به گزارش جهت پرس؛ بااین‌وجود او در سومین موضع‌گیری عمده در خصوص جنگ غزه در دومین دوره ریاست‌جمهوری‌اش گفته ارائه غذا و دارو به غزه برایش اهمیت دارد و برای همین دراین‌خصوص با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی صحبت کرده است. او در این باره گفته است: «من با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل گفت‌وگو کرده‌ام و از او خواسته‌ام که اجازه ورود غذا و دارو به این باریکه را بدهد.» وی تأکید کرده که «ما به ارائه غذا و دارو به نوار غزه اهمیت می‌دهیم.» روزنامه صهیونیستی معاریو این اظهارات را قابل‌پیش‌بینی دانسته و معتقد است اعتبار تل‌آویو نزد واشنگتن محدود است. برخی منابع به روزنامه معاریو گفته‌اند: «کاخ سفید چیزی را که رهبران غربی درباره وضعیت غزه می‌گویند می‌شنود و تصاویر را در رسانه‌ها می‌بیند. امروز بحث در اسرائیل درباره ورود کمک‌ها به غزه نیست؛ بلکه درباره چگونگی توزیع آن است.»

   دلایل اظهارات ترامپ
در این بخش دلایل احتمالی اظهارات ترامپ درباره لزوم ارسال مواد غذایی به غزه مورد بررسی قرار گرفته است.
1. سفر پیش رو به منطقه
سفر ترامپ به غرب آسیا در پیش است و او قصد دارد قبل از آن کمی اوضاع را آرام کند. هرچند دولت‌های اسلامی و عربی چشمان خود را بر جنایت‌ها در فلسطین بسته‌اند، اما این به معنای عبورشان از قضیه فلسطین نیست. از سوی دیگر تا زمانی که جنگ در غزه برپا باشد، محور مقاومت از اطراف‌واکناف منطقه دست به تشدید تنش علیه رژیم‌صهیونیستی و به‌تبع آن علیه آمریکا خواهد زد.
جنایت‌ها در غزه در جریان سفر ترامپ می‌تواند به مانعی برای پیشبرد سیاست‌های او در دو سو بدل شود؛ متحدان آمریکا که از واشنگتن توقع دارند پیش از هر چیز تل‌آویو را مهار کند و از سوی دیگر برخی طرف‌های منطقه‌ای از جمله یمن که تهدید کرده‌اند سفر ترامپ به منطقه را ناامن خواهند کرد.
 2. جنگ بدون چشم‌انداز
جنگ در غزه در ماه 18‌ام خود قرار دارد و تاکنون دوره‌های مختلف و متفاوتی را پشت سرگذاشته است. در جنگ غزه تاکنون دو نوبت آتش‌بس صورت گرفته است. علی‌رغم این مدت قابل‌توجه اما رژیم‌صهیونیستی از تحقق اهداف خود ناتوان بوده و چشم‌انداز روشنی درباره تحقق آن وجود ندارد. قطعاً توان غرب برای حمایت از جنایت‌های رژیم‌صهیونیستی همیشگی نیست.
3. توقف عادی‌سازی
جنگ‌افروزی رژیم‌صهیونیستی در شام باعث شده دولت‌های عربی از تل‌آویو احساس هراس بیشتری بیابند. تا پیش از آن تلاش می‌شد رژیم‌صهیونیستی با سوءاستفاده از هراس دولت‌های عربی از ایران در کنار این کشور‌ها ائتلافی علیه تهران تشکیل دهد، اما با تضعیف محور مقاومت در شام، دولت‌های عربی در حال نظاره یکه‌تازی صهیونیست‌ها هستند. طی دوره جنگ کار به جایی رسید که صهیونیست‌ها خواهان اخراج فلسطینی‌ها به عربستان سعودی شده و گستاخانه می‌گفتند این کشور به‌اندازه‌ای بزرگ است که بتواند بخشی از خاک خود را ببخشد؛ این اظهارات در زمان خود واکنش‌ها و محکومیت‌های زیادی را در جهان اسلام برانگیخت.
