به گزارش جهت پرس؛ زهرا لایق حقیقی؛ یهودیان بعد از غصب فلسطین و اخراج اعراب از یافا، بندر و منطقه مهم فلسطین به سمت غزه و لبنان، نیاز به برپایی اقتصاد برای گذران امورات خود داشتند. از آنجایی که هیچ امکانات تولیدی در آن زمان در دست یهود نبود تا با آن تجارت خود را درمنطقه به راه بی‌اندازد، پس نیاز بود سرمایه‌گذران و تاجران غربی را به این منطقه بیاورد.

بحران اقتصاد

بعد از اعلم حکومت جعلی اسرائیل، بحران اقتصاد به استقبال یهود آمد. علاوه بر نیاز به بهبودی از تأثیرات ویرانگر جنگ عربی-اسرائیلی ۱۹۴۸، اسرائیل باید صدها هزار پناهنده یهودی از اروپا و تقریباً یک میلیون نفر از جهان عرب را جذب می‌کرد. اسرائیل از نظر مالی تحت فشار شدید قرار گرفت و با بحران اقتصادی عمیقی مواجه شد که به سیاست ریاضت اقتصادی از ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۹ منجر شد. بیکاری بالا بود و ذخایر ارزی خارجی نایاب بودند.

یکی از راهکارها غرامت دروغین هلوکاست بود. در سال ۱۹۵۲، اسرائیل و آلمان غربی توافقی امضا کردند که بر اساس آن آلمان غربی موظف بود به اسرائیل غرامت پرداخت کند تا برای اموال یهودیانی که توسط نازی‌ها دزدیده شده بود، ادعاهای مادی در دوران هولوکاست و جذب پناهندگان جبران شود. در ۱۴ سال آینده، آلمان غربی به اسرائیل ۳ میلیارد مارک (معادل حدود ۷۱۴ میلیون دلار بر اساس نرخ‌های تبدیل ۱۹۵۳–۱۹۵۵یا معادل تقریباً ۷ میلیارد دلار در پول مدرن) پرداخت کرد. این غرامت‌ها به بخش تعیین‌کننده‌ای از درآمد اسرائیل تبدیل شد و در سال ۱۹۵۶ به ۸۷.۵٪ از درآمد اسرائیل رسید.

با کمک بسیار زیاد یهودیان جهان، اسرائیل کم‌کم سرمایه اقتصادی خود را بدست آورد و بعد از تأسیس کشور جعلی، اولویت به ایجاد صنایع در مناطق تعیین‌شده برای توسعه، از جمله لاخیش، اشکلون، نقب و گلیل داده شد.

مناطق مهم تجاری اسرائیل

اسرائیل بعد از 70 سال زندگی جعلی اکنون 15 مرکز مهم اقتصادی دارد. این 15 مرکز مهم اقتصادی اسرائیل شامل؛ سه میدان گازی کاریش، تامار و لویاتان، دو پالایشگاه نفت حیفا و اشدود، شش نیروگاه برق ‌هاگیت، اوروت رابین، اشکول، روتنبرگ، گزر و رامت هواف، دو میدان نفتی حلتس و مجد و دو پایانه و انبار نفتی اشکلون و ایلات است.

میادین گازی مهم 

میدان گازی تامار

این میدان از سال ۲۰۱۳ با ظرفیت تخمینی ۲۸۲ میلیارد مترمکعب کشف شد و اکنون روزانه ۸۸۷ میلیون فوت مکعب گاز تولید می‌کند. این میدان در ۲۴ کیلومتری غرب عسقلان در شمال نوار غزه واقع شده است. این میدان بلافاصله بعد از هفتم اکتبر تحت تأثیر عملیات طوفان الاقصی قرار گرفت و با تعطیلی آن، صادرات گاز رژیم صهیونیستی به مصر به حالت تعلیق درآمد.

میدان گازی لویاتان

لویاتان بزرگترین میدان گازی رژیم صهیونیستی بوده و در نزدیکی ساحل حیفا واقع شده است. ارزش کنونی ذخایر این میدان ۱۲.۵ تریلیون مترمکعب تخمین زده می‌شود. نتانیاهو در سال ۲۰۱۸ با توصیف این دستاورد به عنوان «یک انقلاب بزرگ» تاکید کرد که «لویاتان انرژی پاک را برای اسرائیل تأمین خواهد کرد که جایگزین ذغال سنگ خواهد شد و سرمایه صندوق‌های دولتی را میلیاردها دلار افزایش خواهد داد.» بهره‌برداری از فاز اول این میدان در سال ۲۰۲۰ آغاز شد و روزانه ۱۰۵۴ میلیون فوت مکعب گاز تولید می‌کند. ظرفیت بالای این میدان باعث شد تل‌آویو در ژوئن ۲۰۲۲ یک توافقنامه صادرات گاز با اروپا امضا کند.

