به گزارش جهت، کمتر از دو ماه مانده به انتخابات ریاست‌ جمهوری هر روز بر خیل نامزدهای نام‌ آشنای مدعی که خیال نامزدی در انتخابات را دارند افزوده می‌شود.در این میان خبر نامزدی مصطفی تاجزاده اصلاح‌طلب رادیکال در هفته گذشته موج‌آفرین شد. نخستین بار الیاس حضرتی عضو حزب اعتماد ملی در توئیتی از جدی شدن احتمال کاندیداتوری تاجزاده در انتخابات ریاست‌جمهوری خبر داد و ساعاتی بعد تاجزاده خبر فوق را تایید و اعلام کرد: «در این زمینه در حال مشورت و رایزنی با دوستان هستم و بعد از تصمیم‌گیری نهایی به یاری حق آن را اعلام خواهم کرد.» وی درباره زمان اعلام آن نیز تصریح کرد: به زودی انشاالله. این خبر با واکنش‌های منفی و مثبت بسیاری مطرح شد.محمد مهاجری از فعالان سیاسی اصولگرا، کاندیداتوری افرادی مثل تاجزاده را بیش از اینکه جدی و سیاسی بداند دارای جنبه سمبولیک خواند و گفت: نه آقای تا‌زاده کاندیدای ریاست جمهوری خواهد شد و نه اینکه شورای نگهبان او را تایید خواهد کرد؛ یا حتی اگر تایید هم شود بعید می‌دانم اصلا اقبال عمومی چندانی داشته باشد. این مسئله در مورد افرادی که در گذشته اعتبار و رایی برای همرایی داشتند نیز وجود دارد. واکنش تند سازندگی به نامزدی تاجزاده اما شاید مهمترین واکنش را اعضای طیف راست اصلاح‌ طلب داشتند. چنانچه سازندگی رسانه منتسب به این جریان با انتشار تصویری کاریکاتوری از تاجزاده در صفحه اول به استقبال این خبر رفت و نامزدی او را موجب شکاف درون جریان اصلاح‌طلب خواند. غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی نیز درباره احتمال کاندیداتوری تاجزاده برای شرکت در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و نظر رسانه منتسب به کارگزاران درخصوص احتمال شکاف بین اصلاح‌طلبان، گفت: این‌ که حضور ایشان باعث شکاف اصلاحات می‌شود باید جمع جبهه اصلاحات، آن را بررسی کنند. وی افزود: من با اصل اعلام کاندیداتوری فردی مخالف نیستم، مخصوصاً ایشان که یک‌سری صحبت‌های داشته‌اند و بعضی از دوستان هم به آن اشکال وارد کرده‌اند. به نظرم خوب است اگر وزارت کشور و شورای نگهبان ایشان را تایید کنند و فکر می‌کنم این امر امتحان خوبی است که مشاهده کنیم مردم این نوع لحن و گفتار را انتخاب می‌کنند یا خیر. محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی نیز در این باره گفت: «هر شهروند ایرانی می‌تواند در انتخابات شرکت کند، لکن یکسری مختصات در قانون اساسی تعریف شده برای کاندیداهای ریاست جمهوری که مرجع تشخیص شورای نگهبان است. تصور نمی‌کنم که چرا دوست عزیزمان تاجزاده با توجه به این محدودیت‌ها و ملاک‌ها اقدام به طرح نام خود کرد. ضمن اینکه کلا جبهه اصلاحات این شیوه از طرح نامزدهای انتخاباتی را که به صورت منفرد و مستقل و بدون توافق و تفاهم صورت می‌گیرد، نمی پسندد. برای این حضور هیچ گونه توافقی حول محور خاتمی صورت نگرفته است، از این جهت من خیلی این شیوه ورود را نمی‌پسندم.» دو دستگی در بین بدنه اصلاح‌طلبان بررسی واکنش‌ها در فضای مجازی هم نشان می‌دهد در همان مرحله اعلام احتمال نامزدی تاجزاده، دو دستگی در میان اصلاح‌طلبان پیدا شده است. برخی همچون کرباسچی و عطریانفر با کنایه و انتقاد با این امر برخورد کردند، برخی دیگر آن را موجب تحولی در جریان اصلاح‌طلب خواندند و برخی نیز با حمله به منتقدان نامزدی تاجزاده، آن‌ها را کسانی دانستند که برای حفظ منافع خود و بقای در قدرت، اصلاح‌طلبی را فدا کرده‌اند. ولی واکنش‌های منفی و حتی توصیه‌هایی از جنس اظهارات عبدالله رمضانزاده که تاجزاده را از نامزدی برحذر می‌داشت موجب نشد تا تاجزاده از تصمیمش منصرف شود و در روزهای آغازین این هفته او با صدور بیانیه‌ای اعلام نامزدی کرد. وی در این بیانیه در معرفی خود آورد: «سید مصطفی تاجزاده، شهروندی از تبار مشروطه‌ خواهان و اصلاح‌گران با استمداد از روح پاک شهیدان عدالت و آزادی وارد میدان انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شوم، برای تغییر و برای اصلاحات ساختاری.» شکاف اصلاح‌طلبان فعال‌تر می‌شود موج رسانه‌ای که با اعلام احتمال نامزدی تاجزاده فضای مجازی را درنوردید در واقع یک شوک به فضای منفعل و خسته انتخاباتی بود که کرونا افزون بر عوامل دیگر رمق آن را گرفته است. ضریب دادن به این خبر از یک سو برای ایجاد شور انتخاباتی از سوی برخی فعالان سیاسی اصلاح‌طلب و از سویی به چالش کشیدن نظارت استصوابی است. سوی دیگر نیز چالش‌های درونی و پنهان اصلاح‌طلبان با این نامزدی عیان شده است، چالش‌هایی که البته به امروز و دیروز برنمی‌گردد و عمقی چندین ساله دارد که به آغاز دهه 70 برمی‌گردد. دو جناح راست و چپ اصلاح‌طلبی که یک سویش به محافظه‌کاری و بقا در قدرت می‌اندیشد و کسانی چون تاجزاده را هزینه سنگین برای جریان اصلاح‌طلب می‌داند که حیات اصلاح‌طلبی را تهدید می‌کنند و سوی دیگر گروهی دیگر که اتفاقا حضور تاجزاده را ارج می‌نهند و مخالفان او را با کنایه جوانان یقه آخوندی می‌دانند که قصد دارند همچنان با بده و بستان در ساختار باقی بمانند. آن‌ها چون محمدعلی باقری، مدیرکل سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات حضور تاجزاده را «سورپرایز انتخابات سیزدهم» می‌دانند و بر این باورند تاجزاده، «حامل اصلاحات ساختاری و زبان کسانی است که همچنان اصلاح‌طلبی را یگانه راه رسیدن به وضعیت مطلوب می‌دانند و در عین حال، شیوه‌ها و راهبردهای مالوف گذشته اصلاح‌طلبان را راهگشای بن‌بست‌های کنونی کشور نمی‌دانند.» افزون بر این‌ها، در شرایطی که اصلاح‌طلبان هنوز در بلاتکلیفی و سرگردانی انتخاب آنچه نامزد اصلاح‌طلب واقعی می‌خوانند قرار داشتند اعلام نامزدی چهره جدید دیگری چون تاجزاده در کنار دیگر مدعیان این عرصه، بر مشکلات این جبهه می‌افزاید و نشان از هم گسیختگی و تشتت درون این جریان دارد. در این میان برخلاف آن‌که برخی چون عطریانفر آمدن تاجزاده را بدون مشورت با خاتمی خوانده و حتی به گونه‌ای تقابل خاتمی-تاجزاده را به صورت ضمنی برساخته اما محمدعلی ابطحی، از اعضای مجمع روحانیون مبارز و نزدیکان خاتمی از تاجزاده دفاع کرده و گفته است: «حضور آقای تاجزاده را در انتخابات ریاست جمهوری بسیار مثبت می‌دانم و باید از ایشان تقدیر کرد که در این شرایط کاندیدای ریاست جمهوری شده است. ای کاش مشکلی در راه رقابت برای ایشان به وجود نیاید و شورای نگهبان و نهادهای نظارتی مانعی نباشند. حضور شخصی مثل تاجزاده می تواند انتخابات را جدی کند و فضای جدیدی را در تصمیم گیری مردم برای شرکت در انتخابات به وجود بیاورد.» تناقض سیاسی تاج‌زاده از سویی نیز تاجزاده که همواره منتقد انتخابات به شکل موجود بوده حالا با نامزدی در انتخابات در واقع ساختار بازی در این چارچوب را پذیرفته است، او که روزگاری به تحریم انتخابات می‌پرداخت حالا خود به میدان آمده و شاید این تناقض را باید چالش اصلاح‌طلبانی چون او دانست. هر چند این می‌تواند از نگاهی پدیده میمونی باشد که یک مخالف حالا تن به قواعدی داده که تا دیروز خود آن‌ها را بر نمی‌تابیده است. غلبه جناح چپ بر اصلاح‌طلبان قرار گرفتن طیف مجمع روحانیون مبارز در کنار تاجزاده و حمایت از او می‌تواند خود نشان از غلبه جناح چپ بر جریان اصلاح‌طلبی باشد و نشان دهد که این جریان شاید برای احیای جایگاه اجتماعی خود در صدد پیوند با بخش رادیکال و تندرویی است که مطالباتی فراتر از ساختار نظام را مطرح می‌کند. از سویی نیز هر چند ابطحی بیان کرده تاجزاده سقف مطالبات را مطرح می‌کند و در مقابلش کسانی هستند که کف مطالبات را مطرح می‌کنند؛ اما برخی کاربران فضای مجازی می‌گویند این‌که سقف مطالباتشان را با شعارهای تاجزاده محدود می‌کنند نشان از ظرفیت کم اصلاح‌طلبان دارد و خواسته‌های آن‌ها در این شعارها نمی‌گنجد که اصلاح‌طلبی با این راه و روش دیگر انتخاب آنان نیست هر چند تاجزاده هم به میدان بیاید.