میثم قماشیان، کارشناس رسانه در خصوص بازی همستر می‌گوید:

این روزها درباره بازی همستر، فراوان مطلب نوشته شده است اما در اینجا من می خواهم خوانشی سیاستگذارانه از آن ارائه دهم.

1- بازی همستر یک برنامه کامپیوتری است و مدعی است که ما را به پول می رساند. برای کسب امتیاز یا سکه در همستر، ضرباتی متوالی را – بدون نیاز به مهارت خاصی- بر صفحه تلفن همراه می زنید و با این سکه ها در ادامه می توانید ترید یا معامله کنید. از اینجا به بعد البته باید مهارت کسب کنید یا لااقل در این بازی، مهارت تجارت کردن را تمرین کنید. مثل بازی کودکی های ما، «روپولی»، شما تجارت را در بازی تمرین می کنید و این خیلی خوب است. برنامه هم به بهانه یک فعالیت- لمس صفحه ی گوشی- به شما سرمایه های اولیه معامله کردن را می دهد. همچنان که در آن سالها به ما در قالب یک کارت، برای شروع بازی، اعتبار می دادند. پس اینکه یک عده شعار واویلا سر می دهند که مگر چه کرده اید که به شما با یک لمس، کوین می دهند، حساسیت بی جایی است. ما هم در روپولی کار خاصی نمی کردیم ولی با یک کارت، حق خرید خانه یا مغازه را در بازی داشتیم.

2- در برخی بازی های رایانه ای نیز شما این امکان را دارید که پس از طی مراحلی، امتیازاتی را که کسب کرده اید، بفروشید و از این طریق کسب درآمد کنید و یا حتی آن را به ارز دیجیتال تبدیل کنید. فلذا از بازی پول در آوردن هم چیز جدیدی نیست.

3- این که بازی همستر در نهایت برای بازی بازهایش (گیمرها) پولی به ارمغان خواهد آورد یا نه، امری است که باید در مورد آن منتظر رخدادهای آتی ماند. فعلا در حد یک بازی و سرگرمی، می شود به آن نگاه کرد، حتی شاید این بازی وقت کش، مانع از آن بشود که ما به سراغ بازی هایی برویم که مستقیما پیام منفی به سوی ما ارسال می کنند. حتما می دانید که برخی بازی های رایانه ای دارای محتواهایی با موضوع سکس، خشونت، دورویی و دروغگویی هستند و این موضوع ما و فرزندان ما و اخلاقیاتمان را متأثر می کند.

4- پول درآوردن از این طرق، برای نسلی است که علاقمند به موبایل، بازی های رایانه ای، یوتیوب و … است و دوست دارد که از این نمودهای فناوری اطلاعات کسب درآمد کند. به عبارتی دوست دارد کار و تفریحش یکی باشد. تجربه اش از جهان هم به او نشان داده که این امر، ممکن است و محال نیست. همچنان که «نات کوین» از چیزی مثل همین بازی همستر به وجود آمد و برای برخی تبدیل به پول هم شد.
برای نسل قبلترش، این که بشینی پای کامپیوتر یا بازی رایانه ای انجام بدهی، نان نمی شد ولی برای این نسل دقیقا بازی های رایانه ای، یوتیوبری، لایو استریم بازی ها، ورزش های الکترونیک و … پول آور است. اگر خودش هم پولی از این طریق به دست نیاورده ولی خیلی ها را می شناسد که از این طریق به پول رسیده اند، پس بازی رایانه ای، موبایل و ادا و اطوار درآوردن جلوی دوربین اتفاقا برای خیلی ها در جهان «نان و آب» داشته است؛ و این نقطه آغاز ماجرا است.

5- به نظر می رسد مشکل ما با بازی همستر و بازارهای ارز دیجیتال تا حدی، ماندگاری ما در جهان قدیم است. موضوع بازی همستر نشان می دهد که نسل جدید (و حتی افرادی از نسل قدیم) چقدر به کسب درآمد از حوزه فناوری های ارتباطی علاقمندند و چقدر ظرفیت انسانی در حوزه فناوری های دیجیتال در کشور وجود دارد. سیاستگذاران اقتصادی، آنگونه که باید این ظرفیت ها را نمی بینند و سیاستگذاران حوزه فرهنگ هم بیشتر نگاهی رسانه ای به این حوزه دارند تا اقتصادی. با تمرکز بر این ظرفیت ها و علاقمندی ها، «صنایع خلاقه» رشد می یابند که هم اشتغال آفرینند و هم ارزآور. تحریم ها هم معمولا تأثیری روی آن ندارند. بسترسازی و کارآفرینی در این حوزه موجب می شود تا جوانترها، به جای صرفا ناک کردن صفحه گوشی شان، به کارهای جدی تری در فضای مجازی، بازیهای رایانه ای و صنایع دیجیتال دست بزنند و مصداق این شعر پروین اعتصامی نشوند که فرمود:
جوانی و تدبیر و نیروت هست
به دست تو این کارها کار نیست!
اگر معترضیم به اینکه چرا فرزندانمان به جای کار درست و حسابی، نشسته اند و همستر را ناک می کنند، راه جبران آن بسترسازی درست در چنین حوزه هایی است و الا همیشه این دیگرانند که برای بچه های ما میدان بازی می آفرینند. امروز همستر، فردا یک چیز دیگر. خود جوانترها هم البته باید متوجه باشند که باید جدی تر و عمیق تر داستان را ببینند نه اینکه فقط ناک کنند. نمونه اش هم اینکه تا امروز «۳۸۳ نفر در سطح کشور شکایاتی علیه برنامه تلگرام داشتند که با انجام بازی کل حساب های بانکی آنها تخلیه مالی شده است» (رئیس مرکز پلیس فتا) لذا امکان هک گوشی شما توسط چنین برنامه هایی وجود دارد و ظاهرا جهان امروز، کاملا هم شبیه دوران بازی روپولی نیست! این مراقبت ها را باید کرد و «سواد فضای مجازی» را هم در خود، خانواده، مسئولان و