این میدان بعد از آغاز طوفان الاقصی و تعطیلی میدان تامار، تأمین کننده صادرات رژیم صهیونیستی است. «فیلیسیتی آربوتنات» روزنامه‌نگار مستقل در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۳ اظهار کرد: «در حالی که اسرائیل ادعا می‌کند این گنجینه متعلق به اوست، بخش زیادی از این ثروت نهفته در دریا متعلق مردم غزه است.» اندکی بعد از آغاز طوفان الاقصی، وب سایت عبری Mekomit سند محرمانه ۱۰ صفحه‌ای از وزارت اطلاعات رژیم صهیونیستی منتشر کرد که در آن به انتقال اجباری بیش از ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از مردم غزه به اردوگاه آوارگان در شمال سینا در مصر اشاره شده است. برخی از تحلیلگران این کوچ دادن اجباری را در راستای تلاش رژیم اشغالگر برای صاحب شدن این میدان گازی می‌دانند.

میدان گازی کاریش و مناقشه

میدان گازی «کاریش» در ۱۰ مایلی آب‌های لبنان قرار دارد. از این میدان روزانه ۴۲۵ میلیون فوت مکعب گاز تولید می‌شود. این میدان گازی از سال ۲۰۱۱ که لبنان مختصات مرزهای دریایی خود را به سازمان ملل اعلام کرد محل مناقشه رژیم صهیونیستی با لبنان است. در اکتبر ۲۰۲۰، مذاکرات فنی غیرمستقیم بین دو طرف آغاز شد و لبنان خواسته‌های خود را برای ترسیم مرزهای دریایی در این میدان ارائه کرد.

ابتدا قرار بود مذاکرات طبق نقشه‌ای که لبنان در سال ۲۰۱۱ به سازمان ملل ارسال کرد و در آن منطقه دریایی خود را ۸۶۰ کیلومتر مربع تخمین زده بود، انجام گیرد. با این حال، بیروت اعلام کرد که آن نقشه بر مبنای برآورد اشتباه ترسیم شده و خواستار الحاق ۱۴۳۰ کیلومتر مربع اضافی شد که بخش‌هایی از میدان کاریش را نیز شامل می‌شود. با رد این موضوع توسط رژیم صهیونیستی، مذاکرات نیز به تعلیق درآمد. رژیم صهیونیستی در نوامبر ۲۰۲۰ ضمن اعلام رسمی مخالفت با لبنان، تاکید کرد که خارج از محدوده مشخص شده سال ۲۰۱۱ مذاکره نخواهد کرد. در همان زمان حزب‌الله نیز به تل‌آویو هشدار داد که در صورت آغاز عملیات استخراج از کاریش، واکنش نشان می‌دهد.

پالایشگاه نفت حیفا و اشدود

خوراک پالایشگاه‌های اسرائیل از طریق نفت وارداتی عمدتا قزاقستان و آذربایجان که عضو سازمان همکاری های اسلامی هستند تامین می‌شود. نیجریه و گابن نیز از دیگر کشورهایی هستند که مبادی واردات نفت به  اسرائیل را تشکیل می‌دهند.

همچنین با گسترش اختلافات میان دولت مرکزی و دولت محلی کردستان عراق که منجر به توقف صادرات نفت این منطقه به اسرائیل در سال جاری شد، مصر و برزیل نیز به لیست واردکنندگان نفت اسرائیل افزوده شدند.

پالایشگاه‌های حیفا و اشدود به‌عنوان دو پالایشگاه مهم اسرائیل، نفت وارداتی و تولید داخلی را فرآوری می‌کنند. ظرفیت پالایشگاه حیفا حدود ۲۰۰ هزار بشکه در روز است و هزینه بازسازی آن در صورت حمله ایران، بیش از ۲ میلیارد دلار برآورد می‌شود. از طرفی، اگر در نظر بگیریم که تولید آن تا زمان بازسازی یک ماه به طول بیانجامد و قیمت نفت نیز در کانال ۷۰ هزار تومان باشد، ضرر ناشی از تعطیلی ۳۰ روزه این پالایشگاه، ۴۲۰ میلیون دلار خواهد بود.

