به گزارش جهت،در روزهایی که اصلاح‌طلبان، نگران ریزش بدنه اجتماعی خود در انتخابات 1400 هستند؛ به نظر می‌رسد اصولگرایان پی‌جوی وحدت، دچار تکثر شدند و شورای ائتلاف، شورای وحدت، جبهه پایداری و بهاریون هر کدام حول تعاریف خود از انقلابی‌گری، داعیه رهبری و پدری جریان اصولگرایی را در سر می‌پرورانند.

در این میان، اختلاف میان دو نهاد اصلی وحدت‌ساز اصولگرایان یعنی شورای ائتلاف و شورای وحدت که دومی حول جامعه روحانیت مبارز ایجاد شده است؛ اختلاف عمیق میان اصولگرایان را بیشتر نشان می‌دهد. چون از ابتدای انقلاب هر حرکت سیاسی در جریان راست و بعدتر اصولگرا، حول محوریت جامعه روحانیت مبارز شکل‌گرفته اما مدتی است که نیروهای اصولگرا نقش پدری جامعه روحانیت مبارز را نمی‌پذیرند. امری که به‌ویژه پس از فقدان آیت‌الله‌ مهدوی کنی بیشتر نمایان شده است.

این شرایط در حالی است که از مدت‌ها پیش نام شخصیت‌های متعددی از میان اصولگرایان برای حضور در انتخابات 1400 مطرح شده است، ضرغامی، قالیباف، جلیلی، رئیسی، رضایی و لاریجانی چند تن از چهره‌های اصلی هستند که زمزمه حضورشان در انتخابات 1400 پیچیده شده است. نام‌هایی که تجربه تکثر جریان اصولگرایی در ادوار انتخاباتی گذشته را زنده می‌کنند.

راه سخت اصولگرایان با تکثر نامزدها
به نظر می‌رسد این تکثر نامزدها رسیدن به یک چهره واحد در میان اصولگرایی را سخت‌تر می‌کند. آن هم با توجه به تعاریف متفاوت آن‌ها از انقلابی بودن و اصولگرایی که موجب می‌شود تا هر تشکل اصولگرا، تعریف خود را معیار قرار دهد و بنابراین شخصیت‌ها را بر این اساس، رد یا تأیید کند. برای نمونه «علیرضا زاکانی» در همایش جبهه تحول ‌خواهان انقلابی تأکید کرده که جریان دیگری در مقابل جریان شورای ائتلاف تشکیل‌شده که ظاهراً داعیه وحدت دارد اما آنچه فهم می‌شود این است که قرار است لاریجانی به‌عنوان انتخاب نهایی از این جریان بیرون بیاید، لاریجانی که این روزها اصولگرایان تندرو و نو اصولگرا تاب تحمل او را ندارند.

تفاوت دیدگاه میان اصولگرایان، کار را به ‌جایی کشانده که مهدی چمران عضو شورای ائتلاف نسبت به ایجاد وحدت میان اصولگرایان خوش‌بین نباشد و بگوید: «فکر نمی‌کنم وحدت صددرصدی صورت بپذیرد ولی هر چه بیشتر بهتر و نتیجه بهتر خواهد بود.» در این میان اما برخی اصولگرایان چون حمیدرضا ترقی عضو حزب مؤتلفه بر این نظر هستند که این تعدد نامزدها امری طبیعی است اما در آستانه انتخابات تنها یک یا دو نام به‌عنوان نامزد اصولگرایان مطرح می‌شود.

رئیسی عامل وحدت اصولگرایی می‌شود؟
این اظهارات در حالی است که دعوت اصولگرایان از رئیسی برای نامزدی در 1400، افزایش یافته است. چون اصولگرایان او را تنها کسی می‌‌دانند که می‌تواند رشته وحدت میان اصولگرایان را ایجاد کند. محمدرضا باهنر در این باره می‌گوید: با آمدن رئیسی، «خیلی از این اختلافات جمع می‌شود چرا که ایشان هم در پیمایش‌های میدانی و نظرسنجی‌ها از دیگر کاندیدای احتمالی جلوتر است و هم پشتوانه ۱۶ میلیونی از انتخابات ۹۶ را در سبد رأی خود دارد.»

از سوی دیگر محسن پیر هادی عضو هیئت رئیسه مجلس نیز به ‌تازگی اظهار کرده است که قالیباف در جواب درخواست برخی نمایندگان مجلس برای حضور در انتخابات 1400 گفته بنای کاندیداتوری در انتخابات را ندارد. پیرهادی افزوده که «برداشت من از سخنان آقای قالیباف این است که با افزایش احتمال حضور آیت‌الله رییسی، آقای قالیباف تصمیم به عدم کاندیداتوری گرفته است و آمادگی کمک به ایشان را دارد.»

شاید در صورت حضور رئیسی، اغلب اصولگرایان حتی جبهه پایداری حول نامزدی او تجمیع شوند اما این گمانه که بهاری‌ها به محوریت احمدی‌نژاد ذیل پرچم اغلب اصولگرایان حول نامزدی رئیسی جمع شوند ضعیف به نظر می‌رسد. چون آنان خود داعیه رهبری و برتری بر سایر اصولگرایان را دارند. به خصوص که این روزها با برگزار تجمع و اظهارات انتقادی در صدد برجسته‌نمایی و رجزخوانی برای دیگر رقبای اصولگرا هستند. با این حال همچنان تا انتخابات 1400 باید صبر کرد شاید وحدت، آن‌قدرها هم برای اصولگرایان دور و دیر نباشد.