به گزارش جهت پرس؛ سرمربی رئال مادرید، وینیسیوس و امباپه را به عنوان کلیدهای مجازات دفاع پیشرونده بارسلونا تحت هدایت فلیک می‌داند. فینال سوپرجام اسپانیا ۲۰۲۴ بهترین مثال است.

رئال مادرید به این ال کلاسیکو با احساسات متناقضی می‌رسد. در واقع، این امر در یک بازی، آن هم مقابل دورتموند، به وضوح نمایان شد. اگر رئال نیمه اول بازی مقابل دورتوموند را برابر بارسلونا که در لیگ تقریباً شکست‌ناپذیر است (نه پیروزی از ده بازی لیگ) و به تازگی بر بایرن غلبه کرده، تکرار کند، وضعیت بدی خواهد داشت، اما اگر همان تیم در نیمه دوم باشد که توانست به دورتموند پنج گل بزند، داستان کاملاً متفاوت می‌شود. بازی در خانه در این موارد مزیت خاصی به همراه دارد و تاریخچه اخیر نیز نشان می‌دهد که رئال مادرید در چهار ال کلاسیکوی آخر پیروز شده است.

سه مورد از این بازی‌ها در فصل گذشته اتفاق افتادند و هر کدام شرایط متفاوتی داشتند. در مونتجوییک، بلینگام با دو گل، بازی را که به نفع بارسا پیش می‌رفت، تغییر داد و در برنابئو، ضربات متقابل زیادی رد و بدل شد که رئال مادرید با کمک لوکاس واسکز، قوی‌تر ضربه زد و سپس بازی ریاض بود، در فینال سوپرجام، که با نتیجه ۴-۱ به نفع رئال به پایان رسید و آنچلوتی باید درس‌های بیشتری از آن برای دیدار فردا بگیرد.

در 10 دقیقه اول، رئال مادرید با نتیجه ۲-۰ پیش افتاد، به لطف دو گل که یک ویژگی مشترک داشت: سرعت وینیسیوس به طرح خطرناک تیم تحت هدایت ژاوی ضربه زد، به ویژه در زمینه خط دفاع جلو آمده. در گل اول، بلینگام با وینیسیوس ارتباط برقرار کرد در حالی که خط دفاعی ۴۱ متر از دروازه فاصله داشت؛ در گل دوم، یک پاس عمیق برای رودریگو با خط دفاعی ۵۲ متر دور از تراشتگن، زمینه‌ساز گل آسان شماره ۷ مادرید بود. این برنامه آنچلوتی در آن روز بود و فردا به نظر می‌رسد که پایه‌گذار طرح او برای مقابله با فلیک باشد تا فاصله سه امتیازی بارسا را کاهش دهد، با امباپه و وینیسیوس به عنوان زوج حمله.

تیم کاتالانی از زمان ورود آلمانی‌ها به خاطر فشار بالا و پیشبرد خط دفاعی خود شناخته می‌شود که باعث فشرده شدن ده بازیکن آنها در چند متری و تقریباً همیشه در زمین حریف می‌شود. این موضوع مزایایی دارد، اما همچنین عوارض جانبی نیز به همراه دارد. دو گل آخری که بارسا دریافت کرده است، این را ثابت می‌کند: مقابل بایرن، یک تغییر جهت از مدافع کیم با خط دفاعی ۵۲ متر دور از دروازه‌شان، منجر به گل کین شد و مقابل سویا، یک پاس از نزدیکی محوطه جریمه کافی بود تا ایبومو تنها مقابل تراشتگن قرار گیرد و دفاع تقریباً بر روی خط میانه زمین قرار داشت، موضوعی که دقایقی قبل‌تر لوکباگیو نیز انجام داده بود و گل او به دلیل آفساید مردود اعلام شد.

از “ما تغییر نخواهیم کرد” به “ما می‌توانیم سازگار شویم”

این کلید برنامه کارلتو است: استفاده از سرعت و دید باز به دروازه حریف از سوی امباپه و وینیسیوس (هر کدام هشت گل در تمام رقابت‌ها زده‌اند) برای تنبیه جاه‌طلبی فلیک که قبل از مواجهه با بایرن، اعتماد به نفس خود را نشان داد: “ما سبک بازی‌مان را تغییر نخواهیم داد.”

اعتماد به نفس مربی آلمانی‌ طبیعی است، زیرا تیم او به‌طور کامل تاکتیکش را اجرا می‌کند: بارسا به‌طور قابل توجهی تیمی است که بیشترین آفساید را برای رقبایش در پنج لیگ بزرگ ایجاد می‌کند (۶۵ بار، تقریباً دو برابر تیم دوم، برایتون با ۳۴؛ و رئال مادرید تنها ۱۴ بار) و در لیگ قهرمانان (۱۶ بار، در مقابل تنها ۶ بار از سوی سفیدپوشان). با این حال، پس از پیروزی ۵-۱ بر سویا در آخرین هفته لیگ، او تغییرات احتمالی را بسته به دیدار آینده رد نکرد: “ما فلسفه خود را داریم اما هر بازی متفاوت است و ما می‌توانیم سازگار شویم.”

بسیار محتمل است که این بازی مقابل رئال مادرید، یکی از بازی‌هایی باشد که فلیک باید تاکتیک خود را سازگار کند تا از آسیب‌های مهاجمان رئال جلوگیری کند، همانطور که در نیمه دوم مقابل دورتموند اتفاق افتاد. اما همه چیز به آن‌ها بستگی ندارد. مهاجمان رئال همچنین نیاز دارند که توپ‌ها به دستشان برسد، به همین دلیل مودریچ با احتمال زیادی در ترکیب اصلی کنار بلینگام و والورده قرار می‌گیرد و یک جای خالی در میانه میدان بین کاماوینگا و شوآمنی تقسیم خواهد شد.

حضور کاماوینگا در میانه میدان به آنچلوتی یک گزینه متفاوت در دفاع می‌دهد: شوآمنی می‌تواند به عنوان مدافع مرکزی بازی کند و به این ترتیب میلیتائو به دفاع کناری منتقل شود تا بر روی رافینیا تمرکز کند، که پس از سه گلش به بایرن در فرم خوبی قرار دارد. اما در هر صورت، این گزینه‌ای دور از دسترس است چون لوکاس اعتبار و وزن زیادی در ترکیب رئال دارد.

بازی فردا تا قبل از شروع پر از ابهامات در طرح تاکتیکی دو مربی خواهد بود اما اگر رئال می‌خواهد از دست بارسلونای بی‌پروای فلیک جان سالم به در ببرد، این تنها راه است.