به گزارش جهت پرس؛ رضا نصری در صفحه توییتری خود نوشت: در سال ۱۹۷۴، موسسه تحقیقاتی استنفورد (SRI) – به سفارش سازمان انرژی اتمی ایران و با حمایت دولت ایالات متحده – گزارش مهمی درباره نیازهای انرژی بلندمدت ایران تهیه می‌کند.

این مطالعه پیش‌بینی می‌کند که ایران با صنعتی‌شدن سریع، رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت روبرو خواهد شد و این موضوع منجر به افزایش چشمگیر تقاضا برای برق خواهد شد. اگرچه ایران ذخایر قابل توجهی از نفت دارد، گزارش هشدار می‌دهد که نباید بیش از حد به سوخت‌های فسیلی برای تأمین انرژی داخلی خود وابسته باشد. این گزارش خطرات استراتژیک مختلفی را در این زمینه مورد اشاره قرار می‌دهد. از جمله: کاهش درآمدهای صادراتی، محدودیت در عرضه نفت و احتمال کمبود انرژی داخلی تا دهه ۱۹۹۰.

برای مقابله با این چالش‌ها، گزارش پیشنهاد می‌دهد که «انرژی هسته‌ای» به‌عنوان یک راه‌حل ضروری و پایدار به‌کار گرفته شود. گزارش استدلال می‌کند که انرژی هسته‌ای برای تأمین نیازهای برق آینده، حفظ نفت برای صادرات و حمایت از توسعه اقتصادی ایران حیاتی خواهد بود.

در نتیجه، گزارش توصیه می‌کند که تا سال ۱۹۹۴، بیست راکتور هسته‌ای در مدت زمان دو دهه ساخته شود. بیش از ۳۰ سال بعد، ایران هنوز از تحقق این چشم‌انداز بسیار عقب‌تر است.