) دولت عثمانی شکست خورد و فلسطین به اشغال انگلستان درآمد.
این جمله ژنرال بریتانیایی شاهدی بر این مدعاست که اشغال فلسطین براساس نقشه قبلی بوده است. منظور این فرد از جنگ‌های صلیبی، سلسله جنگ‌هایی است که قدرت‌های اروپایی طی چندین دوره زمانی برای اشغال «بیت المقدس» علیه مسلمانان تحمیل کردند. این جنگ‌ها مجموعاً هشت‌بار در بازه زمانی ۲۰۰ ساله ( بین سالهای ۱۰۹۵ تا ۱۲۷۰ میلادی) به وقوع پیوست [1] ولی پس از ۷۰۰ سال، انگلستان کماکان در آرزوی پیروزی در آن بود.
«ادموند آلنبی» ژنرال انگلیسی در بیت المقدس
منبع: Library of Congress
«آرتور جیمز بالفور» وزیرخارجه وقت انگلیس در تاریخ یازدهم آبان ۱۲۹۶ شمسی، نامه ای خطاب به «لیونل والتر روچیلد» از رهبران جنبش صهیونیسم مستقر در لندن و یکی از بزرگترین خاندان های یهودی جهان نوشت که به اعلامیه بالفور (balfour declaration) شهره شد. در اعلامیه بالفور آمده است:
«لرد روچیلد گرامی، بسیار خوشوقتم که از طرف دولت اعلیحضرت [پادشاهی انگلیس] بیانیه زیر مبنی بر همدلی با آرمان‌های صهیونیست یهودی را به شما ابلاغ کنم. دولت اعلیحضرت به ایجاد یک خانه ملی برای یهود در فلسطین نظر مثبت دارد و اشد مساعی خویش را برای تسهیل دستیابی به این هدف به کار خواهد گرفت … اگر این اعلامیه را به اطلاع فدراسیون صهیونیسم برسانید، ممنون می شوم.ارادتمند شما؛ آرتور جیمز بالفور.»[3]
«dear lord rothschild, i have much pleasure in conveying to you, on behalf of his majesty’s government, the following declaration of sympathy with jewish zionist aspirations … his majesty’s government view with favour the establishment in palestine of a national home for the jewish people, and will use their best endeavours to facilitate the achievement of this object … i should be grateful if you would bring this declaration to the knowledge of the zionist federation.yours sincerely, arthur james balfour.»
«آرتور جیمز بالفور» وزیرخارجه وقت انگلیس
اعلامیه بالفور به روچیلد نقطه شروع تشکیل رژیم صهیونیستی شد
اما چه شد که امپراتوری وقت انگلیس حامی طرح صهیونیسم شد؟
در کتاب ریشه‌های بحران خاورمیانه به عقبه این موضوع اشاراتی شده است: “صدور اعلامیه بالفور در اصل محصول گرایش متقابل جنبش صهیونیسم و امپریالیسم بریتانیا به جانب یکدیگر بود.
جنبش صهیونیسم در آستانه جنگ جهانی اول برای دست یافتن به اهداف خود برای استعمار فلسطین و تبدیل آن به یک کشور یهودی، امپریالیسم بریتانیا را متحد خوبی تشخیص داد. امپریالیسم بریتانیا نیز در سالهای جنگ جهت پیشبرد اهداف جنگی خود و کسب حمایت‌های مادی-معنوی و حفظ منافع استراتژیک آینده انگلستان، جنبش صهیونیسم را ابزار مناسبی تشخیص داد.
جنبش صهیونیستی پس از ظهور [تئودور] هرتزل (بنیانگذار صهیونیسم) و کنفرانس بال [اولین کنگره صهیونیسم] در ۱۸۹۷ میلادی تا جنگ جهانی اول تلاش کرد که از طرق مختلف اجازه سلطان عبدالحمید عثمانی … را برای اعطای فلسطین به یهودیان کسب کند. صهیونیست‌ها در این دوره، دولت آلمان را که روابط گسترده حسنه با عثمانی داشتق متحد طبیعی خود بحساب می‌آوردند. بنابراین با آلمان بیش از هر قدرت اروپایی دیگر رابطه و تماس داشتند. بیشتر کنگره‌های صهیونیستی در آلمان برپا می‌شد و اصولاً نوشته‌های اولیه صهیونیست‌ها به ویژه کتاب دولت یهود و سایر آثار هرتزل به زبان آلمانی نوشته شد.