هراس دولت‌های عربی از رژیم‌صهیونیستی یکی از عوامل نزدیکی آن‌ها به ایران در برهه اخیر تلقی می‌شود. به نظر می‌رسد در چنین شرایطی، امکان توسعه عادی‌سازی روابط رژیم‌صهیونیستی با کشور‌های منطقه فراهم نیست و تا زمانی که عادی‌سازی به سرانجام نرسد، دل‌مشغولی‌های واشنگتن برای تضمین امنیت تل‌آویو پابرجا خواهد بود.
 4. جنگ در غزه و فضا برای ورود بازیگران مختلف
جنگ غزه باعث شده تا با واکنش دیگران زمینه‌های ورود یا خودنمایی بازیگران در منطقه افزایش یابد. هرچه زمان به‌پیش می‌رود صحنه‌های جدیدی از این ورود یا بروز قابل‌تشخیص است.
ایران که تا پیش از این در برابر رژیم‌صهیونیستی صبر راهبردی در پیش گرفته و به اقدامات تجاوزکارانه تل‌آویو پاسخی نمی‌داد، پس از حادثه بمباران سفارت خود در سوریه، دست‌کم دوبار به سرزمین‌های اشغالی به‌طور مستقیم حمله کرده و همچنان صحبت‌ها درباره وقوع عملیات سوم وجود دارد.
در خصوص مصر نیز این واقعه کم و بیش وجود دارد. مصری‌ها بر تهدیدات نظامی خود علیه صهیونیست‌ها افزوده‌اند و چندی قبل «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر در صحرای سینا میزبان «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهور فرانسه و بازدیدش از یگان‌های نظامی مصری در این منطقه بود. مکرون پیش از دیدار از مصر با صهیونیست‌ها دچار تنش شده بود و این درگیری تا به امروز ادامه دارد. در روز‌های اخیر نیز چین و مصر رزمایش مشترک مهمی را برگزار کرده‌اند که نشانه‌ای از پررنگ شدن سویه نظامی نفوذ پکن در منطقه ارزیابی شده است.
5. التهاب‌آفرینی قضایای جنگ در داخل آمریکا
قضایای فلسطین علاوه بر درگیر کردن سیاست خارجی آمریکا از همان ابتدا عرصه سیاست داخلی این کشور را نیز تحت تأثیر قرار داده است.
این واقعه به میزانی مهم بوده که دولت ترامپ برای کنترل آن دست به مسدودسازی بودجه چند دانشگاه از جمله هاروارد‌ زده است. نتیجه این اقدام او انتقادات شدید داخلی و بروز تغییرات قابل‌توجه در فضای عملی این کشور بوده است. باراک اوباما، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا طی هفته‌های اخیر در نخستین انتقاد خود پس از روی کار آمدن ترامپ، تلاش او برای سرکوب دانشگاه‌ها را بزرگ‌ترین خطر کنونی برای آمریکا و آزادی بیان دانست.
از سوی دیگر با قطع بودجه دانشگاه‌های معتبر آمریکایی تعدادی از دانشجویان و استادان دانشگاه‌ها جذب مراکز علمی کانادا شده و اوضاع به گونه‌ای رقم خورده که کشوری مانند فرانسه نیز به استفاده از این فضا برای جذب دانشمندان طمع کرده است.
آنچه عمق التهاب در آمریکا را علاوه بر طولانی بودن اعتراضات به تصویر می‌کشد، ادامه یافتن و تشدید اعتراض پس از سرکوب‌هاست. با وجود اخراج کارمندان به دلیل انتقاد علیه رژیم‌صهیونیستی از شرکت‌های حاضر در عرصه فناوری گفته‌شده 300 کارمند گوگل آماده شکل‌دهی به اعتراضی در این شرکت علیه همکاری با رژیم‌صهیونیستی در زمینه هوش مصنوعی‌اند.
کارکنان بخش DeepMind نگران استفاده احتمالی از فناوری هوش مصنوعی در عملیات‌های نظامی‌اند.
اعتراض این 300 کارمند از آنجا بسیار مهم ارزیابی می‌شود که گوگل پیش از این ۲۸ کارمند خود را به دلیل اعتراض به قرارداد رایانش ابری با رژیم‌صهیونیستی از شرکت اخراج کرده است.
