روزهای پرتلاطمی در کشور می‌گذرد روزهایی که دولت جدید به دنبال اصلاح امور و رساندن حق به حق‌دار می‌خواهد طرحی نو دراندازد اما عده‌ای آن را بی‌تدبیری می‌خوانند و با ایجاد جو ناسالم و هوچی گری، دولت سیزدهم را به چالش می‌کشانند و خرابکاری‌های دولت قبلی را در خاطر ندارند هرچند در کنار این هجمه‌های بی انصافانه ضعف دولت در اطلاع‌رسانی اندکی به این تلاطم اقتصادی دامن زده است. در همین خصوص با حمیدرضا ترقی، سیاستمدار و عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی به گفتگو پرداختیم.

جناب ترقی! در حال حاضر دولت به دنبال جراحی اقتصادی است و این به مذاق برخی خوش نیامده و مدام دولت را تخریب می‌کنند؛ ارزیابی شما از این شرایط چیست؟

جراحی اقتصادی که توسط دولت آقای رئیسی صورت می‌گیرد تعدادی مخالف دارد که منافعشان توسط این اقدامات به خطر می‌افتد، آن‌ها مافیاهای ثروت هستند که برای جلوگیری از این جراحی و به خطر افتادن منافعشان دست به شانتاژ خبری و انواع و اقسام تحلیل‌های غلط می‌زنند.

به‌طورکلی دراین‌بین نقش خارج نشینان و ضدانقلاب هم مشهود است که با این‌ها همراهی می‌کنند و سعی دارند این تحلیل‌های غلط را به‌گونه‌ای طرح کنند تا مردم را کف خیابان بیاورند و از آن بهره‌برداری سیاسی داشته باشند.

طبیعتاً در کنار این مسئله مردم هم اگر دقت لازم را نسبت به شرایط نداشته باشند و تبیین لازم توسط دولت و حامیان دولت صورت نگیرد، مردم از نگرانی‌هایی که توسط ضدانقلاب القا می‌شود تأثیر می‌پذیرند.

مردم هم توسط شایعات و اخبار دروغین ممکن است دغدغه‌هایی برایشان به وجود بیاید که این دغدغه‌مندی‌ها ممکن است موجب حرص و ولع نسبت به خرید برخی از اجناس شود و به‌طور طبیعی در همین شرایط هم بسیاری از سوداگران تلاش می‌کنند که با بالا بردن برخی از کالاها و اجناسی که موردنیاز مردم است با تصور این‌که اوضاع غیرقابل‌کنترل است هم‌سود اقتصادی ببرند و هم اینکه نارضایتی مردم را افزایش بدهند.

ضعف دولت در اطلاع‌رسانی در مقابل هوچیگری‌های معاندان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
دولت در مقابله با همه این توطئه‌ها اگرچه دیر ولی وارد عمل شده هرچند باید زودتر و قبل از اینکه تصمیم دولت مبنی بر حذف ارز ترجیحی عملیاتی می‌شد مردم را در جریان می‌گذاشت و منافع این کار را بیشتر توضیح می‌داد؛ بااین‌حال این چند روزی که دولت به میدان آمده و شروع به تبیین افکار عمومی کرده، قدری از التهابات در داخل جامعه کاسته شده است.
 

متأسفانه خود جریان انقلابی هم در کمک به دولت ضعیف عمل می‌کند چون خودش هم توجیه نیست و بعضاً خودشان هم با ضدانقلاب و مخالفین نظام و انقلاب هم‌صدا می‌شوند؛ همان توصیه‌ای که مقام معظم رهبری فرمودند که مطالبه گری کار درستی است و باید عدالت، رفع تبعیض و فساد و… را از دولت خواست و مطالبه کرد اما این جریان نباید هم‌صدا و همسو با دشمن باشد.

