روزنامه هم‌میهن در یاداشتی نوشت: «خیابان ممنوع، توئیتر و اینستاگرام، کانال تلگرامی و واتساپی ممنوع، قلم نویسنده در روزنامه توقیف؛ راه بیان اعتراضات، سؤالات و مطالبات مردم کجا قرار است باشد؟» و به نوعی ادعای نبود آزادی بیان و امکان مطالبه گری در جامعه را مطرح کرده است؛ این در حالی است که این روزنامه در همین نوشته نیز مجلس شورای اسلامی و تصمیمات حاکمیتی هم‌چون محدودسازی برخی پلتفرم های خارجی را مورد هجمه خود قرار داده است.

البته که محتوای منتشر شده توسط این روزنامه خود پاسخی عیان به ادعای نبود آزادی در مطبوعات است؛ به هر حال باید گفت: اولا، خیابان ممنوع است برای اغتشاش نه اعتراض و مطالبه گری چرا که ما در همین چند سال اخیر بارها و بارها شاهد تجمعات اعتراضی اقشار مختلف جامعه بوده‌ایم.

ثانیا، بی ضابطه بودن فضای مجازی را کدام کشوری تحمل کرده یا میکند که ما دومین آن باشیم؟ آن هم در شرایطی که این پلتفرم‌ها به صورت مستقیم بر نا آرام کردن فضای جامعه تاثیر گذار بوده‌است.

ثالثا، گویا نمیدانید همین نوشته‌های رسانه‌های هم‌طیف شما ناقض این ادعای مطرحی شما مبنی بر نبود آزادی قلم است، و یا حتی نمی‌دانید نبود امکان مطالبه‌گری و اعتراض چگونه است! 
بهتر است بروید و برخی رفتارهای کشورهای غربی در سرکوب اعتراضات ساده مردمی را بررسی کنید، همان‌ جاهایی که حاکمیت حتی اجازه اعتراض یک فرد به قیمت بالا میوه را هم از مردمش سلب کرده و با فرد معترض به شدت برخورد قانونی می‌کند.