به گزارش جهت پرس؛ بدون امید و انرژی، قهرمان اروپا در برنابئو شکست خورد و آنچلوتی را در موقعیتی بسیار حساس قرار داد. تیم منطقه لومباردی تمامی دوئل‌ها را برد و ۳-۱ فاتح این بازی کلاسیک شد.

میلان محبوب آنچلوتی، جایی که او به عنوان یک فوتبالیست بزرگ و مربی بزرگ شناخته شد، کارلو آنچلوتی را در بحرانی‌ترین وضعیت خود از زمان بازگشت به نیمکت رئال مادرید قرار داده است. تیم اهل لومباردی، که نه در سری آ و نه در لیگ قهرمانان به درستی کار نمی‌کند، تیمی را که بدون امید و انرژی است، مجازات کرد. جایی که همه بازیکنان زیر سطح خود بازی می‌کردند. آلوارو موراتا رهبری تیمی پرانرژی و با ایده‌های روشن را بر عهده داشت که از اولین تا آخرین بازیکن دفاع می‌کردند. در فوتبال امروزی، نمی‌توانی اجازه بدهی که دو بازیکن از بازی خارج شوند و آنها پرس نکنند. تیم کارلو آنچلوتی این‌گونه بود و به شکل ناامیدکننده‌ای بازنده بازی شد‌

تقابل دو تیم با بیشترین تعداد جام‌های اروپایی بر روی چمن از همان ابتدا برای مادرید مشکل‌ساز بود. ابتدا، طبق پیش‌بینی‌ها، دو حرکت از تئو و لیائو از سمت چپ، مادرید را متلاشی کرد. به راحتی و بدون مقاومت وارد محوطه شدند. به حدی که والورده مجبور شد برای کمک به مدافعان دخالت کند. نتیجه این که دومین نفوذ به کرنر ختم شد، پولیشیچ با مهارت کرنر را ارسال کرد و تیاو فقط باید سرش را برای گلزنی تکان می‌داد. دقیقه ۱۲ و مادرید باید جبران می‌کرد.

بعد از فاجعه ال کلاسیکو، آنچلوتی میانه میدان را با ورود مودریچ به جای کاماوینگا تغییر داد. بقیه بازیکنان همان همیشگی‌ها بودند. و نتیجه این که مادرید به خوبی واکنش نشان داد، بلینگام بین خطوط ظاهر شد و به اندازه کافی ناهماهنگی ایجاد کرد تا پاس را به وینیسیوس برساند، که با سرعت نفوذ کرده بود. امرسون با تکل او را متوقف کرد و پنالتی. وینیسیوس آن را با ضربه‌ای چیپ تبدیل به گل کرد.

مادرید بویی از نظم نبرده بود، آنها پس از مساوی هم متزلزل بودند و موراتا آنها را تنبیه کرد. شماره ۷ که همیشه در برنابئو مورد انتقاد قرار می‌گرفت، روی ریباند شوت لیائو بازی را ۲-۱ کرد. هواداران در برنابئو بی‌توجهی را نمی‌بخشند، و با هر بار لمس توپ شوآمنی و وینیسیوس تا پایان نیمه اول، آن‌ها را هو می‌کردند.

آنچلوتی در نیمه دوم دو تعویض انجام داد. یکی به دلیل مشکلات جسمانی، والورده؛ و دیگری به عنوان مسئول ناکامی، شوآمنی. کاماوینگا و براهیم وارد شدند. اوضاع بهتر نشد. بلکه بدتر شد. ریندرز با حملات خود شروع به فرماندهی میانه میدان کرد و خطوط را شکافت. لیائو می‌توانست بازی را تمام کند پس از یک حمله ساده، بدون مقاومت، که موسی از سمت راست توپ را ارسال کرد. ضربه سر ستاره پرتغالی گل می‌شد، اگر مهار معجزه‌آسای لونین نبود. هیچ حس و انرژی‌ای مثل روز بازی با دورتموند وجود نداشت. سبایوس به جای مودریچ وارد شد، و بازی بهتر نشد، از جمله این که وقتی بازیکنان در اوج نیستند و امیدی ندارند، هر دوئل را می‌بازند.

میلان مثل دورتموند نمی‌بخشد. بوی خون را احساس کرد و به دنبال شکار رفت. فونسکا مهاجمان را عوض کرد، اما بازی را در میانه میدان پیروز شد. ریجندرز شروع کرد، کاماوینگا نتوانست او را بگیرد، توپ را به لیائو داد، کمی جلوتر ریندرز دوباره توپ را گرفت و ۳-۱.

قهرمان اروپا، در چمپیونزلیگ پس از دو سال در برنابئو سقوط کرد، سقوطی که نشان‌دهنده وضعیت بحرانی است. شاید حتی منجر به اخراج کارلو آنچلوتی شود، آنها فصل را پر از مشکل آغاز کردند، کارلتو قول داد همه چیز حل شود اما شکست در ال‌کلاسیکو نشان داد همه چیز بدتر شده است! میلان، دشمن قدیمی، دوباره رئال را در وضعیت بدی قرار داد. حالا باید دید واکنش مدیران به شرایط تیم چیست. پس از ال‌کلاسیکو گفته شد که فلورنتینو پرز چنین باخت‌هایی را فراموش نمی‌کند و حالا او شاهد یک باخت دیگر از تیمش در رقابتی بود که تاج آن را بر روی سر دارند.