دو روز قبل از ۲۲ بهمن امسال، سپاه پاسداران از یک موشک راهبردی به نام «خیبرشکن» رونمایی کرد. نام موشک، مشخصات آن، توضیحات سردار حاجی زاده و از همه مهمتر واکنش رسانه‌های خارجی به رونمایی از این موشک، اهمیت فوق العاده این دستاورد سپاه را که معلوم نیست برای چند ماه یا چند سال پیش است را مشخص کرد. اغلب رسانه های بین المللی در تحلیل این موشک، هدف آن را رژیم صهیونیستی و پایگاه های منطقه ای آمریکا معرفی کردند و نامگذاری آن به «خیبرشکن» را هم به همین خاطر دانستند.

اما موضوع فراتر از مشخصات موشک چیست که نباید ناگفته بماند؟

یک: موشک راهبردی سپاه در دهه فجر انقلاب اسلامی و دو روز مانده به سالروز پیروزی انقلاب رونمایی شد؛ این عبارت چه معانی خاصی می تواند داشته باشد؟ حضرت امام از همان ابتدا اعلام کردند که اسرائیل، این غده سرطانی باید از صفحه روزگار محو شود. در همه این سال ها هم نیروهای مسلح تلاش خود را برای تحقق این مهم با پیشرفت‌های چشمگیر نظامی یا حمایت از گروه های مقاومت به کار بستند. ده سال پیش هم رهبرانقلاب صریحا گفتند که هرجا بحث مقابله با رژیم صهیونیستی است ما آنجا هستیم. حال در سال چهل و سوم پیروزی انقلاب اسلامی، از موشکی رونمایی می شود که از نام آن اهدافش مشخص می شود؛ هرچند که در تمام این سال ها هم قدرت نظامی ایران و جبهه مقاومت این توانایی را داشته که اگر صهیونیست ها دست از پایی خطا کنند کارشان را برای همیشه تمام کنند و سرزمینی که غصب کردند را شخم بزنند. همه اینها نشان می دهد که انقلاب اسلامی در تمام این سال ها بر آرمان های خود ایستاده و روز به روز بر عزم خود استوارتر شده است.

دو: آن چیز که باید بر آن تاکید کرد تغییر 100 درصدی موضع یک حکومت است. پس از پیروزی انقلاب رفتار و موضع حاکمیت ایران نسبت به اسرائیل کاملا برعکس شد. در دوران پهلوی، حاکمان ایران بدون توجه به نظر مردم مسلمان کشورش حامی جدی این رژیم غاصب و کودک‌کش بود و از اعزام نیرو تا کمک اقتصادی به آنها دریغ نمی‌کرد اما پس از پیروزی انقلاب حاکمیت ایران هم راستا با ملت خود به حامی جدی مظلومان تبدیل شد و تلاش خود را برای توقف پیشروی و حذف این دشمن اسلام و انسانیت به کار گرفت. از اولین اقدامات حضرت امام هم حرکت جهانی روز قدس بود که امروز در بیش از هشتاد کشور دنیا در آخرین جمعه رمضان انجام می شود و در روشنگری افکار عمومی برای محکومیت اسرائیل و دست و پا بستن آنها نقش بسزایی داشت.

سه: در ایام حکومت پهلوی، تجهیزات نظامی ایران کاملا وارداتی بود و ایرانی ها حتی در تعمیرات هم حق ایفای نقش نداشتند. امیر سرتیپ دوم خلبان محسن حیدریان، فرمانده پایگاه نهم شکاری شهید عبدالکریمی بندرعباس که از جمله نابغه‌های پروازی است می‌گوید: «کسی اجازه نداشت دست به تجهیزات هواپپیما بزند. آمریکایی‌ها روزی که از ایران رفتند، معتقد بودند که ایرانی‌ها حتی نمی‌توانند این هواپیماها را از زمین بلند کنند».

حال چهل و سه سال است که ایرانی های انقلاب کرده روز به روز در عرصه نظامی اوج می گیرند تا جایی که در سال چهل و سوم پیروزی انقلاب، موشک تمام ایرانی نقطه زنی با برد 1450 کیلومتر رو می کنند که به قول رسانه های غربی هدف آن محو اسرائیل و از بین بردن پایگاه های منطقه ای آمریکاست.

چهار: تحریم شدید نظامی از اولین تحریم ها و مستمرترین آنها علیه جمهوری اسلامی بوده است. در همه این سال ها روند رونمایی از انواع تجهیزات نظامی نظیر پیشرفته ترین پهپادها تا نقطه‌زن ترین و دوربردترین موشک ها نشان داده است که تحریم نتوانسته آروزهای دشمنان را محقق کند. قدرت نظامی اصلی ترین رکن پیشرفت در داخل و عامل احترام و شنیده شدن حرف یک کشور در خارج است. خصوصا آنکه این قدرت نظامی هم در پدافند و هم در آفند وجود داشته باشد. این قدرت نظامی هم در داخل کشور پیام های مثبتی برای پیشرفت همه جانبه منتقل می کند، هم ابهت به ظاهر ابرقدرت های دنیا را به چالش می کشد و هم به ملت هایی که علاقمند به عزت و استقلال هستند پیام شدنی بودن این کار را منتقل می کند.