وزارت نفت دولت روحانی با انحلال شرکت ذخیره‌سازی گاز طبیعی در کمال خونسردی و سکوت خبری، باعث شد که ذخیره‌سازی گاز طبیعی در کشور به معنی واقعی از دستور کار خارج شود!
دولت دوم روحانی، ذخیره سازی گاز را منوط به حضور سرمایه‌گذار خارجی کرده بود که در شرایط تحریم، تصمیمی عاقلانه نبود.
مدیران وزارت نفت روحانی، ذخیره‌سازی گاز برای فصل سرد را اقدامی غیراقتصادی می‌دانستند و به همین علت، زیرساخت های ذخیره‌سازی گاز را فراهم نکردند در حالی که ظرفیت ذخیره‌سازی از گاز مصرفی در اروپا ۲۲ درصد، روسیه ۱۹ درصد، آمریکا ۱۶ درصد، ترکیه ۷ درصد و ایران ۱،۷ درصد بود!
و همین ترک فعل دولت روحانی است که در ماه های سرد سالهای اخیر، کشور را با کمبود ذخیره برای جبران اوج مصرف گاز مواجه کرده است.
اقدام دشوار دولت رئیسی برای جبران بی‌عملی دولت روحانی
رفع مشکل تامین گاز در زمان اوج مصرف، نیازمند حدود ۵،۵ میلیارد دلار برای ۱۴ پروژه عقب مانده در زیرساخت‌های ذخیره سازی گاز است که از این طریق بتوان ۲۰ درصد گاز مصرفی را ذخیره کرد.
ذخیره کردن گاز مساله ای چند ماهه یا یکساله نیست چرا که نیاز به ساخت محل های ذخیره سازی دارد که طبیعتا حتی در صورت تامین کامل منابع مالی، سالها زمان می برد.
از ابتدای دولت سیزدهم (یکسال اخیر) برنامه ذخیره‌سازی گاز به صورت جدی دنبال می شود به نحوی که تا سال ۱۴۰۵ و در صورت تأمین کامل منابع، میزان ذخیره‌سازی از ۱،۷ به ۱۰ درصد تولید خواهد رسید.
وزارت نفت دولت روحانی با پشت کردن به اولویت مهمی چون ذخیره‌سازی گاز طبیعی، ضربه سنگینی به صنعت نفت و گاز کشور وارد کرد؛ ضربه‌ای که تا سالها تبعات آن بر پیکره صنعت نفت کشور باقی خواهد ماند.
