سید حسن خمینی نامزد مطلوب یا مغضوب اصلاح‌طلبان؟

به گزارش جهت، کمتر از سه ماه مانده به انتخابات ریاست‌ جمهوری، جریان‌های سیاسی همچنان درگیرودار انتخاب نامزدهای موردنظر خود هستند. در این میان گروهی از اصلاح‌طلبان به‌صورت جدی نامزدی سید حسن خمینی را پیش کشیده‌اند. این در حالی است که چندی است جریان اصلاح‌طلب از نهاد اجماع ساز خود رونمایی کرده است اما گویا […]

سید حسن خمینی نامزد مطلوب یا مغضوب اصلاح‌طلبان؟

به گزارش جهت، کمتر از سه ماه مانده به انتخابات ریاست‌ جمهوری، جریان‌های سیاسی همچنان درگیرودار انتخاب نامزدهای موردنظر خود هستند. در این میان گروهی از اصلاح‌طلبان به‌صورت جدی نامزدی سید حسن خمینی را پیش کشیده‌اند. این در حالی است که چندی است جریان اصلاح‌طلب از نهاد اجماع ساز خود رونمایی کرده است اما گویا باز هم در میان دوراهی نامزد حزبی و نامزد واحد گرفتار است. در چنین وضعیتی است که نام سید حسن در کنار نام‌های دیگر از سوی این جریان البته بلندتر از قبلی‌ها شنیده می‌شود، نامی که البته با استقبال همه اصلاح‌طلبان مواجه نشده است تا نشانی از عدم اجماع داخلی اصلاح‌طلبان و اختلاف سلایق این جریان درباره نامزد انتخابی باشد.

حامیان و مخالفان نامزدی سید حسن
در هفته‌های اخیر اگر رسانه‌هایی چون شرق و اعتماد و احزابی چون اتحاد ملت سعی کردند تا از سید حسن به‌عنوان چهره مطلوب اصلاحات نام ببرند اما گروهی دیگر از اصلاح‌طلبان این انتخاب را برنتابیدند و خیلی زود واکنش نشان دادند. چنانچه علی‌محمد نمازی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در گفتگویی با بیان اینکه «البته شاید گروه‌های دیگری به این جمع‌بندی رسیده‌اند که راه برون‌رفت از شرایط فعلی کشور ورود آقای حسن خمینی به عرصه انتخابات و حمایت از ایشان باشد»، خاطرنشان کرد: به‌هرحال جایگاه آقای حسن خمینی که یادگار حضرت امام است باید حفظ شود و توصیه بنده به ایشان این است که کاندیدای ریاست جمهوری نشود.

او همچنین با اشاره به تلاش برخی رسانه‌های خاص برای بیرون آمدن نام سید حسن خمینی از نهاد اجماع‌ساز نشان داد که نامزدی سید حسن محل دیگری برای بروز اختلافات کهنه میان طیف‌هایی از اصلاح‌طلبان است. در مقابل، چند روز پیش فیض‌الله عرب سرخی عضو شورای مرکزی اتحاد ملت دراین‌باره با اشاره به سید محمد خاتمی و سید حسن خمینی آن‌ها را از چهره‌هایی دانست که می‌توانند اجماع اصلاح‌طلبان را با خود همراه کنند. او دراین‌باره اظهار کرد: این افراد به دلیل پیشینه و سوابقی که دارند می‌توانند با جامعه حرف بزنند و جامعه را اقناع کنند. اظهارات او در حالی است که به نظر می‌رسد اتفاقاً سابقه حمایت این چهره‌ها از روحانی در دو انتخابات گذشته موجبی برای کاهش اعتبار و سرمایه‌های آن‌ها باشد.

با این‌حال برخی دیگر از اصلاح‌طلبان نیز این ادعا را تکرار می‌کنند چنانچه محمد سالاری عضو حزب همبستگی قابلیت ایجاد اجماع و ائتلاف میان اعتدالیون، اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل را از نکات بارز شخصیت سید حسن دانسته و گفته است: نقطه ابهام‌آمیز و تاریکی در زندگی و کارنامه او وجود ندارد و این امر در کنار نگاه راهبردی و مواضع صریح و منصفانه وی در دفاع از حقوق مردم و آرمان‌های واقعی امام (ره) و انقلاب و حمایت از رهبری توانسته جایگاه ممتازی برای او در میان مردم و جریانات سیاسی رقم بزند.

از این منظر حضور سید حسن خمینی در میان نامزد‌های نهایی می‌تواند باعث امیدبخشی و نشاط سیاسی و اجتماعی شود، زیرا این حضور نویدبخش اداره کشور با استفاده از خرد جمعی بوده و موجب حمایت نخبگان همه جریانات سیاسی از دولت آینده خواهد شد.

