حوادث چهارشنبه در تهران، ایذه و اصفهان نشان می‌دهد، تجزیه‌طلبان پس از ناکامی در اعتصاب و اغتشاشات وارد فاز اقدام مسلحانه شده‌اند. این اقدام باهدف تحریک مردم و نیروهای انتظامی برای ایجاد جنگ داخلی انجام می‌شود. تجزیه‌طلبان افزایش سطح خشونت و درگیری را در دستور کار قرار داده‌اند. فحاشی‌های رکیک، حملات وحشیانه به پلیس با سلاح سرد و حالا استفاده از سلاح جنگی برای کشتن مردم، نشان از برنامه جدید آن‌ها می‌دهد. همه این‌ها در حالی است که جان بولتن و برخی مقامات و عوامل مرتبط با جریانات ضد ایرانی اعلام کرده بودند که اغتشاشگران در ایران را مسلح کرده‌اند. به تحلیل کارشناسان این اقدام حاکی از اعتراف به شکست است.
ناکامی در اغتشاشات خیابانی
جعفر قنادباشی، کارشناس مسائل غرب آسیا معتقد است؛ اغتشاشگران در بخش اغتشاشات خیابانی موفق نبوده‌اند و کارنامه موفقی از خود نشان ندادند.
این کارشناس در ادامه گفتگو با جهت ابراز کرد: تجزیه‌طلبان، منافقان و اغتشاشگران آنچه از خود نشان داده‌اند در قیاس با جمعیت نزدیک به 90 میلیونی ایران تعداد بسیار اندکی بوده است یعنی تعدادی که در اغتشاشات حضور داشتند در برابر این جمعیت شاید اصلاً فراوان نیست.
اعتراف اغتشاشگران به شکست
وی عنوان کرد: در واقع شورش‌های خیابانی کار همین تیم‌های عملیاتی آن‌ها بود؛ هیچ جا ندیدیم که مردم به آن‌ها بپیوندند مگر برخی از نقاط شمال شهر و جوانانی که بیشتر با رسانه‌های بیگانه سروکار دارند که این موارد هم ناشی از هیجانات بود. لذا دشمن شکست‌خورده، ناگزیر وارد فاز مسلحانه شدند و این فاز مسلحانه و عملی در حقیقت اعترافی به شکست برای برنامه به خیابان کشیدن مردم است.
قنادباشی با بیان اینکه فاز مسلحانه یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات آن‌ها است، تأکید کرد: آن‌ها از بزرگ‌ترین اشتباهاتشان را نیز مرتکب شدند، چراکه این اقدام سبب می‌شود که نه‌تنها چهره‌شان بیشتر برای مردم آشکار شود و مردم بیشتر آن‌ها را بشناسند که به‌هیچ‌عنوان درصدد اصلاح نبوده و به دنبال بالا بردن آستانه خشونت در کشور هستند که این در هیچ شرایطی نمی‌تواند برای هیچ‌کس در کشور مفید باشد.
اقدامات مسلحانه و هویدا شدن چهره اغتشاشگران برای مردم
وی ابراز کرد: این یک چهره از آن‌ها است و از طرفی مردم نه‌تنها در اینجا به باطن آن‌ها پی می‌برند بلکه زمانی که می‌بینند بحث کودک کشی و آتش‌سوزی است، برای مقابله با آن‌ها به میدان می‌آیند و به عبارتی این اقدام دو دستاورد دارد یکی اینکه چهره آن‌ها آشکار می‌شود چراکه پیش‌ازاین مردم تصور نمی‌کردند پشت این جریانات اقدامات مسلحانه باشد یا قرار باشد به این سمت کشیده شود و دوم اینکه درواقع عزم مردم در رؤیایی با این اغتشاشگران جدی‌تر می‌شود.
خطرات ملت و دولت را همگرا می‌کند
قناد باشی با اشاره به قانون همگرایی ملت و دولت‌ها در زمانه خطرات عنوان کرد: زمانی که خطراتی یک ملت را تهدید می‌کند میان ملت‌ها و دولت‌ها یک همگرایی ایجاد می‌شود و مردم با دولت‌ها همکاری و همراهی می‌کنند و این دقیقاً همان چیزی است که آن‌ها نمی‌خواستند اتفاق بیافتد و خواسته‌شان دقیقاً خلاف آن بود.
اعتراف جان بولتون به مسلح بودن اغتشاشگران
قنادباشی با بیان اینکه پیش‌ازاین به این اقدام تروریستی اعتراف شده بود، افزود: آقای جان بولتون گفته بود ما گروه‌های اغتشاشگر در ایران را مسلح کردیم که البته خودمان این را می‌دانستیم یعنی آن چیزی که آقای جان بولتون گفت و رسماً اعتراف کرد از طرق مختلف به اغتشاشگران سلاح می‌رسد، درواقع اطلاعاتی بود که ما خودمان هم داشتیم.
