به گزارش جهت پرس؛ رضا آرمانیان، فعال رسانه ای در یادداشتی نوشت: پزشکیان می‌گوید روی طلا خوابیده ایم اما گرسنه هستیم حال آنکه مردم ما را تشنگی آزار می‌دهد.
رئیس جمهور کشورمان که یک تنه کار چند شبکه معاند را بر دوش کشیده و اسرار به گرسنگی مردم ایران دارد بدون آنکه خنده‌اش بگیرد خیلی جدی می گوید: روی طلا خوابیده ایم اما مردم ما گرسنه هستند.
گویا وی همچنان که بارها اشاره کرده است هنوز باور ندارد مسئول اول اجرایی کشور است و باید پاسخگوی مسئولیتی که بر عهده‌اش است باشد.
آقای پزشکیان شما می گوید روی طلا خوابیده‌ایم و این برای شما به عنوان رییس جمهور کشوری مانند ایران خیلی بد است که خوابیده باشد حتی روی طلا!
اگر مانند بسیاری از مردم کشور که فکر می کردند قرار است شما بیدار و هشیار باشید و کاری برای رفع مشکلاتشان بکنید بر روی کوهی از انواع قسط، وام، بدهی، اجاره خانه، هزینه‌های سرسام‌اور دکتر دو دارو و… بودید خواب از سرتان می‌پرید و به جای رفع مشکلات اینقدر قیافه طبلکارانه به خودتان نمی گرفتید.
پزشکیان دقیقا کجا می خوابد نمی دانم اما اگر جزئی از مردم عادی این کشور باشی احساس نمی‌کنی روی طلا خوابیده ای بلکه بیشتر حس خواب بر روی باتلاقی به تو دست می دهد که با وعده و وعید های مسئولانی شکل گرفته که می آیند و به جای رفع مشکلات ملت دائم نق می زنند و طلبکار زمین و زمان هستند.
جناب آقای رییس جمهور حتی اگر روی طلا هم باشی اما نباید خواب باشی لااقل باید به خودت زحمت بدهی آن طلا را استخراج کنی و از آن به شکل مناسب استفاده کنی.
و این کار زحمت می طلبد برنامه می خواهد و تلاش شبانه روزی تا بلکه بتوان از داشته‌های کشور به بهترین شکل ممکن استفاده کرد.
اما در ادامه جمله‌تان مردم ایران را گرسنه خطاب می کنید و این همان کاری است که سالیان زیادی است بلندگوهای رسانه‌ای غرب به دنبال القا آن هستند.
جناب رئیس جمهور بد نیست بدانید اگر بخشی از مردم ایران در مشکلات اقتصادی گرفتار شده اند مقصر آن شما و دوستان و همفکرانتان هستید اگر نه این مردم آنقدر آبرو مند هستند که هر طور شده با سیلی صورتشان را سرخ نگه می دارند تا کسی جرات نکند در خیابان آنها را گرسنه خطاب کند.
این مردم بیشتر از آنکه گرسنه باشند تشنه هستند آقای پزشکیان، تشنه خدمتند، تشنه حضور مسئولانی هستند که کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند.
ای کاش به جای لاتی راه رفتن لاتی عمل می کردید و اینقدر پاس گل به طرف‌های خارجی نمی‌دادید.