به گارش جهت، پس از انتشار فایل صوتی منتسب به محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه دولت روحانی، واکنش‌های مختلفی در موافقت و مخالفت با وی، در فضای رسانه‌ای کشور ثبت شده است. در این بین اظهارات ظریف ردباره سردار شهید سلیمانی یکی از چالش‌برانگیزترین بخش‌های فایل صوتی منورد اشاره بود. در این شرایط اما بد نیست نگاهی بیندازیم به سوابق ظریف در بیان اظهارات سئوال‌برانگیز تا مشخص شود که آیا وی برای نخستین بار اقدام به اتخاذ یک موضع هزینه‌ساز کرده است یا این رفتار، رویه دائمی وی بوده است. به همین منظور یه گاف بزرگ وزیر امورخارجه کشورمان را با هم مرور می‌کنیم.
پولشوئی در ایران/ اتهام‌زنی به شیوه غیرمستقیم
محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه در آبانماه 1397به بهانه دفاع از پیوستن ایران به نهادهای به‌اصطلاح بین المللی و متقاعد کردن افکار عمومی به قبول FATF آن هم در شرایط تحریم گفت: «من اعتقاد دارم بسیاری از این مخالفت‌ها (برای پیوستن به قراردادهای موسوم به مباره با پولشوئی)، مخالفت‌های صادقانه است. یعنی دوستان ما نگرانی‌های صادقانه دارند ولی فکر می‌کنم پشت برخی از این مخالفت‌ها منافع اقتصادی است. پولشویی یک واقعیت است در کشور ما و از پولشویی خیلی‌ها منفعت برده‌اند. کدهای بسیاری وجود دارد در زمینه میزان پولشویی که در کشور صورت می‌گیرد ولی امکان بیان آن وجود ندارد. من نمی‌خواهم این پولشویی را به جایی نسبت دهم ولی آن‌جاهایی که هزاران میلیارد پولشویی انجام می‌دهند، حتما آنقدر توان مالی دارند که ده‌ها یا صدهای میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی در کشور کنند. وزارت امور خارجه‌ای که کل بودجه ریالی و دلاری‌اش حدود 1100 میلیارد تومان، یعنی کمتر از برخی دستگاه‌های فرهنگی در ارتباط با قدرت، نمی‌تواند با آن فضاسازی مقابله کند.»
در آن برهه از زمان، سخنان ظریف با استقبال رسانه‌ها و مقامات بیگانه از یک‌سو و اکنش تند بسیاری از چهره‌های سیاسی داخلی از سوی دیگر مواجه شد. در ادامه ظریف تا یک سال بعد کوشید تا سخنان خود را تصحیح کند اما رسانه‌های معاند توانستند بیشترین بهره را از مطرح شدن این مساله آن هم از زبان وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در راستای اتهام‌زنی به ایران، ببرند و عملاً سخنان ظریف در توضیح منظور خود، به نوعی تکرار اتهامات واهی علیه جمهوری اسلامی بود ایران بود تلقی شد.
ستایش و بزرگنمایی قدرت نظامی آمریکا
محمد جواد ظریف سه‌شنبه ۱۲ آذر ۹۲ طی سخنرانی خود در دانشگاه تهران گفت: «غربی‌ها از چهار تا تانک و موشک ما نمی‌ترسند. از این مردم می‌ترسند. آیا شما فکر کرده‌اید که آمریکا که با یک بمبش می‌تواند تمام سیستم‌های نظامی ما را از کار بیندازد، از سیستم نظامی ما می‌ترسد؟» این سخنان سیلابی از اعتراضات از سوی افراد و نهادهای مختلف به وزیر خارجه (در آن زمان تازه‌کار) دولت یازدهم را موجب شد.
ابراز آمادگی ظریف/ طاقچه بالای ترامپ همزمان به ترور سردار سلیمانی
محمدجواد ظریف بهمن ماه 98 برای پاسخ به سوال نمایندگان مجلس، میهمان بهارستان بود. پرسش اصلی مربوط به مصاحبه با مجله آلمانی اشپیگل در فاصله زمانی کوتاهی پس از عملیات تروریستی آمریکا در به شهادت رساندن سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس مربوط می‌شد؛ مصاحبه شرم‌آوری که از باز بودن باب گفت‌وگو با دولت ترامپ حتی پس از عملیات تروریستی بغداد حکایت می‌کرد، جایی که ظریف در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا مذاکره با آمریکا پس از ترور ژنرال سلیمانی را غیرمحتمل می‌دانید؟ اظهار داشت: «خیر! من هرگز چنین امکانی را رد نمی‌کنم به شرط آنکه آنها رویکرد خود را تغییر دهند و واقعیات را به رسمیت بشناسند. از نظر ما مهم نیست که چه کسی در کاخ سفید می‌نشیند. چیزی که اهمیت دارد نحوه رفتار آنهاست. دولت ترامپ می‌تواند گذشته‌اش را جبران کند، تحریم‌ها را بردارد و به میز مذاکره بازگردد. ما کماکان بر سر میز مذاکره هستیم». پاسخ عجیب وزیر امور خارجه تنها 3 هفته پس از ترور شهید سلیمانی از سوی دولت آمریکا با واکنش‌های متعددی در فضای داخلی کشور مواجه شده بود که ترامپ با جواب توهین‌آمیزی در توئیتر خود آن را رد کرد. ظریف در حالی در این گفت‌وگو تلاش کرده بود مانع بسته شدن آخرین روزنه‌های امید برای گفت‌وگو با ترامپ شود که ترامپ ساعاتی پس از آن با انتشار توئیت توهین‌آمیزی پیشنهاد وزیر امور خارجه را رد کرد و نوشت: «وزیر امور خارجه ایران می‌گوید: ایران خواستار مذاکره با ایالات متحده است اما می‌خواهد تحریم‌ها برداشته شود. نه، مرسی!»
موضع عجیب ظریف در گفت‌وگو با مجله اشپیگل، فارغ از جواب توهین‌آمیز ترامپ، موضعی ضدمنافع‌ملی بود که در بدترین زمان ممکن اتخاذ شد. در شرایطی که انتظار می‌رفت پس از اقدام تروریستی دولت آمریکا در به شهادت رساندن فرمانده نیروی قدس سپاه، مقامات دولت حداقل به شکل موقت عطش خود برای ازسرگیری مذاکرات با دولت ترامپ را پنهان کنند و این اقدام را به مثابه میخی بر تابوت هرگونه تعامل با دولت آمریکا به حساب آورند و از لزوم برخورد قاطع علیه قاتلان قهرمان ملی ایرانیان سخن بگویند اما در موضعی عجیب حتی این اقدام آمریکا را که عملی جنگی به حساب می‌آمد نیز مانعی در برابر میل به مذاکرات مجدد با آمریکا ندانستند.