وی ادامه داد: ما اصلاً چرا مقرهای کومله را در کردستان موردحمله موشکی قراردادیم؟ به این دلیل که قبل از اینکه آقای جان بولتون بخواهد چیزی بگوید ما دقیقاً همین را می‌دانستیم، اما در افکار عمومی ما را بازی می‌دهند که بی‌جهت مراکز آن‌ها را در اقلیم کردستان عراق موردحمله قراردادیم؛ و جان بولتون خیلی ابلهانه به آنچه ما می‌خواستیم که بگویند، اعتراف کرد لذا الان برای همه روشن‌شده است که تحرکات کومله در مرزهای ما اگر اتفاق میفتاد چه خطراتی دارد چرا که این‌ها آزادیخواه نیستند بلکه گروه‌های مسلحی هستند مقابله با آن‌ها و نابود کردن مقرشان در فرهنگ سیاسی همه کشورها مشروع است.
آمریکا به عناصر داخلی متوسل شده است
این تحلیلگر سیاسی ادامه داد: در دیگر مرزهای ما نیز همین‌طور است و ما می‌بینیم که تحرکات آن‌ها در دیگر مرزهای ما مسلحانه بوده و ما این را در رسانه‌ها علناً گفته بودیم؛ شاید برخی مردم را بازی می‌دادند که رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران به مردم دروغ میگویند و ما اسلحه‌ای به داخل کشور نمی‌رسانیم، اما بولتن این را گفت و کار ما را آسان کرد.
وی ابراز کرد: مسئله دیگری که آقای جان بولتون اعتراف کرد که خیلی هم جالب است اینکه با ما وارد جنگ مسلحانه شدند و این نشان می‌دهد که ارتش و دولت آمریکا که مخالف ما هستند جرئت اینکه با ما مقابله کنند را ندارند والان به عناصر خیانت‌کار داخلی متوسل شده‌اند که با ما بجنگند.
قنادباشی اظهار داشت: هر دولتی که به این‌ها جا بدهد و امکانات در اختیار آن‌ها بگذارند آن دولت مسئول است. لذا چیزی که آقای جان بولتون گفت در واقع میگویند که ادامه جنگ علیه ماست ولی در واقع در درونش ضعف دولت آمریکا برای اینکه با ما روبه‌رو بشوند را نشان می‌دهد.
این کارشناس ابراز کرد: از لحاظ حقوقی زمانی که آن‌ها ابراز می‌کنند که از طریق مرزهای ما اقدام مسلحانه می‌کنند مشروعا هر دولتی که به این‌ها جا بدهد مسئول است و ما می‌توانیم با انواع شیوه‌های پیگیری آن‌ها را پیگیری بکنیم.
حرکت‌های نقطه‌ای اغتشاشگران برای ناآرامی در ایران
وی تأکید کرد: چهره این‌ها با اقداماتی که انجام‌شده مشخص می‌شود و چون کشور ایران پهناور است یکی از شگردهایشان این است که با یک حرارت نقطه‌ای این‌جور وانمود کنند که همه جای کشور ناآرام است، رسانه‌های ما باید دقت بکنند که اگر شهر ایذه شلوغ می‌شود یکی از 1240 شهر ماست نه کل ایران هرچند برای همه ایران مهم است که چه اتفاقی رخ‌داده است.
قنادباشی تأکید کرد: اگر در تهران یکی از ایستگاه‌های مترو شلوغ می‌شود یکی از صدها ایستگاه مترو می‌باشد، اینگونه ضریب دادن غلط است چراکه این‌ها ظرفیت‌های عملیاتی‌شان بسیار محدود است؛ تصوری که رسانه‌ها ایجاد می‌کنند باعث می‌شود که فکر کنیم صد درصد ایران شلوغ است در حالی که این‌چنین نیست و رسانه‌ها باید با کشیدن نقشه و نمودار آن را به مردم نشان دهند.
وی افزود: آن‌ها می‌خواهند نشان دهند که تمام کشور ناآرام است و این اقدام مسلحانه هم دلیلی بر شکست برنامه‌های قبلی آن‌هاست چنانچه در همان شهر ایذه برخی محله‌ها شلوغ شده بود و محله‌های اطرافش اصلاً متوجه نشده بودند و این تصور درست را تنها رسانه است که می‌تواند به مردم بگوید.
این کارشناس گفت: اگر کسی خواستار آزادی و بهتر شدن وضع یک کشور هست هرگز راهی را وارد نمی‌شود که آستانه خشونت بالا برود و هرگز زخم‌هایی را بر جامعه نمی‌زند که به این زودی درمان نشود. کسی که سوار بر موتور میاید و عده‌ای را به رگبار می‌بندند ناامید است که هرگز نمی‌تواند قدرت سیاسی به دست بیاورد و کسی که می‌خواهد قدرت سیاسی به دست بیاورد هرگز با مأمورین انتظامی اینگونه برخورد نمی‌کند و مهم‌تر اینکه این افراد اکثراً معتادند و مربوط به نقاط شمال شهرها و مناطق ثروتمند نشین می‌باشند لذا هرگز نمی‌توانند پایه‌گذار یک حرکت اجتماعی باشند.
