به گزارش جهت پرس؛ فرهاد قنبری جامعه شناس درباره شعار لعنت به جنگ با بیان 4 نکته تشریح کرد که چرا این شعار اشتباه است؛ در ادامه نکات این جامعه شناس را میخوانید.

۱- در فلسطین بر خلاف ادعای پروپاگاندای رسانه‌ای غرب اصلا جنگی در جریان نیست و هر آنچه است خشونت و نژادپرستی و زورگویی سازمانی خشن و بی رحم و مسلح در قبال ساکنان شهرها و محله های کوچک است که تنها گناهشان نپذیرفتن غاصب و عدم تخلیه خانه هایشان است. در فلسطین هر آنچه هست خشونت سیستماتیک و تلاش برای ویرانی خانه و کاشانه انسانهایی است که جز سنگ (و اسباب بازیهایی که نام موشک بر آن می گذارند) و آه و ناله چیزی برای دفاع از خویش ندارند.
جنگی که امروز در اوکراین جریان دارد به معنای واقعی کلمه جنگ است. هر چند در آن هم متاسفانه کودکان و غیر نظامیان قربانیان اصلی هستند اما در دو طرف جنگ، ارتش هایی کاملا مسلح قرار دارند. اوکراین ارتشی آموزش دیده و مدرن دارد که از سوی اکثر کشورهای جهان مورد حمایت مالی و نظامی و رسانه‌ای است، اما مورد فلسطین کاملا متفاوت است. در حمایت از اوکراین از گربه های روسی تا تیم فوتبال و ادیبان روسی مورد تحریم قرار می گیرند اما در فلسطین پس از چند روز حملات اسرائیل و کشتار مردم تازه مقامات غربی موضع می گیرند که اسرائیل حق دفاع از خود دارد یا در بهترین حالت شورای امنیت خواستار خویشتنداری طرفین و اعلان آتش بس می‌شود. در فلسطین جنگی که در کار نیست و هر چه هست نسل کشی سیستماتیک و جنایت علیه بشریت است.

۲- در شعار «لعنت به جنگ» عامل اصلی جنگ و خشونت نادیده گرفته شده و دو طرف منازعه به یک میزان و چه بسا طرف لبنانی و فلسطینی بیشتر مقصر جلوه داده می‌شود. حال آنکه واقعیت برعکس این است. برای مثال حزب الله لبنان به عنوان یک گروه نظامی-سیاسی وظیفه دفاع از کشور خود را بر عهده داشت، اما تمام رهبران و فرماندهان آن ترور شد. یا اسراییل پیشرفته‌ترین سلاح‌های کشتار جمعی را در اختیار دارد و در همین یکسال اخیر فقط ده‌ها میلیارد دلار کمک بلاعوض از ایالات متحده دریافت کرده است.

۳- وزن دهی مساوی به دو طرف منازعه که یکی در حال نسل‌کشی و دیگری در حال له شدن است، دقیقا همان چیزی است که اسرائیل در پی آن است و آنکه در میان این توحش بی‌سابقه شعار «لعنت به جنگ» می‌دهد، کاملا در خدمت پروپاگاندای اسرائیل است.

۴- شعار «لعنت به جنگ» ریشه‌های منازعه و دلیل خشونت را پنهان می‌کند. آنکه در میانه جنگ ایران و رژیم بعثی عراق شعار لعنت به جنگ می‌فرستد نه یک انسان صلح‌جو و بی‌طرف بلکه یک موجود پلشت و بی‌شرف است که سعی در پنهان کردن خوی وحشی‌گری صدام حسین دارد.
حال آن کسی هم که در میان تهاجم اسرائیل به غزه شعار «لعنت به جنگ» سر می‌دهد نه انسانی حساس و صلح‌دوست بلکه «صهیونیست خجالتی» است که اتفاقا به ریشه بحران و دهه‌ها اشغال‌گری و خشونت‌‌طلبی اسرائیل آگاه است اما مزورانه سعی در نادیده گرفتن و پنهان کردن واقعیت داشته و در خدمت روایت اسرائیلی-غربی است.

فردی که به صورت علنی از جنایت اسرائیل حمایت می‌کند و حامی کشتار فلسطینیان است، حداقل با خودش صادق است و شرافت بیشتری از کسی دارد که پس از کشتن بیست هزار کودک غزه شعار «لعنت به جنگ» سر می‌دهد.