گرایش به جدایی ایرلند شمالی از انگلیس طی ماه‌های اخیر در میان شهروندان این منطقه افزایش یافته است.
در همین ارتباط نیز «جری آدامز»، سیاستمدار و رهبر سابق حزب شین فن، سومین حزب بزرگ در پارلمان جمهوری ایرلند در گفتگویی ابراز امیدواری کرد که همه پرسی بر سر جدایی از انگلیس تا سه سال دیگر امکان پذیر خواهد بود.
در این گزارش همچنین گفته شده که در حال حاضر نتایج نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که ۴۲ درصد مردم ایرلند شمالی خواهان پیوستن به جمهوری ایرلند هستند و نزدیک ۱۰ درصد هم هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده اند.
افزایش میل به جدایی ایرلند از سرزمین بریتانیا بویژه پس از برگزیت روند شتابانی گرفته است.
برخلاف شهروندان انگلیسی، ساکنان ایرلند شمالی خواستار ادامه حضورشان در میان اعضای اتحادیه اروپا بودند و پس از خروج بریتانیا از اروپا حال ایرلندی‌ها خواستار پیوستن به ایرلند جنوبی برای بازگشت دوباره به اتحادیه اروپا هستند.
صد سال و یک روز پیش، در سوم مه ۱۹۲۱، ایرلند با اجرای قانون مصوب پارلمان پارلمان بریتانیا به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد؛ قانونی که قصد داشت حاکمیت بریتانیا بر هر دو بخش را تضمین کند ولی تاریخ، سرنوشت ایرلند و این قانون را طور دیگری رقم زد.
۲۶ شهرستان کاتولیک‌نشین بخش جنوبی را که امروزه به عنوان جمهوری ایرلند شناخته می‌شود، تشکیل دادند و شش شهرستان که اکثر ساکنان آن پیرو آئین پروتستان هستند، در شمال بریتانیا باقی ماند.
طی دو سال گذشته که همواره ایرلند شمالی خواستار برگزاری همه پرسی استقلال از بریتانیا بوده است، مقامات لندن به شدت با این درخواست مخالفت کرده اند.