6. نگرانی از اوضاع داخلی رژیم
در داخل رژیم‌صهیونیستی فریاد‌ها علیه جنگ بالا گرفته است. علاوه بر طبقات سیاسی از جناح راست مانند نفتالی بنت، نخست‌وزیر اسبق و جدی‌ترین رقیب انتخاباتی نتانیاهو، جناح‌های میانه و چپ نیز از جنگ انتقاد دارند. از سوی دیگر خبر‌هایی درباره رویگردانی جامعه صهیونیست‌ها از پاسخ به فراخوان نظامیان ذخیره وجود دارد. همچنین نظامیان حاضر در جنگ نیز نبرد‌ها را بیهوده دانسته و از آغاز مجدد درگیری‌ها خشمگین‌اند؛ موضوعی که به نافرمانی در ارتش دامن ‌زده است.
همزمان با بروز تنش در طبقه سیاسی و ارتش، دستگاه‌های اطلاعاتی رژیم نیز دستخوش التهاب شده‌اند. کانون این التهاب‌ها سازمان امنیت داخلی رژیم موسوم به شاباک است که مهم‌ترین دستگاه اطلاعاتی و یکی از پرنفوذترین دستگاه‌ها در سرزمین‌های اشغالی شناخته می‌شود.
7. فشار‌های متفاوت لابی صهیونیستی
ترامپ در ائتلاف با لابی صهیونیستی قرار دارد و در قضایای رژیم طبق خواست یا تحت فشار این لابی تصمیماتی اتخاذ می‌کند. با این حال لابی صهیونیستی یکپارچه قائل به ادامه جنگ نیست بلکه بخش‌هایی از آن خواهان کشیدن ترمز نتانیاهو در جنگ توسط ترامپ هستند.
رئیس‌جمهور آمریکا احتمالاً تحت فشار این بخش‌ها به سمت پایان دادن به جنگ حرکت کرده است. او پیش از این نیز خواهان پایان جنگ بود اما تلاش کرد همزمان فرصت کوتاه دیگری برای تل‌آویو برای ادامه جنگ بیافریند.
شعار اتمام جنگ توسط ترامپ که اندکی پیش از استقرارش در کاخ سفید بیان می‌شد در عمل باعث آرام شدن اوضاع و مناقشات پیرامون جنگ غزه شد تا رژیم‌صهیونیستی پس از یک دوره وقفه و تنفس بر اثر آتش‌بس، بار دیگر به جنگ بازگردد. این فرصت نیز اما پایان یافته و ترامپ خواهان ادامه این جنگ پرمناقشه و پرهزینه آن هم بدون چشم‌انداز روشن نیست.
8. کنترل تل‌آویو در میانه مذاکرات با تهران
روابط آمریکا و رژیم‌صهیونیستی به میزانی عمیق است که نمی‌توان شکاف بزرگی در همکاری میان این دو دید؛ با این‌حال اختلاف نظر میان واشنگتن و تل‌آویو امری طبیعی و سابقه‌دار است.
در برهه کنونی این اختلاف نظر بار دیگر بر سر موضوع ایران برجسته شده است. آمریکا به دنبال امتحان راهی برای توافق با ایران برای تمرکز بر اولویت چین است؛ ولی رژیم‌صهیونیستی که شرق آسیا برای آن اهمیتی بیشتر از منطقه ندارد، در پی تغییر در اولویت‌های آمریکا و القای اولویت‌های خود به واشنگتن است.
این اقدام صهیونیست‌ها حتی باعث شده برخی از منابع در آمریکا به تل‌آویو در این خصوص هشدار دهند؛ طبق این هشدار تلاش رژیم برای نادیده گرفتن اولویت‌های آمریکا و ضربه به منافع واشنگتن می‌تواند پیامد‌هایی جدی برای تل‌آویو و آینده همکاری‌اش با واشنگتن داشته باشد.
تل‌آویو برای جلوگیری از توافق میان تهران و واشنگتن درصدد برهم زدن تنظیمات طرفین است. تلاش برای تشدید زیاده‌خواهی آمریکا در مذاکرات که می‌تواند باعث شکست آن شود یکی از شاخه‌های سیاست رژیم صهیونیستی است.