گوشت مرغ های پرورشی محیط مناسبی برای تشدید میکروبی فراهم می کند و در نتیجه ممکن است اکسیداسیون لیپید و پروتئین و تخریب فیزیکی و شیمیایی را به همراه داشته باشد.

با استفاده از آنتی اکسیدان ها می توان از فاشد شدن گوشت و همچنین تغییر ویژگی های فیزیکی شیمیایی آن و به خطر افتادن سلامت انسان جلوگیری کرد.

در همین راستا بسته بندی گوشت با استفاده از یک ماده شیمیایی به نام پولولان همراه با نانو ذرات نقره به عنوان آنتی اکسیدان برای نگهداری گوشت جوجه های گوشتی بررسی نشده بود.

بنابراین گروهی از محققان با کمک کامیار شاملی پژوهشگر ایرانی این روش را بررسی کردند.

آنها پولولان با نانوذرات نقره را روی گوشت مرغ به کار بردند.

آنها طی پژوهش خود گوشت را به مدت ۱۴ روز در دمای ۴± درجه سانتی گراد نگه داشتند.

پژوهش نشان داد استفاده از ماده پولولان بافت گوشت و ثبات رنگدانه و pH بافت ماهیچه سینه را حفظ کرد.

گوشت های مرغی که با پولولان همراه نانو ذرات نقره نگهداری شدند، دارای ثبات اکسیداتیو بالاتری بودند و ظرفیت نگهداری آب بیشتری داشتند.

بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که چنین آنتی اکسیدانی برای حفظ کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی و پایداری اکسیداتیو با ماندگاری طولانی‌تر کارآمدتر است.