حجت الاسلام والمسلمین پناهیان گفت: بزرگترین یا مهم‌ترین مانع قوی شدن جامعۀ ما چیست؟ یکی از سؤال‌های رایج این است: در این چهل سال جمهوری اسلامی چه‌کار کرده و چرا خیلی از مشکلات مردم، برطرف نشده؟
خطیب دینی افزود: ده سال اول انقلاب که یک جنگ بزرگ جهانی به ما تحمیل شد. اما در این سی و چندسال اخیر، با یک مانع بزرگ رو برو شده‌ایم و تا وقتی این مانع را برنداریم، به آن قدرت و پیشرفت لازم نمی‌رسیم و در بهترین شرایط هم 50 درصد مشکلات باقی خواهد ماند.
وی بیان داشت: در جهان امروز روش‌های پیچیده‌ای برای ضعیف نگه داشتن و گرفتن قدرت جوامع، استفاده می‌شود؛ یکی از این روش‌ها که متأسفانه به زشت‌ترین شکل در کشور ما جاری شده و یک قیام ملی می‌خواهد تا این روش پلیدی که موجب ضعف کشورمان شده را خنثی کنیم، روش دو قطبی‌سازی جامعه به اصلاح‌طلب و اصولگرا است.
پناهیان افزود: دربارۀ دو قطبی‌سازی یک سوره نازل شد که مستحب است هر هفته در نماز جمعه خوانده شود و آن‌هم سورۀ منافقین است. منافقی که این سوره دربارۀ او نازل شده «عبدالله بن اُبی» است.
وی ادامه داد: فقط همین یک منافق در قرآن معرفی شده است؛ این منافق هم از بیت‌المال دزدی نکرده بود و هیچ قتلی هم انجام نداده بود! حتی منافقینی که در مسیر تبوک قصد ترور پیامبر(ص) را داشتند در قرآن معرفی نشده‌اند. مگر این منافق چه‌کار کرده بود که خدا او را معرفی کرد؟
علیرضا پناهیان گفت: این منافق یک کار کرده بود و آن هم اینکه در مدینه، دو قطبیِ مهاجر و انصار را درست کرد و گفت: ما انصار پیامبر باید با مهاجرین را از مدینه اخراج کنیم. دو قطبیِ مهاجر و انصار، حقیقت داشت و بستر طبیعی داشت. ولی نباید تحریک و حساسیت ایجاد می‌کردند و نباید گسل‌ها را فعال می‌کردند.
وی افزود: در شورای سقیفه هم با اینکه پیامبر ده سال پیش دو قطبی اوس و خزرج را از بین برده بود، آنها دوباره گسل اختلافی بین اوس و خزرج را فعال کردند. مهاجرین هم باز دوقطبی مهاجر و انصار درست کردند و در یک فرایند پیچیده کار از دست علی‌بن‌ابیطالب(ع) خارج شد.
حجت الاسلام پناهیان بیان کرد: دو قطبی‌سازی‌هایی که در سورۀ منافقین و در سقیفه اتفاق افتاد، دو قطبی‌های واقعی‌ای بود که گسل‌هایش وجود داشت، آنها فقط این گسل‌ها را فعال کردند. اما دو قطبیِ اصلاح‌طلب و اصولگرا خبیثانه‌تر از آن دو قطبی‌ها است چون واقعیت ندارد و تماماً دروغ است.
وی افزود: چه کسانی این دوقطبی را ایجاد کردند؟ یا افراد مغرض، یا افراد ساده‌لوح. آن کسی که به عنوان اصولگرا در مقابل اصلاح‌طلب، موضع جناحی می‌گیرد برای بردنِ انتخابات، همان‌قدر نادان است که در آن طرف نادانی یا غرض ورزی وجود دارد. در میان هر دو بخش هم قطعاً نفوذی وجود دارد. این دو جناح غیر از افراد مستقل هستند.
این خطیب دینی گفت:با نوع انتخابات متأثر از دو قطبی‌سازی، هیچ وقت مجلسِ صددرصد قوی یا هیئت دولت قوی و مدیران قوی پیدا نخواهید کرد؛ هرچند همیشه وزیر و مدیران خوب در هر جناحی بوده‌اند.
پناهیان همچنین گفت: هرکسی این دوقطبی اصلاح‌طلب اصولگرا را قبول داشته باشد نادان است و حداقل به‌درد سیاست نمی‌خورد. و هرکسی در این آتش بدمد، حتماً آدم خبیثی است؛ چون مانع رشد مملکت می‌شود.وقتی دو جناح باهم دعوا کنند، آن‌وقت طرفداران دو جناح هدف‌شان این می‌شود که جناح‌شان ببرد، ولو با افراد ضعیف‌تر. لذا اولین نتیجه‌اش این می‌شود که رأی آوردن و بردن از جناح رقیب مهم بشود، ولو با افراد ضعیفی که خاصیت‌های پوپولیستی داشته باشند.یکی دیگر از آثار شوم دوقطبی این است که تا انتقاد بکنی می‌گویند «این آخوند اصولگرا گفت…» یا اینکه «آن فرد اصلاح‌طلب گفت…» یعنی باب انتقاد و دهان بسیاری از منتقدین دلسوز و متفکرین حوزه و دانشگاه بسته می‌شود چون می‌گویند: اگر حرفی بزنیم متهم به جناحی بودن می‌شویم.
وی بیان داشت: دیکتاتوری رضاخان قلدر هم این‌قدر در بستن دهن‌ها موفق نبود که دیکتاتوری رسانه‌ای دوقطبی‌سازی این‌قدر موفق بوده و قدرتمند بوده است. حتماً دیکتاتوری خبیثانۀ رضاخان و محمدرضاخان، خباثتش کمتر از خباثت دیکتاتوری رسانه‌ای دوقطبی امروز است.
