به گزارش جهت، امروزه بیش از پیش ضرورت ایجاد یک نهاد تنظیمگر همگرای رسانهای در کشور احساس میشود. چیزی که سالهاست کشورهای مختلف به ضرورتش پی بردهاند اما همچنان مسئولان فرهنگی و رسانهای جمهوری اسلامی در توهم مدیریت افکار عمومی از طریق صداوسیما هستند.
مسئولان ساترا این تناقض عجیب در تنظیمگری را چگونه پاسخ میدهند که در فیلم ترکیهای عثمان تمام صحنههایی که حتی یک قطره خون یا زخم روی صورت بازیگرها است در فیلیمو کاملا سانسور میشوند اما در فیلمی مثل قورباغه، به این شکل توحش داعشگونه را به راحتی پخش میکنند؟