به گزارش جهت پرس؛ دیوید هرست درتحلیلی با عنوان «نتانیاهو دیگر کارت‌های زیادی برای بازی ندارد» که از سوی نشریه میدل ایست آی منتشر شده، نوشت: پس از اعلام خبر کشته شدن دبیرکل حزب‌الله لبنان، اسرائیلی‌ها در برخی خیابان‌های تل‌آویو و سایر شهرها، پایکوبی به راه انداختند. اما پس از گذشت دو ماه، وضعیت در اسرائیل دگرگون شد و اسرائیلی‌ها دریافتند که اهداف اعلام شده از سوی مقامات تل‌آویو به خصوص از سوی وزیر دفاع وقت در مورد خلع سلاح حزب‌الله تحقق نیافته است.

یک حقیقت وجود دارد که نه تنها اسرائیلی‌ها، بلکه مقامات نظامی آمریکا نیز نمی‌توانند به سادگی آن را توجیه کنند: چگونه ممکن است حزب‌الله که به گفته بسیاری از تحلیلگران «تضعیف‌شده» است، بدون داشتن فرماندهی عملیاتی از مقر اصلی خود در ضاحیه بیروت، توانسته کنترل میدان نبرد را حفظ کند؟ حزب‌الله در این جنگ مبارزه‌ای بسیار قوی‌تر از سال ۱۹۸۲ و حتی جنگ ۲۰۰۶ از خود نشان داده است.

در حالی که در سال ۱۹۸۲، سربازان اسرائیلی تنها در پنج روز به بیروت رسیدند، در جنگ اخیر این گروه به شکل چشمگیری از خود مقاومت نشان داد. به جای ایجاد یک منطقه حائل در جنوب لبنان، ارتش اسرائیل به مدت دو ماه در مرز گرفتار شد و نتوانست به عمق لبنان نفوذ کند یا موقعیت‌های بیشتری نسبت به چهار کیلومتر در خاک لبنان حفظ کند. این شکست‌ها موجب شد تا ارتش اسرائیل مجبور به انجام عقب‌نشینی‌های مکرر شود. این در حالی بود اسرائیل با حملات برق‌آسا به شهرها و روستاهای لبنان به دنبال پیروزی بود.

یگان‌های ویژه ارتش اسرائیل، از جمله تیپ گولانی، در نبردهای اخیر در لبنان ضربات سنگینی متحمل شده‌اند. از تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حداقل ۱۱۰ سرباز اسرائیلی در جریان درگیری‌ها کشته شده‌اند. نیروهای اسرائیلی که پس از ورود به خاک لبنان، در تلاش برای پیشروی به داخل این کشور بودند، به دام تله‌های از پیش برنامه‌ریزی‌شده حزب‌الله افتادند. در یکی از درگیری‌ها، یک واحد پیشروی گولانی که به دنبال تصرف یکی از مواضع حزب‌الله بود، وارد یک «دژ» این گروه شد. این درگیری منجر به کشته شدن یک سرباز اسرائیلی، زخمی شدن شدید فرمانده گروهان و مجروحیت رئیس ستاد گردان شد. پس از این حملات، نیروهای ذخیره اسرائیل مجبور به عقب‌نشینی کامل از میدان نبرد شدند و نتوانستند موقعیت‌های خود را حفظ کنند.

این عملکرد حزب‌الله نباید برای کسانی که با شیوه آموزش و آمادگی این گروه آشنا هستند، تعجب‌آور باشد. هر واحد حزب‌الله برای جنگیدن به مدت دو سال به‌طور مستقل آماده و تجهیز می‌شود. این نیروها ارتباطات خود را از طریق کابل‌های فیبر هماهنگ می‌کنند و به‌طور منظم و دقیق فعالیت‌های خود را برنامه‌ریزی می‌کنند. آماده‌سازی نیروی انسانی حزب‌الله تنها از نظر جسمی، بلکه از نظر ذهنی نیز صورت می‌گیرد. به گفته منابع معتبر، فرماندهان این گروه پس از شش سال آموزش در اصول فلسفه نظامی و تاکتیکی، انتخاب و وارد میدان جنگ می‌شوند.

حزب‌الله برای جنگیدن در این نبردها، به‌طور خاص جنگ فرسایشی را در نظر گرفته است. این گروه با دوراندیشی کامل برنامه‌ریزی کرده است که جنگ‌های خود را نه برای هفته‌ها یا ماه‌ها، بلکه برای دهه‌ها ادامه دهد. با وجود برتری فناوری چشمگیر اسرائیل، حزب‌الله در میدان جنگ از سلاحی برخوردار است که دشمنش هرگز قادر به دستیابی به آن نبوده است: پایگاه اجتماعی گسترده‌ای که در میان مردم لبنان و به‌ویژه در روستاها و شهرهایی که از آنها دفاع می‌کند، برقرار کرده است.

در لحظه‌ای که اسرائیل دست از جنگ کشید و آتش‌بس برقرار شد، کنترل میدان نبرد را به طور کامل از دست داد. نفرت بی‌پایانی که اسرائیل در لبنان و در سراسر منطقه به واسطه کمپین بمباران وحشیانه‌اش در دو ماه اخیر برانگیخته، نه تنها حزب‌الله را تضعیف نکرده، بلکه حمایت عمومی از این گروه را افزایش داده است. جنگ اخیر در غزه نشان داد که یک جنبش مقاومت «سنی» فلسطینی می‌تواند به ‌راحتی با یک جنبش «شیعه» لبنانی، همچون حزب‌الله، برای مبارزه با دشمن مشترک متحد شود. این وحدت و هم‌پیمانی، به‌تنهائی تأثیر شگرفی در بازآرایی انرژی‌های سنی و شیعه در سراسر منطقه داشته است. آنچه که پیش از این به‌عنوان یک سیاست فریب و تفرقه‌افکنی توسط اسرائیل به‌کار گرفته می‌شد، دیگر نتوانسته همانند گذشته کارساز باشد.