«تئودور هرتزل» بنیانگذار صهیونیسم جهانی (می ۱۸۶۰ – جولای ۱۹۰۴)
توطئه جنگ جهانی، اشغال فلسطین و تأسیس اسرائیل
پس از کنگره جهانی صهیونیسم به وقوع پیوست
صهیونیست‌ها امیدوار بودندبا اتحاد آلمان – عثمانی بتوانند از طریق دوستان آلمانی خود، سرانجام اجازه مستعمره کردن فلسطین را به دست آورند، اما با نزدیک شدن جنگ جهانی اول مشاهده کردند که این اتحاد چندان پایدار نخواهد بود. بعلاوه، طرف آلمانی‌ها حاضر نبودند بطور کامل از برنامه صهیونیسم حمایت کنند و فشار زیادی بر عثمانی وارد آورند و از طرف دیگر، سلطان عبدالحمید [عثمانی] مایل به واگذاری فلسطین به یهودیان نبودند.
بدین خاطر، در ۱۹۱۳ جنبش صهیونیسم بتدریج به طرف انگلستان که قوی‌ترین قدرت اروپایی در منطقه به حساب می‌آمد و در تعیین سرنوشت آینده منطقه [غرب آسیا] نقش زیادی داشت، روی آوردند. همزمان با شروع جنگ جهانی و ورود عثمانی به جنگ به نفع آلمان، سیاست انگلستان نسبت به عثمانی تغییر کرد. دولت انگلستان تا این زمان، حفظ تمامیت ارضی امپراتوری عثمانی سیاست خود ساخته بود.
انگلستان برای حفظ کانال سوئز از دسترسی رقبای اروپایی خود، وجود دولت عثمانی یکچارچه را مفید می‌دانست. چون کنترل [صحرای] سیناو غرب سوئز از سوی سوی عثمانی مانع می‌شد تا سایر قدرت‌های اروپایی بتوانند از طریق این شاهراه حیاتی به هند و شرق آسیا دست یابند. بدین خاطر در طول این سال‌ها، چندین تقاضای صهیونیسم از انگلستان برای اعمال نفوذ جهت اعطای فلسطین به یهودیان و نیز تقاضای تبدیل العریش (بزرگترین شهر در شبه جزیره سینا) به مستعمره یهود، رد شد و بجای آن، لندن چند منطقه آفریقایی را به رهبران صهیونیست پیشنهاد کرد.
اما با ورود عثمانی به جنگ به نفع آلمان و متحدان آن، انگلیس سیاست قدیمی خود برای حفظ تمامیت ارضی عثمانی را رها کرد و در پی در هم شکستن آن برآمد. وعده‌های مک‌ماهون (کمیسر عالی بریتانیا در مصر) به شریف حسین برای قیام اعراب [علیه عثمانی]، طرح تقسیم عثمانی (سایکس-پیکو) و سرانجام صدور اعلامیه بالفور در این راستا بود.”
محمدتقی تقی‌پور نویسنده و دبیرکل جمعیت حامیان قدس در همین رابطه می‌گوید: « شما تاریخ انگلستان در جنگ جهانی اول را مطالعه کنید. دیوید لوویدجورج نخست وزیر یهودی‌تبار است. لرد بالفور وزیر امور خارجه، هربرت سموئل وزیر کشور و وینستون چرچیل وزیر جنگ همگی یهودی‌اند یا مسیحی صهیونیست. زمانی که انگلستان فلسطین را اشغال کرد، کل کابینه جنگی یهودی بودند؛ یعنی انگلیس، پایتخت و مرکز حکومت پنهان قوم یهود بود. جالب این است یادآوری کنم که انگلستان وقتی فلسطین را اشغال کرد، هربرت سموئیل یهودی وزیر کشور انگلیس را به عنوان حاکم و سرپرست برای اداره آن سرزمین اعزام کرد. سی سال دست اینها بود. زمینه‌سازی کردند و یهودیان را از اطراف جهان به فلسطین بردند. فلسطینیان را هم سرکوب و آبادی‌ها را تخریب کردند. سال ۱۹۴۸ اعلام کردند که می‌خواهیم خارج شویم. یعنی حکومت را مستقیم و رسماً به یهودی‌ها منتقل کردند و دیوید بن گوریون در شب ۱۴ ماه مه همان سال تشکیل دولت اسرائیل را اعلام کرد، آن هم در ۵ درصد از جغرافیای کلّ سرزمین فلسطین. یعنی از ۲۷ هزار کیلومتر مربع فلسطین پس از آن همه جنایت و کشتار توانسته بودند فقط ۵ درصد را تصاحب کنند. مابقی را پس از اعلام تأسیس از طریق تهاجم وحشیانه نظامی و تروریستی اشغال کردند.»[3]
[1]:worldhistory.org/Crusades/#:~:text=The%20Crusades%20were%20a%20series,as%20many%20more%20unofficial%20ones.
[2]:jcpa.org/the-first-jerusalem-liberation-day-in-the-modern-era-in-1917/
[3]:avalon.law.yale.edu/20th_century/balfour.asp
[4]:tasnimnews.com/fa/news/1402/08/08/2975450
