علی علیزاده نوشت: تفسیر اول: اسراییل بعد از وعده صادق۲ گفت از ایران انتقامی سخت خواهد گرفت و یا سکوهای نفتی یا مراکز هسته‌ای ایران را هدف قرار خواهد داد. حمله امشب که البته به صورت رسمی هنوز تمام نشده به صورت واضحی پایین‌تر از ادعاهای اعلامی اسراییل بود و به هیچ یک از سکوهای نفتی یا هسته‌ای ایران هم حمله نشد. تا اینجای کار ایران می‌تواند عملیات امشب را عقب نشینی تاکتیکی و عدم تمایل اسراییل به درگیری تمام عیار تفسیر و با عدم پاسخ به این عملیات، این اپیزود از درگیری را همینجا خاتمه دهد.

 تفسیر دوم: اما تفسیر دیگر این است که امشب برای اولین بار از سال ۱۳۶۷ و از زمان موشکباران تهران توسط صدام، آسمان پایتخت ایران مورد تعدی و تجاوز قرار گرفت و خط قرمز مهمی شکسته شد و امر غیر قابل تصور، یعنی حمله هوایی به تهران، ممکن شد و حس امنیت شهروندان ایرانی از بین رفت. با چنین تفسیری عدم پاسخ می‌تواند دست اسراییل را برای حملات مشابه در آینده باز کند. همانطور که عدم پاسخ ترور سید رضی دست اسراییل را برای حملات بعدی و ترور سردار زاهدی باز گذاشت.
انتخاب این ساعات فرماندهان و رهبران ایران تاثیری جدی بر آینده ایران و مردمش خواهد داشت. گرچه با توجه به توازن قوا در داخل نظام وجامعه حدس می‌زنم تفسیر اول پررنگ تر شود و به عنوان تفسیر رسمی ارائه شود اما با توجه به الگوهای رفتاری اسراییل تفسیر دوم باید جدی گرفته شود. با یاداوری اینکه اسراییل هرجا خط قرمزی شکسته بعدا ان خط قرمز را جلوتر و جلوتر برده. وقتی سید رضی را ترور کرده و پاسخی نگرفته سراغ سردار زاهدی امده. وقتی فواد شکر را ترور کرده و پاسخی درخور نگرفته سراغ سیدحسن آمده. حالا هم که خط قرمز حمله به پایتخت در میانه شب شکسته شده، حتما جنگ را به داخل مرزها و شهرهای ایران خواهد کشید.

شما چه فکر می‌کنید؟