پس از انتشار بیانیه 110 فعال اصلاح طلب با کلید واژه «روزنهگشایی» که مانند یک بمب در فضای سیاسی منفجر شد، اختلافات سیاسی در این جریان بیش از پیش نمایان شد و در این راستا حتی گفته میشود این اختلافات تا به جایی است که ممکن است شاهد یک انشعاب سیاسی و بوجود آمدن یک جبهه دیگر از درون جریان اصلاحات باشیم. در همین رابطه، محمد علی وکیلی، نماینده سابق مجلس و از فعالان اصلاحطلب در سرمقاله روزنامه ابتکار نوشت: «اصلاحطلبان درامتداد سیاست «قهر» که از سال ۹۸ انتخاب شد، همچنان (بدون هیچ تغییری و بدون ارائه دستاورد خاصی درظرف چهارسال گذشته) بر قهر اصرار دارند. این گروه از اصلاحطلبان که درقالب جبهه اصلاحطلبان و حزب اتحادملت تعریف میشوند با ارائه بیانیه و توجیهات تکراری و لفاظیهای بیاثر، مسیر خود را از سیاستورزی صندوق محور جدا کردند.»وی با اشاره به جدایی رسمی سه حزب اصلاح طلب از این جریان افزود: «دراین میان بخشی از احزاب اصلاحطلب همچون کارگزاران، اعتمادملی، ندای ایرانیان، رسما راه خود را از جبهه جدا کردند و اکنون حول آقای علی مطهری برای ارائه لیست تهران جمع شدهاند.»
وکیلی بیانیه 110 فعال اصلاحطلب را جدایی رسمی این گروه از اصلاحطلبان عنوان کرد و نوشت: « این جدایی با بیانیه ۱۱۰ فعال اصلاحطلب مورد تائید قرارگرفت. میشود گفت با این تحولات جریان اصلاحطلب عملا به تکثر غیرقابل اجماع رسیده و امکان سیاستورزی ذیل عنوان جبهه را از دست داده است.»این فعال اصلاحطلب با انتقاد جدی از سیاست انزواطلبی و عشو سیاسی اصلاحطلبان که چندسالی است تکرار میشود، عنوان کرد:« طبیعی است پای فشردن برسیاست بیحاصل عشوه و قهر حاصلی جزجدایی و انزوا نخواهد داشت. تنها دستاورد میدانداری جریانات ناکارآمد و غیرمردمی میباشد.»وی در پایان این مطلب به جدایی سه حزب اصلاح طلب این جریان و راهاندازی جریان جدیدی همراه با اعتدالیون اشاره کرد و خبر داد: «علیایحال با جداییهای صورت گرفته زین پس جبهه اصلاحطلبان از موضوعیت افتاده ولی درمطلع رونمایی از جریانات جدید اصلاحطلب و اعتدال ذیل عنوان جبهه عقلایی جامعه خواهیم بود.»پیشتر «الیاس حضرتی» از اعضای شورای مرکزی حزب اعتماد ملی نیز با اشاره به ضرورت «پذیرش تعدد گفتمانی در درون اردوگاه اصلاحطلبان» نسبت به فحاشیهای که به اصلاحطلبان روزنه گشا پس از انتشار این بیانیه صورت گرفته، انتقاد کرده بود.حضرتی با اشاره به تکثری که در جریان اصلاح طلب به وجود آمده، درباره امر و نهی سیاسی یک گروه خاص در درون جریان اصلاحات گفته بود: «این گونه نیست که یک فرد، یک حزب یا جریان خاصی در آن مدخلیت تام و تمام داشته باشد و سایرین را از ورود به آن منع کند.»