همزمان با شروع دور هشتم مذاکرات ایران و 1+4، گروه بین‌الملل شبکه کانون‌های تفکر ایران (ایتان) گزارش «پیدا و پنهان ایده توافق موقت» را منتشر کرد. این گزارش به بررسی سابقه‌ی طرح ایده توافق موقت، ابعاد احتمالی، اهداف آمریکا از طرح آن و نسبت آن با سیاست‌های کلی نظام پرداخته است. همچنین در این گزارش، تجربه‌ی توافق موقت ژنو نیز  به عنوان شبیه‌ترین نمونه به این ایده بازخوانی شده است.  

گزارش در ابتدا به بررسی سوابق مطرح شدن ایده «توافق موقت» تحت عناوین مختلف توسط اندیشکده‌ها و مقامات غربی پرداخته و سپس ابعاد احتمالی توافق موقت را شرح داده است.  

همچنین این گزارش به بررسی امتیازات مربوط به صادرات نفت، صادرات محصولات پتروشیمی و تجارت طلا و فلزات گران‌بها در توافق موقت ژنو که در سال 1392 منعقد شد پرداخته است.  طبق بررسی‌های این گزارش، امتیازهای ارائه شده به ایران در توافق موقت ژنو، ناشی از ناتوانی نظام تحریمی آمریکا بوده است.  

در ادامه این گزارش، فروش ناتوانی نظام تحریم‌ها به عنوان امتیاز و خرید زمان، پاک کردن گذشته بدون پرداخت هزینه آن، تشدید پدیده «اجتماعی شدن مذاکرات»، جلوگیری از پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران و تسلط مجدد نظام بازرسی آژانس بر آن و از بین بردن چارچوب توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ برای تسهیل مذاکرات غیرهسته‌ای با ایران را به عنوان اهداف اصلی آمریکا از طرح توافق موقت بیان می‌کند.  

این گزارش در انتها به بررسی دلایل مغایرت طرح توافق موقت با منویات مقام معظم رهبری و قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران» می‌پردازد و آن را هموار شدن مسیر وارد کردن موضوعات دیگر به مذاکرات توسط آمریکا می‌داند و آن را یک گام فریبنده توصیف می‌کند.