به گزارش جهت پرس؛ علیرضا نصر اصفهانی فعال رسانه ای نوشت: آتش‌سوزی‌های گسترده در لس‌آنجلس خسارات زیادی به مردم آمریکا وارد کرده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که بسیاری از مردم و افراد مشهور املاک خود را در‌ پی این آتش‌سوزی‌های ویرانگر از دست داده‌اند. خسارت‌های مالی ناشی از این آتش‌سوزی‌ها حداقل ۱۳۵ میلیارد دلار برآورد می شود. یکی از نکات قابل توجه در آتش‌سوزی شهر لس آنجلس، سبک مدیریت بحران در کشورهای لیبرال دموکرات است. کاترینا، سندی، هاروی، ماریا، پورتوریکو و ده‌ها توفان و سیل دیگر نشان  از مدیریت ناکارآمد بحران‌های طبیعی در آمریکا را دارد. در کشور ما چنین بحران‌هایی با همکاری «تشکل‌های مردم نهاد» مانند بسیج، هیئات مذهبی و دیگر گروه های مردم نهاد، بهتر مدیریت شده است. به عنوان مثال نقش هیات مذهبی، و نیروهای بسیج در مدیریت میدانی سیل گلستان، زلزله بم، زلزله رودبار، و زلزله کرمانشاه  بسیار مشهود بوده و این مدل آنقدر موفق عمل کرده که با همین ساختار در سیل خوزستان علاوه بر نیروهای مردمی، نیروهای حشدالشعبی و موکب های عراقی هم حاضر شدند.

از طرفی لازم به ذکر است که اگر چه صندوق رای، نماد دموکراسی‌ و مردم سالاری است ولی تنها مظهر آن نیست یکی از مظاهر دموکراسی به خصوص نسل دوم دموکراسی، “متشکل سازی مردمی” به منظور نقش آفرینی در شئون مختلف حکمرانی مانند تقنین، اجرا و نظارت است. رهبر معظم انقلاب هم در این خصوص می فرمایند « بسیج تحقّق مردم‌سالاری دینی است. ما که می گوییم مردم‌سالاری دینی یا مردم‌سالاری اسلامی، بعضی خیال می کنند این مردم‌سالاری فقط پای صندوق رأی و انتخابات است؛ آن [تنها] یکی از جلوه‌های مردم‌سالاری دینی است. مردم‌سالاری یعنی بر اساس دین و بر اساس اسلام، سالارِ زندگیِ جامعه، خود مردمند؛ مردم‌سالاری یعنی این؛ این معنای مردم‌سالاری اسلامی است. بسیج در همه‌ی عرصه‌ها مظهر مردم‌سالاری دینی و مردم‌سالاری اسلامی است ۱۳۹۵.۹.۳»

اما “مردم سالاری دینی” در نتیجه و همراه با تجلی نگاه زیست بومی به حکمرانی حاصل می شود. در این تصویر، عاملیت پیشرفت، از آن مردم است و این دولت است که نقش خود را به کنش‌گری فعال در شبکه دیگر کنشگران در جهت تسهیل‌گری برای هم‌آفرینی اجتماعی ارتقاء می دهد. در این تصویر رویکرد «مردم‌پایگی» به معنای تکثیر و تقویت بازیگران و نهادهای مردمی مختلف و مواجهه غیرمتمرکز آنها در جهت حل مسائل کشور است.

در جهت ساماندهی تشکل‌های مردمی رکن اصلی “حلقه های میانی” هستند. با درک صحیح از فرمایشات رهبر معظم انقلاب در این خصوص می توان گفت که مسئولیت هدایت و برنامه ریزی گروه های مردمی در موضوعات مختلف بر عهده جریان حلقه های میانی است و نه بر عهده دولت. زیرا تصدیگری دولت افزایش پیدا خواهد کرد.

باید تاکید کرد که ظرفیت “حلقه های میانی” بصورت تاریخی در ایران وجود داشته و پس از انقلاب اسلامی ، شبکه مساجد و بسیج آن را تقویت کرده است و این چنین می شود که تشکل های بسیجی با اشتیاق به استقبال خطرات در بحران های طبیعی می روند. در حالی که در آمریکا چون نتوانسته اند تشکل های مردمی را سازماندهی کنند و از ظرفیت حلقه های میانی برخوردار نبوده اند، دست به دامن زندانیان برای مهار آتش  شده اند.