به گزارش جهت پرس؛ استان هرمزگان با برخورداری از بیش از یک‌هزار کیلومتر مرز آبی در خلیج فارس و دریای عمان، همچنان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین پایگاه‌های تولید و صادرات آبزیان ایران شناخته می‌شود اما آنچه کمتر مورد توجه قرار گرفته، نقش ویژه گونه‌های آبزی غیرمصرفی در اقتصاد شیلاتی استان است.

مهدی کمالی معاون برنامه‌ریزی اداره‌کل شیلات هرمزگان با اشاره به آمار صادرات امسال اظهار داشت: از ابتدای سال جاری تاکنون 57 هزار تن آبزی به‌ارزش 114 میلیون دلار از بنادر و پایانه‌های صادراتی هرمزگان به کشورهای مختلف صادر شده است.

وی افزود: این میزان صادرات نشان‌دهنده ظرفیت بالای استان در حوزه شیلات است، اگرچه نسبت به سال گذشته با کاهش مواجه بوده‌ایم.

به‌گفته کمالی، کشورهای روسیه، عراق، کویت، چین و برخی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس از جمله مقاصد اصلی این صادرات هستند.
وی در توضیح گونه‌های صادراتی تصریح کرد: بخشی از این محصولات مانند ماهیان یال‌اسبی و مرکب در داخل کشور مصرف خوراکی ندارند و عمدتاً برای صادرات صید می‌شوند.

معاون برنامه‌ریزی شیلات هرمزگان به فرآیند دقیق کنترل کیفیت این محصولات اشاره کرد و گفت: این آبزیان پس از صید، تحت آزمایش‌های میکروبی و شیمیایی کامل قرار می‌گیرند و پس از دریافت گواهی سلامت از مراجع ذی‌صلاح، به خارج از کشور ارسال می‌شوند، این فرآیند تضمین‌کننده کیفیت محصولات صادراتی ایران است.

کمالی به مهم‌ترین صیدگاه‌های این گونه‌ها اشاره کرد و افزود: آب‌های خلیج فارس به‌ویژه سواحل شهرستان‌های پارسیان، بندرلنگه و جنوب قشم از مهم‌ترین مناطق صید این گونه‌ها هستند، فصل اصلی صید این آبزیان از اواسط پاییز آغاز می‌شود و تا پایان زمستان ادامه دارد.

آمارها نشان می‌دهد سال گذشته 110 هزار تن آبزی به‌ارزش 222 میلیون دلار از هرمزگان صادر شده بود، اگرچه صادرات آبزیان همچنان یکی از مهم‌ترین منابع ارزآور هرمزگان محسوب می‌شود، اما این صنعت با چالش‌های متعددی نیز روبه‌روست و بایستی در حوزه‌هایی نظیر توسعه زیرساخت‌های فرآوری و بسته‌بندی، روزرسانی ناوگان صیادی، مدیریت پایدار ذخایر آبزیان و توسعه بازارهای جدید صادراتی همچنان کار علمی و عملی صورت گیرد.

صنعت شیلات هرمزگان با وجود تمام چالش‌ها، ظرفیت تبدیل شدن به یکی از قطب‌های اصلی اقتصاد دریاپایه کشور را داراست، توسعه این صنعت نه‌تنها می‌تواند به ارزآوری بیشتر برای کشور منجر شود، بلکه می‌تواند در ایجاد اشتغال پایدار برای جوامع ساحلی نیز نقش مهمی ایفا کند.