محمد عنایتی نجف آبادی، دکترای پلی تکنیک، در یادداشتی از رشادت افراد نیروگاه اهواز می‌نوسید که چطور با 18 ساعت کار مداوم و مستمر در گرمای 70 درجه چگونه از خاموشی اهواز جلوگیری کردند و آرامش را برای مردم به ارمغان می‌اورند. وی در یادداشت خود نوشت:
ساعت ۹ صبح، کندانسور توربین نیروگاه رامین اهواز نشتی پیدا کرد. ترجمه این خرابی برای شبکه برق، خارج شدن نیروگاه از مدار و خاموشی بخش عظیمی از خوزستان از جمله اهواز در گرم‌ترین روزهای سال بود.
در یک حالت طبیعی مطابق پروتکل، باید ابتدا فعالیت نیروگاه متوقف و پس از سرد شدن محیط نیروگاه که حداقل ۲ روز زمان می‌برد، عملیات تعمیرات از سر گرفته شود.
اما شبکه کشور به ویژه منطقه جنوب تاب توقف حداقل ۲ روزه نیروگاه را نداشت و متخصصان، مهندسان و اپراتورها تصمیم گرفتند در حالت آماده به کار نیروگاه، نشتی را پیدا کرده و عملیات تعمیرات را انجام دهند.
تعمیر نیروگاه در حالت آماده به کار زمانی دشوار می‌شود که بدانیم دمای محیط توربین نزدیک به ۷۰ درجه و رطوبت بالای ۹۰ درصد است. داغ‌ترین چایی که به عمرتان نوشیدید ۶۵ درجه دما دارد. به عبارت دیگر نیروها باید در یک دریای آب جوش عملیات می‌کردند.
کار ۹ صبح آغاز شد، ۱۸ ساعت عملیات پیچیده مهندسی بدون وقفه ادامه یافت و ساعت ۳ بامداد فردای آن روز تعمیرات با موفقیت به انتها رسید. یک رکورد بی‌نظیر جهانی در زمان تعمیر ثبت شد و نیروگاه بدون ثانیه‌ای توقف به تامین برق پرداخت. خطر خاموشی گسترده هم از کشور رخت بر بست.
رضا خسروی و محمد امیری از مهندسان مکانیک و کارشناسان توربین تنها ۲ تن از ده‌ها متخصصی بودند که برای روشنایی مردم به طبقه آخر جهنم رفتند و برگشتند.
بار دیگر باید گفت که خوزستان همچنان فدایی ایران تربیت می‌کند.