عدم همگرایی جریانات سیاسی در عبور از مشکلات فعلی در کشور چگونه است؟
برخی از گروه‌ها چه در مجلس و چه خارج از مجلس که تریبون و رسانه‌ای دستشان است متأسفانه در این موارد هم‌صدا با دشمن می‌شوند و این هم‌صدایی درواقع هم مخالف سیاست‌های رهبری و هم مخالف منافع ملی است. همان‌طور که رهبر معظم انقلاب تأکید کردند برای این جراحی اقتصادی در کشور که متأسفانه دولت قبلی انجام نداده و ترک فعل کرده و این دولت باید آن را انجام بدهد نیازمند همکاری تمام دستگاه‌ها، قوا و مردم هستیم و اگر همه با هم دست‌به‌دست یکدیگر بدهیم این جراحی با کمترین درد و مشکل انجام خواهد شد و ما آسایش اقتصادی بسیار مطلوبی را شاهد خواهیم بود، اما اگر این همکاری و همفکری نباشد دولت نمی‌تواند از این چالش اقتصادی که هیچ چاره‌ای نداریم عبور کند.

 بنابراین اقتضا می‌کند که نیروهای اقتصادی و مردم هم‌صدا با دشمن نشوند و اینکه همه باور کنند که این همکاری اقتصادی یک ضرورت برای کشور می‌باشد و سوم اینکه دولت به جبران این فشارهای ناشی از این جراحی اقتصادی که به مردم وارد می‌شود سرعت بدهد و هرچه سریع‌تر زیرساخت‌هایی که دولت قبلی تعلل کرده و ایجاد نکرده را ایجاد کند و نگذارد در دوران فشارهای اقتصادی، مردم تحت تأثیر القائات بیگانگان و دشمنان برای حل مشکلشان به کف خیابان بیایند.

 در مورد اختلاف گروه‌های اصولگرا و آسیب‌هایی که ممکن است به جامعه وارد کند نظرتان چیست؟
وقتی‌که یک سیاست قانون می‌شود و توسط رهبری هم مورد تأیید قرار می‌گیرد دیگر اختلاف میان نیروهای اصولگرا و انقلابی معنایی ندارد. نیروهای اصولگرا یکی از مشخصاتشان تبعیت از رهبری و حمایت از سیاست‌های کلان نظام و قانون مداری است. اگر قانون‌مدار هستند که خب قانون این را تصویب کرده و اگر معتقد به سیاست‌های کلان کشور هستند که آن را هم رهبری تأیید کرده و اگر به فکر منافع ملت هستند که منافع ملت هم در این نهفته است، فقط تنها ایرادی که می‌توانند بگیرند در شیوه اجراست!

حال چرا این مورد درگذشته که دولت قبلی تعلل کرده و زیرساخت‌هایش را پدید نیاورده موردانتقاد قرار نمی‌دهند؟ باید کسانی که در مورد قانون و این جراحی‌های اقتصادی تعلل کرده، آن را به عقب و به گردن دولت‌های بعدی انداخته‌اند، توبیخ و موردنقد قرار بگیرند؛ نه دولتی که بر اساس قانون و منافع ملی می‌خواهد کاری را انجام بدهد که اقتصاد کشور را از این وضعیت نجات دهد. آن‌وقتی که این ارز ترجیحی اجرا شد همه دادشان هوا رفت که این ارز چنین است و مسخره کردند و بعد هم هیچ مقاومتی در برابرش انجام ندادند و متأسفانه 18 میلیارد دلار ارز و 60 تن طلای کشور دود شد و خسارات سنگینی به کشور ما وارد شد! به‌جای اینکه ما افرادی را که مسبب این خلاف‌ها و خسارات شده‌اند را موردنقد قرار بدهیم امروز دولتی که دارد با جسارت و فداکاری و بدون اینکه توجهی به این داشته باشد که ممکن است به رأی مردم نسبت به او آسیبی بزند اما به خاطر منافع ملی این کار را انجام می‌دهد مورد هجمه قرار می‌دهیم.