پشت پرده دعوت از سید حسن
اظهارات مختلف شخصیت‌های اصلاح‌طلب و تلاش برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب همچون اعتماد و آرمان ملی و رونمایی از فراخوان‌ برای دعوت از سید حسن خمینی برای حضور در انتخابات، نشان می‌دهد این جریان در راه رسیدن به یک چهره واحد، متوسل به سید حسن شده تا با استفاده از نام او شاید بتواند دیگر نام‌ها را تحت‌الشعاع قرار بدهد و اجماعی درونی شکل بدهد اما به نظر نمی‌رسد در این مسیر موفق باشد. چون با توجه به مواضع حزب کارگزاران سازندگی همراهی این حزب با این انتخاب و سر به رأی طیف چپ اصلاحات گذاردن از سوی کارگزاران (طیف راست) بسیار دور از ذهن است. چه حتی اعضای این حزب بارها نسبت به شخصیتی چون محمد خاتمی نیز انتقاد کردند و نشان دادند که ابایی از تقابل با برخی سرمایه‌های این جریان را ندارند.

از سویی به گفته حامیان سید حسن، خود وی نیز تابه‌حال این پیشنهاد را نپذیرفته است. این در صورتی است که برخی همچون گردانندگان روزنامه کیهان، سید حسن را نمود رجل سیاسی ندانسته و نداشتن تجربه مدیریتی وی را از جمله معایب او نام می‌برند.

به نظر می‌رسد جریان اصلاح‌طلب غیر از استفاده از نام سید حسن برای ایجاد اجماع داخلی می‌خواهد تا با موج سازی رسانه‌ای حول این نام، نهادهای انتخاباتی، فضای جامعه و جریان رقیب را محک بزند و از سویی نیز جامعه را تا حدودی به تحرک وادارد. این در حالی است که سید حسن تجربه رد صلاحیت در انتخابات خبرگان سال 94 را دارد و نهادهای نظارتی نشان دادند واهمه‌ای از رد صلاحیت سید حسن ندارند.

همچنین چنانکه گذشت سید حسن، سبقه حمایت از حسن روحانی در انتخابات 92 و 96 را در کارنامه خود دارد و به نظر نمی‌رسد با توجه به دلسردی و سرخوردگی جامعه از انتخاب روحانی، حامیان او از جایگاه مطلوبی در جامعه برخوردار باشند؛ بنابراین گمان نمی‌رود ورود سیدحسن خمینی بتواند شوری چندان در جامعه ایجاد کند.

احتمال نامزدی سیدحسن
سیدحسن خمینی اگر شناخت خوبی از وضعیت جامعه و بدنه آرای اصلاح‌طلبان داشته باشد هیچ‌گاه پیه ورود به انتخابان را به تنش نمی‌مالد. علاوه بر این، هر چند او از سرمایه اعتبار خانوادگی برخوردار است اما نداشتن تجربه کار اجرایی و سابقه مدیریتی پاشنه آشیل سیدحسن است که می‌تواند انتخاب او را به چالش بکشد. برخی اصلاح‌طلبان همچون عرب سرخی نیز بر این امر صحه می‌گذارند اما با اصرار بر نامزدی او، بیشتر بر اعتبار خانوادگی سیدحسن خمینی تأکید دارند و به نظر می‌رسد ابایی از این ندارند که با شکست او خدشه‌ای به جایگاه و اعتبار خانوادگی او وارد شود. آن‌ها با آگاهی از این امر همچنان سعی دارند تا سیدحسن را به‌عنوان پدیده 1400 معرفی کنند، پدیده‌ای که هنوز هیچ واکنشی در مقابل دعوت به انتخابات از خود نشان نداده و همچنان این امواج رسانه‌ای هستند که نام او را مطرح و له و علیه نامزدی او گمانه‌هایی را مطرح می‌کنند.

سخن آخر
سید حسن در سال‌های اخیر هرچند موضع‌گیری‌های سیاسی داشته اما از ورود علنی به عرصه سیاست دوری کرده و تنها جایی که این اجازه را به خود داده در انتخابات مجلس خبرگان بوده است که شأن و ماهیتی متفاوت از کارهای اجرایی در مدیریت کشور دارد. بر این اساس به نظر می‌رسد سید حسن خیالی برای نامزدی در انتخابات 1400 نداشته باشد و طرح نامزدی او تنها حربه‌ای تبلیغاتی و موج ساز باشد. هرچند بازهم باید منتظر روزها و وقایع آتی بود شاید قواعد بازی، حکم دیگری را صادر کند.