به گزارش جهت پرس؛ حمله رژیم صهیونیستی به ایران، عملاً همه افراد، جناح‌های سیاسی و حتی کسانی که شیمون پرز آن‌ها را سرمایه اسرائیل در ایران می‌دانست، حول دفاع از وطن متحد کرد؛ موضوعی که برای رژیم صهیونی دور از انتظار بود.

ورود آمریکا به جنگ و تجاوز شبانه بمب افکن‌های آمریکایی به خاک ایران اما در دل غربگرایان حامی آمریکا تردید ایجاد کرد. تجاوز رژیم ایالات متحده به ایران یک شکست عاطفی برای کسانی بود که تصویری متمدن، حقوق بشری، قانونمند و دموکراتیک از آمریکا داشتند. اما علاقه‌ به غرب و دارایی‌های غربی، ظاهراً نتوانست جای حب به وطن را بگیرد.

ورود آمریکا با تصویر ساخته شده به عنوان یک کشور قدرتمند و شکست ناپذیر(!) به جنگ با ایران با هدف دفع ضربات ایران به رژیم صهیونی صورت گرفت اما با حمله موشکی ایران به پایگاه العدید آمریکا، نبرد ایران و رژیم ایالات متحده هنوز شروع نشده، پایان یافت. فارغ از آنکه اسرائیل با مجوز، همراهی و تجهیزات آمریکا به ایران حمله کرد اما همواره غربگرایان سعی می کردند مردم ایران را از حمله مستقیم امریکا به واهمه بیاندازند. پس از پاسخ ایران بود که جریان غربگرای داخلی با چرخش 180 درجه از همراهی با مردم دست کشید و بازگشت به میز مذاکره را به فرماندهان ایران تعارف زد. میزی که به طبق اظهارات کارشناسان و رسانه‌های آمریکایی، حیله‌ی برای غافلگیری و تله‌‌ای برای حمله ایران بود.

بزرگترین حامیان مذاکره با آمریکا تاکنون جریان رادیکال حامی آمریکا بوده است که طی سال‌های گذشته همواره افکار عمومی را به سمت مذاکره یا آمریکا هدایت می‌کرده است. چه در زمان مذاکرات برجام که نقش این جریان آماده سازی افکار عمومی برای پذیرش خواسته‌های آمریکا بود؛ و چه بعد از آنکه ترامپ برجام را پاره کرد به دنبال مذاکره دوباره با آمریکا بودند؛ چه بعد از ترور سردار سلیمانی و چه امروز حتی بعد از حمله آمریکا به ایران.

بعد از آتش بس این جریان سیاسی با نادیده گرفتن تجاوز آمریکا، باز هم انگشت اتهام را به سمت ایران و نحوه حکمرانی جمهوری اسلامی گرفتند. این درحالی است که نحوه حکمرانی جمهوری اسلامی توانست ظرف 12 روز دست طمع آمریکا و اسرائیل را از ایران کوتاه کند.