شهید مطهری فرمودند: هیچ مردمی از بدبختی به خوشبختی نمی‌رسند مگر اینکه عوامل بدبختی را از خود دور سازند، و بالعکس، یک ملت خوشبخت را خدا بدبخت نمی‌کند مگر آنکه خودشان موجبات بدبختی را برای خویش فراهم آورند.

ما ناله داریم که چرا خدا یک مشت یهودی ژاندارم آمریکا را بر هفتصد میلیون مسلمان به صورت‌های مختلف نظامی، سیاسی، فکری، اقتصادی مسلّط می‌کند؟ چرا صد میلیون عرب در جنگ پنجم ژوئن شکست خوردند؟ چرا خدا مسلمانان را عزّت نمی‌دهد؟ چرا قوانین طبیعت را به نفع مسلمین نمی‏‌چرخاند؟ عصبانی می‌شویم، شب از غصه بی‌خواب می‏‌مانیم، رنج می‌بریم و ناله می‌کنیم، دعا و استغاثه می‌کنیم ولی مستجاب نمی‌شود.

پاسخی که قرآن به ما می‌دهد یک جمله است:
«انّ اللّه لا یغیر ما بقوم حتّی یغیروا ما بانفسهم‏» (رعد/۱۱).
خدا قانون خود را عوض نمی‌کند. ما باید خودمان را عوض کنیم. ما غرق در جهالتیم، در فساد اخلاق غوطه‌‏وریم، هیچگونه وحدت و اتفاق نداریم و در عین حال توقع داریم که خدا ناصر ما و یاور ما باشد! ما برای یک حادثه کوچک هزار قسم شایعه می‌سازیم، دروغگویی و نادرستی را شیوه خود قرار داده‌ایم و از هر فضیلتی تبرّی جسته استعفا کرده‌ایم و در عین حال می‌خواهیم بر دنیا هم آقایی و سیادت داشته باشیم! این نشدنی است.

استاد مطهری، عدل الهی، ص۱۱۲