«دروغگویی در اسرائیل یک حرفه است؛ کالایی که در اینجا تقاضای زیادی دارد و صنعتی عظیم که تلاش می‌کند همه کارهای ارتش را به رخ بکشد» این را تحلیلگر روزنامه هاآرتص حاییم لیفنسون می‌گوید.
وی در ادامه این دروغگویی مقامات اسرائیلی را به «اعتیاد» تشبیه و تصریح می‌کند که برای اسرائیل واجب شده اعتیاد خود را به خیلی چیزها ترک کند که مهمترین‌شان، دروغ گفتن به خود است. ما کمپین‌های تبلیغاتی زیادی را راه انداخته و از خود تعریف می‌کنیم؛ بی‌آنکه بدانیم مخاطب اصلی خودمان هستیم.
نویسنده هاآرتص اوج دروغ‌های ارتش را طی نبرد سال ۲۰۲۱ با مقاومت فلسطین می‌داند و می‌گوید که عملیات تبلیغات سیاسی دولت علیه اسرائیلی‌ها آن زمان آغاز شد تا ما را متقاعد کند که «ارتش و نیروی هوایی عالی است؛ در کل جهان نظیر ندارد و حماس ضربه‌ای جدی خورده است». اسرائیلی‌ها علاوه بر این دروغ‌ها، جملاتی همچون «ما قدرت بازدارندگی خود را بازیافته‌ایم» را هم بسیار دوست دارند.
تحلیلگر اسرائیلی با معرفی بنیامین نتانیاهو به عنوان «منبع دروغ‌گویی‌ها»، خاطرنشان می‌کند که ما ۱۵ سال است در دوره نخست‌وزیری زندگی می‌کنیم که دروغ مهم‌ترین هنر اوست؛ کسی که مزخرفات را تجربه و چرندیات را منبع امرار معاش خود می‌داند.
لیفنسون در بخش دیگری از این تحلیل به بازگشت تل‌آویو به تبلیغات سیاسی دروغین، هذیان و تهدیدهای توخالی اشاره کرده و می‌گوید که نتانیاهو احساس می‌کند باید همیشه نشان دهد که او و ارتش اسرائیل بزرگ، قوی و شگفت‌انگیز هستند؛ واقعاً جالب است که به خودمان بگوییم پیروز هستیم، به جای اینکه بپذیریم که گیر افتاده و زمین خورده‌ایم.
سخنگوی ارتش اسرائیل دانیل هاگاری از ابتدای تهاجم زمینی به غزه تاکنون به اعلام قطره‌چکانی آمار تلفات نظامی روی آورده و حتی تعداد زخمی‌ها را نیز کتمان می‌کند. این سانسورسازی از سوی رهبران سیاسی و نظامی باعث اعتراض و انتقاد محافل رسانه‌ای در تل‌آویو شده است. از ابتدای جنگ غزه تاکنون، بالگردهای ارتش هر روز با تعدادی زخمی در بیمارستان‌ها فرود می‌آیند:
روزنامه یدیعوت آحارانوت، هفته گذشته با انتشار گزارشی به نقل از منابع بیمارستانی اعلام کرد که تلفات ارتش «بسیار بیشتر» از مقداری است که مقامات نظامی می‌گویند؛ ارتش با اعلام کمتر از ۲۰۰ کشته در غزه به بیمارستان‌ها دستور داده هیچ آماری از تلفات و زخمی‌ها منتشر نکنند، اما دست‌کم ۸۰۰ نظامی اسرائیلی کشته شده‌اند.
چند روز بعد، هاآرتص با انتشار نتایج یک تحقیقات میدانی نشان داد که آمارهای ارتش با آمارهای بیمارستانی درباره شمار نظامیان مجروح هم تفاوت چشمگیری دارد؛ بیمارستان «برزیلای» ۱۹۴۹ نظامی، «سوروکا» ۱۰۰۰، «شیبا» ۵۰۰، «آسوتا» ۱۷۸، «ایخیلوف» در تل‌آویو ۱۴۸، «رامبام» در حیفا ۱۸۱، «هداسا» در قدس اشغالی ۲۰۹، «بیلنسون» ۲۸۷ و «شاعریه تسیدیک» هم ۱۳۹ نظامی زخمی را پذیرش کرده‌‌اند.
رسانه‌های عبری نظیر شبکه آی۲۴ هم در گزارش‌ها از وضعیت سایر نظامیان ارتش اسرائیل نوشته‌اند که بعد از بیش از دو ماه جنگ، بخش قابل ملاحظه‌ای از سربازان که از غزه باز می‌گردند، با مشکل عفونت ادراری مواجه‌اند؛ موضوعی که می‌تواند بر توانایی باروری آن‌ها تاثیرات منفی داشته باشد و توانایی‌های باروری افراد را تا حد زیادی کاهش دهد.