پالایشگاه اشدود دیگر پالایشگاه این رژیم است که ظرفیت آن ۱۰۰ هزار بشکه بوده و هزینه بازسازی آن حدود ۱ میلیارد دلار برآورد می‌شود. ضرر ناشی از توقف تولید نیز با در نظر گرفتن شرایط مشابه پالایشگاه حیفا، حدود ۲۱۰ میلیون دلار برای یک ماه خواهد بود. علاوه بر این، آسیب به پالایشگاه‌ها می‌تواند منجر به افزایش قیمت سوخت در بازار شود که می‌تواند هزینه‌های اقتصادی کل کشور را تحت تأثیر قرار دهد و تأمین انرژی صنایعی که به سوخت وابسته هستند را با مشکلات جدی مواجه کند.

نیروگاه برق ‌هاگیت

نیروگاه هاگیت بزرگ‌ترین نیروگاه برق در اسرائیل است که روزانه هزار و ۸۰۰ مگاوات برق تولید می‌کند. براساس برآوردها، خسارت ناشی از آسیب احتمالی به این نیروگاه یک میلیارد دلار برآورد می‌شود. علاوه بر این، خاموشی گسترده با توجه به ظرفیت این نیروگاه از دیگر پیامد‌های حمله به آن است.

نیروگاه برق اروت رابین دیگر منبع بزرگ تأمین برق رژیم صهیونیستی است که ظرفیت روزانه تولید آن هزار و ۵۰۰ مگاوات است. نیروگاه برق اشدود سومین نیروگاه اسرائیل است که با ظرفیت تولید هزار و ۲۰۰ مگاوات در روز به تأمین برق این کشور کمک می‌کند. نیروگاه روتنبرگ با ظرفیت تولید هزار مگاوات، نیروگاه برق گزر با ظرفیت ۶۰۰ مگاوات و نیروگاه رامت هواف با ظرفیت ۸۰۰ مگاوات از دیگر نیروگاه‌های مهم رژیم صهیونیستی هستند. هدف قرار گرفتن هر یک از این نیروگاه‌ها، به ویژه نیروگاه‌هایی که بخش قابل توجهی از برق این رژیم را تأمین می‌کنند، علاوه بر هزینه‌های بالای بازسازی، باعث خاموشی گسترده، افزایش هزینه تأمین انرژی و نارضایتی عمومی خواهد شد.

میادین نفتی اسرائیل

میدان نفتی حلتس و مجد

میدان نفتی مجد یک میدان نفتی است که اولین بار در دهه ۱۹۸۰ کشف شد اما در آن زمان اعلام شد که از نظر تجاری به صرفه نیست. در سال ۲۰۰۴، شرکت اسرائیلی Givot Olam Oil  اعلام کرد که حفاری را از نظر تجاری مقرون به صرفه کرده‌است. این میدان یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های نفتی داخل ساحلی اسرائیل است. تولید آن در سال ۲۰۱۰ آغاز شد و نفت و همچنین مقداری گاز طبیعی تولید می‌کند. ذخایر نفت اثبات شده آن حدود ۱٬۵۲۵ میلیون بشکه (۲۴۲٫۵ میلیون متر مکعب) است.

میدان نفتی حلتس، در سپتامبر 1955 توسط شرکت دولتی لابیروت از طریق عمیق تر کردن چاههای قبلی که توسط شرکت نفت عراق در سال 1946 حفر شده بود کشف گردید به طوری که عمق این چاهها از 3460 فوت به 4900 فوت افزایش یافت . این میدان نفتی در منطقه حلیقات در شمال شرقی غزه و در توده شنی طبقه کرتاسیه سفلی زمین قرار دارد .

تا به حال 18 چاه در این میدان نفتی حفر شده است که سه عدد از آنها قابل بهره برداری می باشد و معدل عمق این چاهها حدود 5200 فوت می باشد و نفت استخراج شده از این چاهها نیز درجه 31 می باشد و سه چهارم نفت تولیدی در فلسطین اشغالی از این میدان نفتی تأمین می شود

که از اوایل دهه هشتاد رو به کاهش گذارده است .

