به گزارش جهت ، بهزاد نبوی، فعال اصلاحطلب و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ در بخشی از یک مصاحبه با شماره دوشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی اظهار کرده است:
«مبنای اصلاحطلبی، اعتدال و میانهروی است و نمیتواند با انقلاب و رادیکالیسم نسبتی داشته باشد. بنابراین منافع و مضار رادیکالیسم، ارتباطی با اصلاحطلبی ندارد. من معتقدم که بعد از دوم خرداد ۷۶ هرجا مفهوم اصلاحطلبی به مفهوم تند شدن نزدیک شده و جنبه رادیکال به خود گرفته، به ضرر اصلاحات تمام شده است. رخدادهای ۱۸ تیر ۷۸، خرداد۸۸، دی ماه ۹۶ و حوادث آبان ۹۸ که البته طراح، بانی و ایجاد کننده هیچ کدام از آنها اصلاحطلبان واقعی نبودهاند ولی میبینیم که هزینههای زیادی بر اصلاحطلبان تحمیل شد!»
او میافزاید: ممکن است جوانانی بودهاند که فیالمثل در حوادث ۷۸ با اصلاحطلبان هم ارتباطاتی داشتهاند، ولی جریانهای موثر اصلاحات نه در آن حوادث، نه در حوادث پس از خرداد ۸۸، نه در حوادث ۹۶ و نه در حوادث ۹۸ دخالتی نداشتند. معالوصف می بینیم که مخالفان اصلاحات همه این رخدادها را به حساب اصلاحطلبان میگذارند و تندروی اصلاحطلبان معمولا به سود آنها و بهانهای برای محدودیت اصلاحطلبان بوده است.
قضاوت درباره معصومیت اصلاحطلبان در قبال فتنههای رخ داده طی ۳۰ سال گذشته در نظام جمهوری اسلامی که بهزاد نبوی مدعی آنست را بر عهده مخاطبان محترم میگذاریم و این سؤالات را نیز مطرح میکنیم…
اگر اصلاحطلبان نقشی در فتنههای کشور ندارند پس چرا دائما مردم را به اعتراض خیابانی فرا میخوانند، چرا مردم را به اشغال مراکز حساس نظام دعوت میکنند و چرا درست در بحبوحه فتنهها و برای ایفای نقش فرماندهی خود، به ناگاه رهبری نظام را خطاب بیانیههای تند قرار میدهند؟!
بدیهیست اگر آنچه که بهزاد نبوی ادعا کرده، بصورت گام به گام و دقیق برای نسلهای جدیدتر تبیین نشود؛ بسا که در آیندهای نه چندان دور جای شهید و جلّادها در تاریخ نظام جمهوری اسلامی عوض شود و تغییر یابد.