یک پژوهشگر حیات‌ وحش غذارسانی به یک گونه حیوان را اولویت خاص قائل شدن برای آن حیوان نسبت به حیوانات دیگر دانست که باعث افزایش جمعیت آن گونه خاص می‌شود.

وی افزود: بر فرض عقیم بودن تمامی سگ‌ها و عدم زاد و ولد آن‌ها، غذارسانی به آن‌ها باعث افزایش طول عمرشان و همچنین موجب تشدید رقابت‌های غذایی و قلمرویی بین آن‌ها شده که منجر به پرخاشگری می‌شود.

نبی‌یان با بیان اینکه غذارسانی به عادت سگ‌ها و گربه‌ها برای تامین خوراکشان می‌شود و گفت: در این صورت این حیوانات به هر عابر پیاده‌ای که حتی پلاستیک خرید در دست دارد، به گمان غذارسان بودن به او هجوم می‌آورند. ترس شهروند از هجوم حیوان باعث واکنش نشان دادن آن‌ها و در نهایت حمله به شهروند می‌شود.

این کارشناس ارشد تنوع‌ زیستی خطر حمله سگ‌های سیر که عادت به غذارسانی پیدا کرده‌اند را نیز خاطرنشان و اظهارکرد: احتمال حمله توسط سگ سیر حتی انتقال بیماری یا آلودگی توسط مدفوع پخش شده این سگ نیز وجود دارد.

نبی‌یان به‌طور کلی غذارسانی به هر شکلی را نوعی حیوان آزاری دانست و در این راستا به طرح چند سوال پرداخت و گفت: آیا به لباس پوشاندن به سگ و استفاده از آن در برنامه‌های تلویزیونی و تبلیغات کسی معترض خواهد شد؟ آیا اگر صاحب سگی موها یا ناخن سگ را کوتاه کند، کسی معترض خواهد شد؟ به دلیل اهلی بودن این حیوان است که کسی اعتراض نمی‌کند. در عین حال  اگر این اتفاق برای ببر، شیر یا شامپانزه‌ای بیفتد همه آن را مصداق حیوان آزاری می‌دانند چراکه حیوان‌های وحشی هستند و ما حق جدا کردن آن‌ها از زیستگاه‌شان را نداریم.