یکی از فرمایشات مهم رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانشجویان، اشاره به این نکته بود که فرمودند: “فعّالیّتهای دانشجویی مثل خود دانشجو یک فرصت است برای کشور. اینکه حالا بعضی‌ها از فعّالیّتهای دانشجویی یا هر جور فعّالیّتی که [انجام میشود] ــ البتّه فعّالیّت سالم؛ حالا به بعضی از آفتهایش اشاره میکنم ــ ممکن است احساس تهدید بکنند، اشتباه میکنند؛ فعّالیّت دانشجویی برای کشور یک فرصت است؛ مطالبات دانشجویی فرصت است؛ زبان دانشجو فرصت است؛ این احساس مسئولیّتی که دانشجوها درباره‌ی حوادث کشور میکنند، فرصت است. اینکه شما می‌آیید اینجا با شور و شوق و اهتمام، فلان اشکال را ذکر میکنید، این یک فرصت است برای کشور، این یک ارزش است برای کشور.”

نوع نگاه ایشان به فعالیت‌های دانشجویی و مطالبات آنها، تفاوت نگاه یک مدیر تراز اسلامی با دیگران است؛ دیگرانی که می‌توانند داخلی باشند و یا در خارج از این مرز وبوم و در اقصی نقاط عالم باشند،

از قدیم این  مهم مرسوم بوده است که بسیاری از سیاستمداران برای سرگرم کردن اذهان مردمشان و به خصوص قشر دانشجو، آنها را با انواع امور لهوی ویا لعبی مشغول می کردند تا بتوانند آزادانه و بدون مزاحم مقاصدشان را پیش ببرند؛ برای مثال می توان از سندی اشاره کرد در آن محمد رضا پهلوی خطاب به ملک فیصل پادشان عربستان می‌نویسد: “برادرم، از تو خواهش می‌کنم دست به مدرنیزاسیون بزن. درهای کشورخود را باز کن. آموزشگاه‌های مختلط پسر و دختران را باز بگذار. دیسکو برگزار کن. مدرن باش. وگرنه تضمین نمی‌کنم که بتوانی تاج وتخت خودت را نگه داری”

این نوع تفکر اختصاص به محمد رضا پهلوی نداشته و ندارد و همین الان هم بعضی برای انحراف افکار عمومی متوسل به همین امور ونظایر آن می شوند، اموری مانند: ایجاد جاذبه های جنسی، استفاده از انواع وسایل و ابزار آلات اعتیاد آور مانند مواد مخدر، موسیقی، فیلم، بازی‌های رایانه ای و حتی استفاده ابزاری از ورزش مهیجی مانند  فوتبال وتبلیغات فراگیر آن در کل دنیا، تا برای آن سیاستمدار و آن صاحبان زر و زور وسیله‌ای برای نیل به اهدافشان باشد.

تاریخ اثبات می‌کند زمانی که اوج توجه مردم به مسائلی مانند جام جهانی و یا المپیک است، آنها پیگیر اهداف خود هستند؛ به عنوان مثال در المپیک ۱۹۴۸ رژیم صهیونیستی اعلام موجدیت کرد و یا در کوران جام جهانی ۱۹۸۲، این رژیم جعلی از غفلت عموم مردم جهان استفاده کرده و به لبنان یورش برد.

این نکته زمانی اهمیت مضاعف پیدا می‌کند که در نظر داشته باشیم جمهوری اسلامی با وجود هجمه‌های عجیب و غریبی که بر علیه هیچ ملت و حکومتی نبوده است و بر علیه او بود، چه در زمان امام خمینی (رحمه الله علیه) و چه در زمان امام خامنه‌ای (مدظله) هرگز محرمات الهی را حلال ندانست و پای آن ایستاد و درست در مقابل آنچه سیاستمداران عمل می‌کنند، جوانان خود را ترغیب کرد که وارد فضای مطالبه‌گری از مسئولین شوند و نسبت به مسائل کشور حساس باشند و شاید برای همین است که گفته می‌شود مردم ایران سیاسی ترین مردم جهان هستند.