به نقل از نیواطلس، در حالی که چاپگرهای سه بعدی برای تولید چند ماده از قبل وجود داشته، یک سیستم جدید برای تولید رشته‌های چند ماده‌ای واقعی ابداع شده و از طراحی مارپیچ بالقوه بسیار مفیدی برای تهیه عضلات رباتیک برخوردار است.
این مجموعه آزمایشی توسط گروهی در دانشگاه هاروارد به رهبری پروفسور جنیفر لوئیس، پروفسور دیوید کلارک و دانشجوی فوق دکتری ناتالی لارسون ساخته شد.
هد یا سر چاپ این دستگاه دارای چهار کارتریج مجزا است که هر یک می تواند حاوی یک “جوهر” متفاوت (مواد چاپ چسبناک منعطف) باشد. هر چهار کارتریج با یک نازل تغذیه می‌شوند و یک رشته منفرد از رشته‌های پیوسته همه جوهرها را بیرون می‌کشد.
از آنجایی که نازل در طول فرآیند چاپ می‌چرخد، رشته‌ها در یک الگوی پیچشی مارپیچ به دور یکدیگر می‌چرخند. همین الگو اغلب در طبیعت دیده می شود، جایی که به فیبرهای ماهیچه ای اجازه انقباض و تغییر شکل ساقه های گیاه را می دهد.
محققان بدین شیوه ساختارهای شبکه‌ای متشکل از رشته‌های متقاطع بافته شده تولید کردند که به عنوان فنر عمل می‌کردند. چنین ساختارهایی می‌توانند به‌عنوان لولا یا اتصالات هم در دستگاه‌های روباتیک نرم مورد استفاده قرار گیرند.
