این اداره در گزارش جدید خود به کنگره آمریکا اشاره کرد که برنامه این اداره در سال ۲۰۲۳ شامل منابعی برای افزایش ظرفیت تولید هسته‌های پلوتونیوم (که به عنوان یک چاشنی در سلاح‌های هسته‌ای کاربرد دارند) این کشور به ۸۰ واحد تا سال ۲۰۳۰ (مطابق با تائیدیه دریافت شده در سال ۲۰۲۱) است که برای اولین بار از اوایل دهه ۱۹۹۰، به آمریکا این اجازه را می‌دهد تا دوباره توان تولید و انباشت هسته‌های پلوتونیوم ذخایر جنگی خود را بازیابد و به این ترتیب از اینکه بازدارندگی هسته‌ای ایالات متحده در حال حاضر و آینده، ایمن و موثر باقی می‌ماند، اطمینان حاصل شود.
«هسته‌های پلوتونیوم» جزء کلیدی سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی و استراتژیک هستند و به عنوان یک چاشنی عمل می‌کنند و باعث ایجاد یک واکنش هسته‌ای می‌شوند که موجب انفجار ثانویه عظیم کلاهک هسته‌ای اصلی می‌شود.
تولید این ۸۰ واحد هسته پلوتونیوم در سال، به‌طور مشترک در لوس آلاموس (زادگاه بمب هسته‌ای آمریکا) و در منطقه رودخانه ساوانا در نزدیکی آگوستا (واقع در ایالت جورجیا) انجام خواهد شد.
انتظار می‌رود تولید هسته‌های پلوتونیوم به تدریج افزایش یابد، به‌طوری‌که حداقل ۱۰ واحد در سال ۲۰۲۴، ۲۰ واحد در سال ۲۰۲۵، ۳۰ واحد در سال ۲۰۲۶ و حداقل ۸۰ واحد از سال ۲۰۳۰ به بعد تولید شود.
گزارش اداره ملی امنیت هسته‌ای آمریکا همچنین آشکار می‌کند که ایالات متحده ده‌ها سلاح هسته‌ای در پایگاه‌های نظامی در خاک خود یا کشورهای خارجی از جمله در سراسر اروپا دارد که مطابق با برنامه اشتراک هسته‌ای ناتو است و کل هزینه تخمینی مربوط به استانداردهای نظامی و به‌روزرسانی آنها شامل عملکرد قابل اطمینان، سرویس‌های روزمره دائمی، نگهداری میدانی، ایمنی و کنترل استفاده آنها بالغ بر ۹.۶ میلیارد دلار برآورد می‌شود.
اطلاعات تازه در مورد تولید هسته‌های جدید پلوتونیوم همراه با هزینه‌های به‌روزرسانی تسلیحات انباشته شده، در حالی به دست می‌آید که ایالات متحده هم‌زمان به مدرن‌سازی هسته‌ای خود نیز ادامه می‌دهد و به این ترتیب این سه‌گانه هسته‌ای (تولید هسته‌های جدید پلوتونیوم، هزینه به‌روزرسانی تسلیحات انباشته شده و مدرن‌سازی هسته‌ای) برنامه‌ای است که انتظار می‌رود طی ۳۰ سال آینده ۱.۵ تریلیون دلار برای مالیات دهندگان این کشور هزینه دربر داشته باشد.
