به گزارش جهت پرس؛ نهمین نشست‌ از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع «الگوی خوداتکایی در خوراک و احیای نژادهای دام و طیور بومی»، چهارشنبه ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۳ از ساعت ۹ الی ۱۲ و با میزبانی «موسسه تحقیقات علوم دامی» برگزار شد.

مصطفی سیدمصطفوی رئیس هیئت مدیره كانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار طیور ایران در این نشست گفت: تمام سابقه کار من در صنعت مرغداری است. به دلیل نیاز به کارهایی که مربوط به تولید محصولاتی مثل تخم مرغ یا گوشت مرغ بوده، به اجبار به سمت کشاورزی و تولید نهاده مربوطه هم حرکت کردیم. باید توجه داشته باشیم که اگر روزی نهاده‌های وارداتی به کشور نرسید نباید تولید مرغ و تخم مرغ در کشور متوقف شود. به همین دلیل حتما باید بخشی از نیاز داخلی به نهاده‌ها از طریق تولید داخلی تامین شود.

وی افزود: ما تولید داخلی نهاده‌ها را از زمان جنگ شروع کردیم. ذرت و سویا پایه اصلاح ژنتیکی مرغ در دنیا از سال ۱۸۷۰ است ولی اینطور نیست که نتوان از دیگر غلات استفاده کرد. به طور مثال می‌توان از سورگوم و کنجاله‌های دیگر نیز در غذای طیور استفاده کرد.

رئیس هیئت مدیره كانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار طیور ایران گفت: امروز همه چیز را باید از دریچه اقتصاد آن دید. اگر ذرت و سویای وارداتی به صرفه باشد، از آن استفاده می‌شود؛ ولی اگر کنجاله‌های داخلی مثل پنبه دانه، سورگوم یا خرده گندم داخلی با قیمت مناسب در دسترس باشد، به طور حتم مرغدار از آن استفاده خواهد کرد.

وی افزود: یک نکته دیگر اینکه ذرت و کنجاله سویای وارداتی در سه سال گذشته با قیمتی به مراتب بالاتر از قیمت جهانی به دست مصرف کننده ایرانی می‌رسد. به نظر من سیاستگذار نباید برای تولیدکننده تعیین تکلیف کند، بلکه باید شرایط اقتصادی نهاده‌ها را به نحوی رقم بزند که استفاده از نهاده وارداتی برای تولیدکننده به صرفه باشد و نهاده با کمترین قیمت به دست تولید کننده برسد.

رئیس هیئت مدیره كانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار طیور ایران گفت: برنامه هفتم که از نظر من دچار مشکلاتی است، با حدود یک سال و نیم تاخیر ابلاغ شده است و همچنان مشخص نیست الزامات آن چیست. من فکر میکنم اگر قرار باشد تغییری در صنعت خوراک دام ایجاد شود، نیاز به سرمایه‌گذاری دارد و دولت باید برای منابع آن فکری بکند و بعد برنامه بریزد.

وی افزود: به نظر من فقط برای گوشت مرغ حدود ۴ میلیون تن ذرت و نزدیک به ۲ میلیون تن کنجاله سویا نیاز داریم که با احتساب تولید تخم مرغ، مجموعا به حدود ۹ میلیون تن می‌رسد. قیمت این محصولات به ازای هر تن حدود ۲۵۰ تن است که اگر منابع مالی آن موجود باشد ما هم می‌توانیم وارد کنیم؛ ولی نباید شرایط به نحوی باشد که کالا در گمرک معطل شود و هزینه اضافی به آن تحمیل شود. اگر این امکان فراهم باشد که محصولاتی دیگر برای جایگزینی ذرت و سویا با قیمت مناسب مورد استفاده قرار بگیرد نیز می‌توانیم با دولت همکاری کنیم.