پیشنهاد اصلاح طلبان: با آمریکا مذاکره کنیم؛ از موضع ضعف هم وارد شویم!

اصلاح‌طلبان به خوبی می‌دانند که این نوع موضع‌گیری آن‌ها در قبال مذاکره با آمریکا و انداختن دولت در دام نیاز به مذاکره، تنها موضع ایران را در مذاکرات آینده تضعیف خواهد کرد. سوال اینجاست که این جریان سیاسی چرا تلاش می‌کنند به این شکل و با چنین موضع ضعفی ایران را پای مذاکره با آمریکا بنشانند؟

پیشنهاد اصلاح طلبان: با آمریکا مذاکره کنیم؛ از موضع ضعف هم وارد شویم!
233024

به گزارش جهت پرس؛ بیش از یک دهه از آغاز مذاکرات برجام می‌گذرد، مذاکراتی که نتیجه‌اش پنج سال بعد، با خروج ترامپ از برجام مشخص شد. اگرچه قبل از خروج ترامپ از این توافق، رئیس بانک مرکزی دولت روحانی، به تقریباٌ هیچ بودن دستاوردهای برجام اذعان کرده بود.

البته برجام اولین تجربه مذاکره و معامله ایران با آمریکا نبود. پیش از آن ظریف در دولت اول هاشمی رفسنجانی وارد مذاکره با آمریکایی‌ها شده بود تا در ازای آزادی اسرای آمریکایی در لبنان، پول‌های بلوکه شده ایران را آزاد کند. نتیجه آن شد که تمام اسرای آمریکا توسط حزب‌الله لبنان آزاد شدند اما یک سنت از دارایی‌های ایران نیز آزاد نشد، در عوض آمریکایی‌ها خواستار پاسخگویی ایران به علت نفوذ ما در لبنان شد.

لذا اصل مذاکره اهمیت ندارد، بلکه «مذاکره خوب» یا «مذاکره بد» مهم است، «مذاکره از موضع قدرت» یا «از موضع ضعف» است که می‌تواند تعیین کند همچون مذاکرات عراق موفق باشیم یا مثل مذاکرات زمان مرحوم هاشمی، هیچ چیزی به دست نیاوریم و فقط امتیاز بدهیم.

افتادن اصلاح‌طلبان در دیگ از هول حلیم، نه تنها در جهت منافع ملی ایران نبوده بلکه منجر به تکرار مسیر برجام، مذاکرات الجزایر و مذاکرات هاشمی خواهد شد. اصلاح‌طلبان به خوبی می‌دانند که این نوع موضع‌گیری آن‌ها در قبال مذاکره با آمریکا و انداختن دولت در دام نیاز به مذاکره، تنها موضع ایران را در مذاکرات آینده تضعیف خواهد کرد. سوال اینجاست که این جریان سیاسی چرا تلاش می‌کنند به این شکل و با چنین موضع ضعفی ایران را پای مذاکره با آمریکا بنشانند؟

درحالی که در طول 45 سال گذشته ایران هرگاه نیاز بوده آمادگی مذاکره را داشته است، اما این آمریکا بوده است که در دوره‌های مختلف میز مذاکرات را ترک کرده است. همین کافی است تا روشن شود که ایران هیچگاه مخالف مذاکره نبوده، بلکه با مذاکره‌ای که ایران را پایین‌تر از طرف مقابل قرار دهد مخالف است. چراکه طبق تجربه گذشته چنین مذاکره‌ای در نهایت منجر به تضعیف و از دست رفتن منافع ایران خواهد شد.

اصلاح‌طلبان داخل ایران درحالی مذاکره با دولت جدید آمریکا را تئوریزه می‌کنند که ترامپ به دنبال توافقی جدید به غیر از برجام است. با اینحال این طیف سیاسی از خود نمی‌پرسد کشوری که یک توافق بین‌المللی چندجانبه را که دولت خود آن را امضا کرده است پاره کرده، چه تضمینی وجود دارد که به توافقات آینده پایبند باشد؟ چرا باید توافقی که چند کشور برای آن چند سال وقت و هزینه صرف کرده است، قربانی مطامع سیاسی ترامپ شود؟ اگر برجام توافقی مطلوبی بود چرا اصلاح‌طلبان بر بازگشت ترامپ به این توافق تاکید نمی‌کنند و در عوض به دنبال مذاکرات جدید هستند؟