از «تله‌ی جنگ» تا توهمِ صلح: روایت حسین دهباشی از بزدلی سیاسی

حسین دهباشی در یادداشتی پرحرارت، با انتقاد شدید از جریان‌هایی که در برابر تجاوز و دشمنی، به نام «ترس از جنگ» دست به عقب‌نشینی زده‌اند، می‌نویسد: “ایران را از هراس جنگ به سوی خودکشی تدریجی کشانده‌اند، غافل از اینکه صلح بدون بازدارندگی، فقط دعوت به تکرار جنایت است.” او با اشاره به حمله‌های بدون پاسخ به مرزها و تکیه بر امیدهای واهی، سیاست مداراگرایانه‌ی برخی مسئولان را «بزکِ بزدلی» می‌خواند.

از «تله‌ی جنگ» تا توهمِ صلح: روایت حسین دهباشی از بزدلی سیاسی
260046

به گزارش جهت پرس؛ حسین دهباشی در صفحه توییتری خودت نوشت: سال‌ها است که نه فقط اصلاح‌طلبان وابسته که اکثریت اصول‌گرایان ترسو و پلاستیکی، مدام جامعه را از امر موهومی ترساندند به‌نامِ «تله‌ی جنگ» و ایران را هل دادند به سوی «تله‌ی توهم صلح». و دامن زدن به شایعات احمقانه‌ای چون ترامپ تاجر است و با یک عکس یادگاری یا قدری فرصت تجاری به برجام برمی‌گردد! و محدوده‌ی بزدلی در گریز از تله‌ی جنگ (!) را چنان گسترش دادند که ایرانی‌کشی -روز به روز- ارزان‌تر و آسان‌تر شد. و نه‌فقط تجلی انتقام سخت‌شان در تلافی شهادت عالی‌ترین مقام نظامی کشور، به‌اصطلاح حمله به پادگانی خالی با هشدار قبلی بود که حتی در برابر حمله‌ی وحوش طالبان به پاسگاه‌ها و شهادت مرزبان‌هایمان، سرافکنده‌مان کردند.

حالا هم که پس از نودوبوقی، یک موشک یمنی به حوالی فرودگاه سرطانِ منطقه خورده -به‌جای آن‌که لحظه‌ای بگذارند طرف هم بفهمد این‌همه کشتار، بی‌تلافی نیست- کثیری سیاه‌پوشیده و برسرزنان، شیون می‌کنند که آیا وای! تله‌ی جنگ! نه عزیزان! البته احمق است کسی از جنگ خوشش بیاید و صدها سال است که ایرانیان در هیچ جنگی پیش‌قدم نشده و هرگز جز به دفاع از خود سلاح برنداشته‌اند ولی احمق‌تر کسی است که نفهمد اگر طرف مقابل سیلی زد و تو حالا ده‌تا که هیچ، یکی هم در پاسخ نزدی، یعنی خودت او را تحریک به تکرار تعدی نمودی و با آغوشی باز به جنگی فراخوانده‌ای که از همان اول، از ترسِ مرگ خودکشی کرده‌ای و پیشاپیش در آن باخته‌ای. و اگر واقعا صلح می‌خواهی، هیچ بدیلی جز این وجود ندارد که هزینه و هوسِ جنگیدن را برای متجاوز بالا ببری و این‌که به درستی گفته‌اند «النصر بالرعب» برای همین مواقع است که هر دشمن و بیگانه‌ای را از احتمال تلافی سهمگین خود به‌سختی بترسانی و طبعا نه در لاتِ کوچه‌ی خلوت بودن و ارسال پیامک تهدید برای دختربچه‌های هموطن‌ات.