همانطور که گفته شد محمود احمدی‌نژاد در انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری بر علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی پیروز شد و به ریاست جمهوری رسید. اگر او تا پیش از رسیدن به این منصب مورد حمایت همه جانبه اصولگرایان قرار نگرفت اما بعد از پیروزی همه اصولگرایان از پیروزی او استقبال کردند.
در آخرین ماه‌های ریاست جمهوری دوره نهم مقدمات برگزاری انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری فراهم شد. افراد ثبت نام کننده دراین دوره نسبت به دو دوره قبل کاهش یافته بود و از ۸۱۴ نفر در انتخابات هشتم در 1380 و 1015 نفر در انتخابات نهم در سال 1384 به حدود 478 نفر رسیده بود.
شورای نگهبان پس از بررسی پرونده داوطلبان، صلاحیت محمود احمدی‌نژاد، میرحسین موسوی، محسن رضائی و مهدی کروبی را تأیید کرد. اصلاح‌طلبان در این دوره دو شاخه شدند و گروهی از موسوی و گروه دیگر از مهدی کروبی حمایت کردند. اکثریت اصولگرایان نیز از احمدی‌نژاد حمایت کردند.
شروع رقابت‌ها و دو قطبی احمدی نژاد و موسوی
با آغاز رقابت‌های انتخاباتی رقابت میان احمدی‌نژاد و موسوی شدت یافت و به لشکرکشی خیابانی طرفداران دو گروه کشید. فضا به شدت دوقطبی و هیجانی شده بود. در یک سو احمدی‌نژاد و سوی دیگر موسوی قرار داشت. در این میان نیروهای سطوح مختلف سیاسی به یارکشی پرداخته بودند. علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، سید حسن خمینی و اغلب اصلاح‌طلبان به حمایت جدی از موسوی پرداختند و اغلب اصولگرایان نیز از احمدی‌نژاد حمایت کردند.
در این دوره نیز بار دیگر احمدی‌نژاد انگشت اتهامش را به سوی هاشمی رفسجانی و ناطق‌نوری گرفت و در طی مناظرات، اتهاماتی را علیه آن‌ها طرح کرد. او باز هم از دایره بسته قدرت و ثروت گفت و خود را متمایز از نیروهای سیاسی سی سال پس از انقلاب خواند. وی مدعی انقلابیگری اصیل بود و بر انحراف جریان‌های سیاسی از اهداف انقلاب تاکید داشت.
در این دوره در مقابل بازیگران، روشنفکران و نویسندگان که اغلب از موسوی حمایت کردند مداحان و برخی چهره‌های مذهبی دیگر پشت احمدی‌نژاد ایستادند. روند رقابت میان این دوقطب به گونه‌ای بود که پس از سال‌ها بار دیگر فضای انتخابات بسیار تهییجی و احساسی شده بود و دوگانگی در فضای اجتماعی به شدت آشکار بود. در نهایت انتخابات در 22 خرداد 1388 برگزار شد.
نتایج آراء
در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، تعداد واجدان شرایط رأی دادن برای نخستین‌بار نسبت به دوره قبل نزدیک به ۶۰۰ هزار نفر، کاهش یافت.با این حال تعداد رأی دهندگان نسبت به مرحله دوم انتخابات نهم (۱۳۸۴) بیش از ۲۵ درصد افزایش یافت. در این دوره، میزان مشارکت بی‌‌نظیر بود و ۳۹ میلیون و ۱۸۵ هزار و ۹۹۷ نفر (نزدیک به ۸۴ درصد واجدان شرایط) پای صندوق‌های رأی آمدند.
در نتیجه این انتخابات بار دیگر احمدی‌نژاد برای یک دوره چهار ساله دیگر، به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد. میزان آرای احمدی‌نژاد، ۲۴ میلیون و ۵۹۲ هزار و ۷۹۳ رأی، موسوی ۱۳ میلیون و ۳۳۸ هزار و
رضائی ۶۷۸ هزار و ۲۴۰ رأی، آرای باطله ۴۰۹ هزار و ۳۸۹ رأی و آرای کروبی ۳۳۳ هزار و ۶۳۵ رأی بود.
بحران انتخاباتی با ادعای کذب تقلب
پیش از اعلام رسمی نتیجه، موسوی اعلام پیروزی کرده بود؛ بنابراین پس از انتشار آرا، موسوی و طرفدارانش از تقلب در انتخابات سخن گفتند. جز او، مهدی مقیمی، سخنگوی ستاد تبلیغات انتخاباتی نیز نسبت به عدم اعلام جزءبه‌جزء آراء در حوزه‌های انتخابیه مختلف، اعتراض داشت. اما رضایی خیلی زود از ادعای خود دست برداشت.
در مقابل اما موسوی و کروبی همچنان بر اتهام تقلب پافشاری کردند. کروبی، نتایج اعلام شده انتخابات دهم را «مضحک و شگفت» خواند. موسوی نیز در نامه‌ای به مقام معظم رهبری نسبت به روند برگزاری انتخابات دهم و شیوه اعلام نتایج و شمارش آرا، اعتراض کرد. او طی نامه‌ای خطاب به ملت ایران نیز نتایج انتخابات را «شعبده بازی دست‌اندرکاران انتخابات و صدا و سیما» دانست. پس از این بود که لشکرکشی خیابانی پیش از انتخابات و فضای دوقطبی حاکم برانتخابات باز هم تداوم یافت و فضا بحرانی شد. اما در نهایت مراسم تنفیذ احمدی‌نژاد برگزار شد در حالی که اختلافات حول نتایج انتخابات، موجب غیبت هاشمی رفسنجانی و دیگر چهره‌ها مانند حسن خمینی، موسوی و کروبی در این مراسم شد.
البته احمدی‌نژاد با تمام این اتفاقات، چهار سال دیگر رئیس جمهور شد و در دوره دوم خود، اغلب اصولگرایان و نیروهای انقلابی که از حامیان سرسختش بودند را از خود راند و به مسیر انحرافی رفت.
تاثیر فتنه ۸۸ بر افزایش تحریم های ایران
حوادث سال ۸۸ اگرچه یک اتفاق سیاسی بود، اما اثرات بسیاری بر ذهن تصمیم گیران آمریکایی داشت که نهایتاً منجر به افزایش و تشدید تحریم‌ها و فشار اقتصادی علیه ایران شد. تحریمی که بعدها احمدی نژاد به آن پناه برد تا ناکارآمدی خود را پنهان کند و کلید حل همه مشکلات کشور را در مذاکره با آمریکا تعریف کند. احمدی نژاد در دور دوم ریاست جمهوری خود مسیر انحرافی را آغاز کرد که تا همین روزها ادامه داشت.