کل نفت استخراج شده از میدان نفتی حلتس از ابتدا تا پایان سال 1987 به 3/12 میلیون بشکه رسیده که معدل تولید روزانه 71 بشکه در روز بوده است .

با گذشت 30 سال از کشف این میدان نفتی اجازه استخراج نفت شرکت لابیروت در این میدان نفتی و میدان نفتی کوخاف پایان یافت .

سپس این شرکت در جهت ایجاد دگرگونی در این دو میدان نفتی برای جلب موافقت وزارت انرژی به منظور تمدید قرارداد به مدت 20 سال دیگر تلاش نمود .

انبار نفتی اشکلون و ایلات

خط لولهٔ ایلات-اشکلون، یک خط لولهٔ انتقال نفت در اسرائیل است که از خلیج عقبه در دریای سرخ تا دریای مدیترانه امتداد دارد. این خط لوله که ۲۵۴ کیلومتر طول دارد، به هدف انتقال نفت خام از ایران به اسرائیل و اروپا ساخته شده‌است. تا قبل از انقلاب ۵۷ نیز، این خط لوله، مسیری برای انتقال نفت ایران به اسرائیل و اروپا بود. در اوج فعالیت خط لوله، هر سال حدود ۳۰ میلیون تن نفت ایران از این لوله به سوی اروپا صادر می‌شد.

پس از انقلاب اسلامی، اسرائیل از مسیر بالعکس خط لوله ایلات- اشکلون، یعنی از اشکلون به ایلات، برای انتقال نفت روسیه و مناطق قفقاز استفاده کرده‌است؛ این مسیر بالعکس، به‌ویژه در همکاری دو کشور اسرائیل و جمهوری آذربایجان نیز مورد استفاده بوده‌است.

حمله به 15 منطقه تجاری اسرائیل

بعداز عملیات وعده صادق 2، اسرائیل به ایران اعلام کرد جواب حتمی برای این عملیات دارد. در ابتدای تهدیدهای خود، مراکز هسته‌ای و اصلی ایران را از اهداف خود معرفی کرد. در همان زمان آمریکا اعلام کرد در حال مذاکره با اسرائیل برای چگونگی پاسخ به ایران است. بعداز مدتی اعلام شد که پاسخ اسرائیل با ترور شخصیت‌های مهم ایرانی است. اما بازهم اسرائیل توان حمله ایران را نداشت، چرا؟ به دلیل آنکه ایران تهدیدی قوی تر را بر روی میز جنگ گذاشت. ایران اعلام کرد در صورت سر زدن هرگونه خطایی از سوی اسرائیل مناطق مهمزیرساختی و اقتصادی اسرائیل مورد هدف اصلی و حتمی ایران خواهد بود.

اگر ایران، خطوط انتقال برق، پمپ بنزین‌ها، امکان انتقال برق و سوخت و 15 مرکز اصلی اقتصادی اسرائیل را نابود کند، اسرائیل رسما توانی برای ادامه حیات نخواهد داشت.

همچنانکه با تهدید امروز حزب الله به حمله به مناطق اقتصادی اسرائیل اوضاع اسرائیل بیش از بیش بهم ریخته است. مردم اسرائیل میدانند اگر مشکلی برای سوخت و انرژی در این منطقه ایجاد شود احدی توانایی زندگی نخواهد داشت. از طرفی سرمایه‌گذاران غربی به فکر حفظ سرمایه خود بوده و قصد مهاجرت و خارج کردن سرمایه خود از این سرزمین هستند و برخی با تامل قراردادهای خود را برای آوردن سرمایه به این منطقه متوقف کرده اند.

از آنجایی که مواد اولیه چرخه اقتصاد و تجارت اسرائیل از دیگر کشورها وارد می‌شود، با شاهکار یمن در زدن کشتی‌های تجاری به سمت اسرائیل اوضاع اقتصادی اسرائیل را به شدت با چالش مواجه کرده است. از همین رو مردم مهاجر به این سرزمین در اوج ناامیدی تصمیم به بازکشت به کشورهای امن را دارند و همین موضوع مهاجرت معکوس انسانی و اقتصادی عجیبی را در این سرزمین ایجاد کرده است.

یک خطای کوچک از سمت اسرائیل یعنی نابودی کامل آن از نقشه زمین و نابودی قدر آمریکا در دنیا.